Δωρεάν Άννα Καρένινα και masterclass με απογόνους του Τολστόι
ΔΕΥΤΕΡΑ 26/9/16 στο “ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema” στις 19.30
“ΑΝΝΑ ΚΑΡΕΝΙΝΑ” του ALEKSANDR ZARKHI
Θα προηγηθεί Master Class με τον συγγραφέα Δημήτρη ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ
(Είσοδος δωρεάν)
Την Δευτέρα, 26/9/16 στις 19.30 το απόγευμα, με δωρεάν είσοδο, θα προβληθεί η ταινία “Άννα Καρένινα” του Aleksandr Zarkhi βασισμένη στο ίδιο μυθιστόρημα του μεγάλου Λέων Τολστόι. Με πρωταγωνίστρια τη Tatiana Samoila να αποδίδει τον πόνο και το δίλημμα της Άννα Καρένινα επάξια. Η αξιοπρέπεια και κοινωνικές αξίες από την μια και η ειλικρίνεια και το πάθος από την άλλη. Όπως λέει ο Τολστόι «Οι ευτυχισμένες οικογένειες όλες μοιάζουνε μεταξύ τους, κάθε δυστυχισμένη οικογένεια, ωστόσο είναι δυστυχισμένη με το δικό της τρόπο».
Πριν την προβολή θα προηγηθεί Masterclass με τον συγγραφέα Δημήτρη Στεφανίδη.
Με αφορμή την επέτειο γέννησης, 9 Σεπτεμβρίου, του σπουδαίου συγγραφέα, φιλοσόφου, θεατρικού συγγραφέα, μυθιστοριογράφου, ενός από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών, του ΛΕΩΝ ΤΟΛΣΤΟΙ θα προβληθεί η “ΑΝΝΑ ΚΑΡΕΝΙΝΑ” βασισμένη στο έργο του μοναδικού αυτού δημιουργού. Στην προβολή θα παρευρίσκονται και ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΜΕΓΆΛΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΈΑ Λ. ΤΟΛΣΤΌΙ που έχουν προσκληθεί και για την ημερίδα “Λ.ΤΟΛΣΤΟΙ στον 21 ΑΙΩΝΑ”υπό την ΑΙΓΙΔΑ του ΕΟΤ και RCNK Πρεσβείας Ρωσικής Ομοσπονδίας ο Ελληνο-Ευρασιατικός Συνδέσμος και η ΠΕΛ (Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών):
ΟΙ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΈΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΜΟΣΧΑ ΕΊΝΑΙ ΑΠΌΓΌΝΟΙ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΤΈΣ ΤΟΥ ΜΕΓΆΛΟΥ ΡΏΣΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΈΑ Λ. ΤΟΛΣΤΟΙ:
Ανάμεσα στους προσκαλεσμένους απογόνους του είναι :
1. Βλαντίμιρ Τολστόι (Σύμβουλος του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας Β.Πούτιν πάνω σε ζητήματα του πολιτισμού και της παιδείας.)
2. Αικατερίνα Τολστόι (Διευθύντρια του Μουσείου-αγροκτήματος του Λ.Ν.Τολστόι “Γιάσναγια Πολιάνα”)
3. Αναστασία Τολστόι (κόρη από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης)
4. Γιεκατερίνα Τολστόι (κόρη, Μόσχα, κριτικός της τέχνης)
5. Αντρέι Τολστόι (γιος, φοιτητής του Κρατικού Πανεπιστημίου Διεθνών Σχέσεων Μόσχα)
6. Ιβάν Τολστόι (γιος, φοιτητής του Πανρωσικού Κρατικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου)
7. Γκαλίνα Αλεξέγιεβα (επικεφαλής του Τμήματος Επιστημονικών Ερευνών του Μουσείου-αγροκτήματος “Γιάσναγια Πολιάνα”, Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής φιλολογικών μουσείων και μουσείων των συνθετών (ICOM, UNESCO))
8. Αντρέι Κοτσουμπέι (Υποδιευθυντής του Ιδρύματος Τολστόι, μέλος του Συμβουλίου Διευθυντών του Συλλόγου “Αμερικανοί Φίλοι” του Γαλλικού Μουσείου Μπλεραρκούν.)
9. Βαλεντίνα Μιλιάγιεβα (επιμελήτρια διεθνών εκθέσεων.)
10. Αλεξάντερ Καρτασόβ (ζωγράφος Μουσείου Τοστόι)
“ΑΝΝΑ ΚΑΡΕΝΙΝΑ” του ALEKSANDR ZARKHI
Ρομαντικό δράμα, Σοβιετική Ένωση, 1967 , 145’
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:Aleksandr Zarkhi
ΣΕΝΑΡΙΟ:Vasili Katanyan, Aleksandr Zarkhi, Leo Tolstoy (novel)
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Tatiana Samoilova κ.α.
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Rodion Shchedrin
Η Άννα Καρένινα είναι ένα ρομαντικό δράμα του 1967 στη σοβιετική ένωση σε σκηνοθεσία ALEKSANDR ZARKH, το οποίο βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Λέων Τολστόι. Στο επίκεντρο του έργου βρίσκεται ο κόσμος των αριστοκρατών, ανάμεσά τους και η ηρωίδα του μυθιστορήματος Άννα Καρένινα, που ανέλαβε με επιτυχία η εξαιρετική Tatiana Samoilova μια νέα όμορφη γυναίκα της υψηλής κοινωνίας, η οποία ζει σε μια καταπιεστική γι’ αυτήν οικογένεια μαζί με τον σύζυγό της και τον μικρό γιο της. Σύντομα η ισορροπία της ζωής της ανατρέπεται, όταν γνωρίζει τον κόμη Βρόνσκι, που είναι νέος, όμορφος, πλούσιος και κοσμικός.
Η αίσθηση του καθήκοντος απέναντι στο σύζυγο και η αγάπη για το παιδί της δεν δείχνουν να είναι αρκετά ώστε να την αποτρέψουν από τον έρωτα που αρχίζει να νιώθει για τον Βρόνσκι. Ο τελευταίος νιώθει τα ίδια συναισθήματα για την Άννα, παρ’ ότι φλερτάρει και την Κίτι, μακρινή συγγενή εξ αγχιστείας της Άννας. Ο κοινωνικός τους περίγυρος σχολιάζει αρνητικά τον έρωτα αυτό και ο σύζυγος της Άννας θέλοντας να αποφύγει ένα κοινωνικό σκάνδαλο, αντιμετωπίζει την κατάσταση με ηρεμία και ψυχραιμία, όμως αρνείται να της δώσει διαζύγιο, πιστεύοντας ότι με τον τρόπο αυτό θα καταφέρει να κρατήσει κοντά τη σύζυγό του και μαζί της την αξιοπρέπειά του.
Η Άννα δεν μπορεί να χαρεί τον έρωτά της με τον Βρόνσκι, γιατί τη βασανίζουν οι τύψεις απέναντι στην οικογένειά της. Τα πράγματα δυσκολεύουν ολοένα και περισσότερο από τη στιγμή που μένει έγκυος και αποκτάει ένα κοριτσάκι από τον Βρόνσκι. Ο σύζυγός της δέχεται να κρατήσει το παιδί και να του δώσει μια θέση στην οικογένειά του, όμως η Άννα είναι αδύνατον πια να μείνει μαζί του.
Λ. ΤΟΛΣΤΟΪ – ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Μεγάλος Ρώσος συγγραφέας, εκπρόσωπος της ρεαλιστικής λογοτεχνίας. Γεννήθηκε το 1828 στη Γιασνάγια Πολιάνα. Οι γονείς του πέθαναν νωρίς και την ανατροφή του μικρού Λέων και των αδελφών του ανέλαβαν μακρινοί συγγενείς της οικογένειας. Ύστερα από μια άσωτη ζωή κατετάγη στο Ρωσικό στρατό και παράλληλα έκανε τις πρώτες συγγραφικές του απόπειρες, με το αυτοβιογραφικό του βιβλίο «Τα παιδικά χρόνια» που δημοσιεύτηκε το 1852. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο στρατό γράφει την τριλογία Η Σεβαστούπολη το Δεκέμβρη του 1854, Η Σεβαστούπολη το Μάη του 1855, Η Σεβαστούπολη τον Αύγουστο του 1855. Το 1857 παραιτείται από το στρατό και λίγα χρόνια αργότερα ανοίγει σχολείο στη γεννέτειρα του, στο οποίο διδάσκει ο ίδιος. Εκείνη την εποχή ταξίδεψε αρκετά σε χώρες της Ευρώπης. Οι Κοζάκοι ένα από τα σημαντικότερα δημιουργήματα του ξεκίνησαν να γράφονται από το συγγραφέα το 1852 και ολοκληρώθηκαν το 1863. Το 1869 δημοσιεύει το Πόλεμος και Ειρήνη, ένα έργο που περιγράφει τη Ρωσία από όλες τις πλευρές και αποτελεί ένα από τα αριστουργήματα της Παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ακολουθεί άλλο ένα σπουδαίο έργο της ρωσικής λογοτεχνίας, Η Άννα Καρένινα που δημοσιεύτηκε το 1877. Οι τρεις θάνατοι, Οι σημειώσεις ενός τρελού, Ο διάβολος είναι μερικά σημαντικά ακόμη έργα του συγγραφέα. Ο Λέων Τολστόϊ πέθανε το 1910 από πνευμονία στην περιοχή Αστάποβο σε ηλικία 82 ετών.
ΛΕΩΝ ΤΟΛΣΤΟΙ: Η ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟΥ ΡΩΣΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Πολλοί αναλυτές του μυθιστορήματος έχουν φτάσει στο συμπέρασμα πως ο Τολστόι, εκτός από ικανότατος συγγραφέας, είναι και δεινός ‘ψυχολόγος’. Αυτό το γεγονός προκύπτει από τις βαθύτατες ψυχολογικές αναλύσεις που κάνει για πολλούς από τους χαρακτήρες του μυθιστορήματος «Πόλεμος και Ειρήνη» αλλά και όχι μόνο.
Η τεράστια λογοτεχνική ικανότητα του Τολστόι, όμως, δεν περιορίζεται μόνο εκεί. Μεταδίδει στον αναγνώστη τα συναισθήματα. Εικόνες πάρα πολλές από έναν πόλεμο που ματώνει τις καρδιές όσων τον έζησαν αλλά και των αναγνωστών που μαγεύονται από τη δύναμη της λογοτεχνικής πένας του Τολστόι. Αυτή είναι εξάλλου και η δύναμη της λογοτεχνίας να προσθέτει τη συγκίνηση του βιώματος στην ψυχρή ορθολογιστική αλλά κι αντικειμενική ματιά της επιστήμης της Ιστοριογραφίας.
Ακόμα, ο Τολστόι καταφέρνει πέρα από το να ερεθίσει τα «μάτια» των αναγνωστών, μέσα από τις αναλυτικότατες οπτικές περιγραφές του, και τα «αυτιά». Για παράδειγμα παρομοιάζει τη συντονισμένη κίνηση της συμμαχικής στρατιάς Αυστριακών- Ρώσων, όπως ο μηχανισμός ενός καλοκουρδισμένου ρολογιού.
Ο Τολστόι εκτός από συγγραφέας θα μπορούσε να θεωρηθεί και στοχαστής. Μέσα από τα έργα του αλλά ειδικότερα μέσα από το «Πόλεμος και Ειρήνη» προκύπτει το συμπέρασμα ότι πιστεύει ότι κινητήριος δύναμη της ιστορικής εξέλιξης δεν είναι τόσο η θέληση του ηγέτη αλλά η θέληση των λαών, οι οποίοι μεταβιβάζουν τη θέληση τους στον ηγέτη, όταν τον επιλέγουν να τους κυβερνήσει ή όταν απλά τον αποδέχονται. Υπάρχει περίπτωση όμως η θέληση του λαού να αλλοιώνεται, όταν ο ηγέτης αποκτά την εξουσία πραξικοπηματικά. Προχωρώντας στη σκέψη περισσότερο, ο Τολστόι διαπιστώνει ότι η ελευθερία της βούλησης ενός λαού περιορίζεται ακόμα από την αναγκαιότητα δηλαδή τους νόμους που διέπουν την ανθρώπινη ζωή. Έτσι οι λαοί νομίζουν ότι επιλέγουν ελεύθερα αλλά οι εναλλακτικές επιλογές που έχουν περιορίζονται κάτω από την αδήριτη ανάγκη που διέπει τη λειτουργία τόσο της κοινωνικής ζωής όσο και της προσωπικής ζωής. Όσο περισσότερο όμως οι άνθρωποι αποκτούν γνώση των νόμων αυτών που διέπουν τη ζωή τους τόσο περισσότερο ελεύθεροι γίνονται, διότι γνωρίζοντας το μηχανισμό αυτών των νομοτελειών, ξέρουν πώς να τον εξουδετερώσουν κι έτσι να προστατευτούν. Την ελευθερία όμως, συνεχίζει ο Τολστόι, τη βιώνουμε περισσότερο ως συναίσθημα και πολύ λιγότερο ως λογική δηλαδή ως συνείδηση των ορίων της. Αυτή η συνείδηση των ορίων της ελευθερίας μας γεμίζει ευθύνη για τις τυχόν επιλογές μας, διότι μια λανθασμένη επιλογή μπορεί να αποβεί καταστρεπτική για τους εαυτούς μας. Και ο συγγραφέας καταλήγει ότι η Ιστορία είναι συνδυασμός της ελεύθερης κι ανελεύθερης δράσης των ανθρώπων. Η ανάγκη κινεί τον άνθρωπο να δράσει αλλά συγχρόνως ο άνθρωπος έχει και τη δυνατότητα να επιλέξει, ποια δράση θα καλύψει την ανάγκη του. Συνεπώς, ο Τολστόι, αναγνωρίζει την ελευθερία πράξεων του ανθρώπου υπό την προϋπόθεση όμως να γίνονται με υπευθυνότητα και εν πλήρει συνειδήσει.
«Ο Τολστόι δημιουργεί χωρίς να βιάζεται, όπως η ίδια η ζωή που ξετυλίγεται μπροστά μας.
Μπορεί να πει κανείς γι’ αυτό το έργο πως είναι ολότελα διαπερασμένο από αισθητικό πανθεϊσμό, που δε γνωρίζει ούτε ομορφιά ούτε ασκήμια, ούτε μεγαλοσύνη ούτε μικρότητα, γιατί γι’ αυτόν μόνο η ζωή, γενικά, είναι μεγάλη κι όμορφη, μέσα στην αιώνια διαδοχή των ποικίλων εκδηλώσεων της. Αυτή είναι η αληθινή αγροτική αισθητική, ανελέητα συντηρητική από τη φύση της και η οποία φέρνει κοντά το επικό έργο του Τολστόι με την Πεντάτευχο και την Ιλιάδα.
Ακόμα και κει όπου ο Τολστόι πλησιάζει περισσότερο στην εποχή μας, όπως στην Άννα Καρένινα (1873), μένει ολότελα ξένος στην αναταραχή που έχει εισχωρήσει στην κοινωνία και, ανελέητα πιστός στον καλλιτεχνικό συντηρητισμό του, περιορίζει το άνοιγμα του πετάγματος του και το μόνο που ξεχωρίζει μέσα στη μάζα της ρωσικής ζωής είναι οι φεουδαλικές οάσεις που έμειναν άθιχτες, με τον παλιό χωροδεσποτικό πύργο τους τα πορτραίτα των προγόνων και τις όμορφες δεντροστοιχίες των φλαμουριών που στη σκιά τους ξετυλίγεται, από γενιά σε γενιά, ο αιώνιος κύκλος της γέννησης, της ζωής και του θανάτου.
Ο Τολστόι περιγράφει την πνευματική ζωή των ηρώων του το ίδιο όπως και τον τρόπο της διαβίωσης τους: ήρεμα, αβίαστα, χωρίς να επισπεύδει την εσωτερική ροή των αισθημάτων τους, των σκέψεων τους και των συζητήσεων τους
Η γλώσσα του Τολστόι είναι όπως η ίδια η μεγαλοφυΐα του: γαλήνια, σοβαρή, λακωνική, αν και χωρίς να φτάνει στην τσιγγουνιά, νευρωτική, καμιά φορά μάλιστα βαριά και τραχιά, πάντα όμως απλή και ασύγκριτη στο αποτέλεσμα της. Ξεχωρίζει τόσο απ’ το λυρικό, παιχνιδιάρικο, λαμπερό και ωραιόπαθο στυλ του Τουργκένιεβ, όσο και από το ρογχαστικό, ασθματικό και απότομο ύφος του Ντοστογιέβσκι.
ΤΡΙΤΗ 27/9/16 στις 19.00 ΑΛΚΥΟΝΙΣ
ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ, Η ΤΑΙΝΙΑ – ΣΤΑΘΜΟΣ
Ο ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟΣ ΜΠΟΝΤΑΡΤΣΟΥΚ ΚΑΙ
Η ΛΟΥΝΤΜΙΛΑ ΣΑΒΕΛΕΒΑ ΣΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΚΑΡΙΕΡΑΣ ΤΗΣ
«ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ» (Μέρος Α΄)
«Voyna i mir»
Δράμα, Σοβιετική Ένωση, 1966 , 427’
Σκηνοθεσία: Σερκέι Μπονταρτσούκ
Σενάριο: Σεργκέι Μπονταρτσούκ, Βασίλι Σολοβιόβ
Παίζουν: Λουντμίλα Σαβελιέβα, Βιατσεσλάβ Τικόνωβ, Σερκέι Μπονταρτσούκ
Μουσική: Βιατσεσλάβ Οβτσινίκωβ
Με την κορυφαία ηθοποιό ΛΟΥΝΤΜΙΛΑ ΣΑΒΕΛΙΕΒΑ στον ρόλο της καριέρας της
● OSCAR & ΧΡΥΣΗ ΣΦΑΙΡΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ 1969
● Η ακριβότερη παραγωγή στην ιστορία του κινηματογράφου
Μέσα από την ιστορία πέντε οικογενειών της αριστοκρατίας αναδύεται το μωσαϊκό της τσαρικής Ρωσίας και με την παραστατική περιγραφή των μαχών και των συρράξεων, ο Τολστόι αφήνει να διαφανούν οι βαθύτερες σκέψεις του για έννοιες όπως ο πατριωτισμός, ο ανθρωπισμός και η ηθική. Οι αποφάσεις των ηγετικών μορφών των στρατιωτικών εξελίξεων, όπως του Ναπολέοντα και του Κουτούζοφ, περνούν σε δεύτερη μοίρα για να αναδειχτεί η αξία της λαϊκής δύναμης και των ικανοτήτων των απλών στρατιωτών της προεπαναστατικής περιόδου.
Η ταινία γυρίζεται σε 4 μέρη. Το 1ο διαρκεί 147’, το δεύτερο 100’, το τρίτο 84’ και το τέταρτο 100’. Ο κεντρικός πρωταγωνιστικός ρόλος, η πριγκίπισσα Νατάσα Ροστόβα, ερμηνεύτηκε από την Λουντμίλα Σαβέλεβα, η οποία είχε πρόσφατα αποφοιτήσει από την φημισμένη Ακαδημία Ρωσικού Μπαλέτου Βαγκάνοβα. Η Λουντμίλα Γκουρτσένκο, η Αναστάζια Βερτινόσκαγια καθώς και άλλες ηθοποιοί επιθυμούσαν σφόδρα να ερμηνεύσουν τον ρόλο της Νατάσα Ροστόβα, όμως ο Σ. Μπονταρτσουκ επέλεξε τη νεαρή μπαλαρίνα, η οποία ερμηνεύει τον ρόλο της καριέρας της.
Η ταινία του Κινγκ Βίντορ « Πόλεμος και Ειρήνη» προβλήθηκε στην ΕΣΣΔ το 1959. Γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία, καθώς 31,5 εκατομμύρια Σοβιετικοί πολίτες παρακολούθησαν την ταινία, η οποία αναφέρεται στην ρωσική ιστορία(εισβολή του Ναπολέοντα στην Ρωσία το 1812). Καθώς πλησίαζε η 150η επέτειος(1962) από την εισβολή των Γάλλων, σε μια εποχή όπου η διπολική αναμέτρηση ΕΣΣΔ-ΗΠΑ ήταν κυρίαρχη σύγκρουση του πλανήτη, η Σοβιετική Υπουργός Πολιτισμού Φούρτσεβα, αναπτύσσει την ιδέα του γυρίσματος μιας ταινίας που θα βασιζόταν στο μυθιστόρημα του Λ.Τολστόι. Λίγο αργότερα, σε μια ανοιχτή επιστολή η οποία δημοσιεύτηκε στον Τύπο, υπογεγραμμένη από σοβιετικούς σκηνοθέτες, διακυρήχθηκε ότι «Είναι ζήτημα τιμής για τον σοβιετικό κινηματογράφο να κάνει μια ταινία, η οποία θα ξεπεράσει την αμερικανο-ιταλική παραγωγή και σε καλλιτεχνική αξία, και σε αυθεντικότητα». Αυτή η παραγωγή θα είναι η σοβιετική απάντηση στην ταινία του Βίντορ. Αρκετοί σοβιετικοί καλλιτέχνες επιθύμησαν να γυρίσουν την ταινία. Ανάμεσα σε αυτούς οι Σ.Γκερασίμοφ και Μ.Ρομ. Τελικά επιλέχθηκε ο Σεργκέι Μπόνταρτσουκ.
Η προβολή της ταινίας «ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ» από τη NEW STAR, συμπίπτει με την συμπλήρωση 100 ετών από την πρώτη μεταφορά του έργου του Τολστόι στον κινηματογράφο.
