Ηρωικοί Πιονέροι

Η Όλγκα η Κάτια και ο Αντρέι εντάσσονται στην οργάνωση των Νεαρών Πιονέρων του Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν. Η σοβιετική τους ιδεολογία τους επιβάλει να επιθυμούν να γίνουν ήρωες: Ο Αντρέι θέλει να δημιουργήσει ένα χάπι που θα σώσει την ανθρωπότητα από το θάνατο και την αρρώστια. Η Oλγκα κυνηγά «πράκτορες» που κυνηγούν τα παιδιά των σοβιετικών. Και η Κάτια επιθυμεί να ενταχθεί στους πιονέρους, αλλά δεν ξέρει τι θα συμβεί με τον παππού της που είναι λαθρέμπορος.

Η ταινία της Νατάλια Κουντριάσοβα εκτυλίσσεται σε δύο χρόνους: στο παρελθόν (που μοιάζει νοσταλγικό – εξαιτίας και της χρωματικής παλέτας) και στο παρόν που μοιάζει πολύ λιγότερο λαμπρό από ότι πίστευαν τα παιδιά – πιονέροι. Και οι τρεις χαρακτήρες αναζητούν μία αίσθηση ηρωισμού σε μία Μόσχα που μοιάζει ψυχρή και μοναχική. Οι χαρακτήρες μοιάζουν εδώ απλά να περιφέρονται, χωρίς συγκεκριμένο σκοπό σε μία ιστορία που της λείπει η πλοκή (αντίθετα με το κομμάτι που εκτυλίσσεται στο παρελθόν).

Η νεαρή σκηνοθέτις θέλει να μιλήσει για το πόσο άλλαξαν τα πράγματα από την κατάρρευση της σοβιετικής ένωσης και χρησιμοποιεί έντονους συμβολισμούς για να πετύχει κάτι τέτοιο. Και αν σε κάποιες σκηνές υπάρχει μια χαριτωμένη διάσταση εξαιτίας των τριών παιδιών – πρωταγωνιστών, η ταινία δεν μπορεί παρά να «συντριβεί» κάτω από το βάρος των συμβόλων, κάτω από το πομπώδες ύφος που χρησιμοποιεί.

Παράλληλα, δεν καταφέρνει να μεταδώσει στον θεατή τις λεπτές συναισθηματικές αποχρώσεις που αφορούν τους χαρακτήρες της και θα ήταν απαραίτητες για να συμπάσχει ο θεατής μαζί τους.