ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Η Μάχη των Φύλων (Battle of The Sexes)

two-half-popcorn

Όταν το 1973 η Μπίλι Τζιν Κινγκ συνάντησε τον Μπόμπι Ριγκς σ’ έναν αγώνα τένις, γράφτηκε ένα κεφάλαιο στην μάχη για την ισότητα των δύο φύλων με όπλα δύο ρακέτες.

636414211113363757-battle-of-the-sexes-dom-012-BOTS-16555-rgb

Η ταινία των Βάλερι Φάρις και Τζόναθαν Ντέιτον, που έχουν βραβευτεί με Όσκαρ Σκηνοθεσίας για το Little Miss Sunshine, ρίχνει φως σ’ έναν από τους πιο διάσημους αγώνες τένις που έμελλε να ταράξει τις ισορροπίες της εποχής για την θέση και την ικανότητα μιας γυναίκας στον χώρο του αθλητισμού. Η τελική αναμέτρηση των δύο αθλητών είναι η ευκαιρία για να επιχειρήσουν οι Φάρις και Ντέιτον ένα ταξίδι στις προσωπικές ζωές των δύο αντιπάλων και να αναδείξουν τους προβληματισμούς και τα εμπόδια που είχαν να αντιμετωπίσουν πριν από τον κρίσιμο αγώνα.  Τόσο η Κινγκ όσο και ο Ρίγκς δίνουν μάχη με τους δικούς τους δαίμονες και υπερασπίζονται τους εαυτούς τους στις οικογένειες τους αλλά και στον ευρύτερο κοινωνικό περίγυρο. Η ιστορία της Κίνγκ δεν επικεντρώνεται μόνο στον φεμινιστικό αγώνα αλλά και στην προσωπική αναζήτηση της σεξουαλικής ταυτότητας της πρωταγωνίστριας, ενώ ο Ρίγκς φαινομενικά παλεύει ενάντια στον εθισμό του στο τζόγο και στο υπέρμετρο εγώ του.

emma-steve-battle-sexes

Η Έμμα Στόουν μετά το Όσκαρ Ερμηνείας (La La Land) επανέρχεται μ’ έναν ρόλο που απαιτεί αθλητικές δεξιότητες, ένα επιμελώς τσαλακωμένο look αλλά και ομόφυλες ερωτικές συναναστροφές. Σε όλα παίρνει υψηλό βαθμό αποδεικνύοντας πόσο επιμελής είναι στην προσέγγιση ενός ρόλου. Απέναντι της ο Στιβ Καρέλ, στον ρόλο του επιπόλαιου και φασαριόζου Ριγκς, στέκεται επάξια δίνοντας μια δικιά του σωστά ενορχηστρωμένη ερμηνεία.

Η Μάχη των Φύλων ικανοποιεί τις ακαδημαϊκές προδιαγραφές μιας ταινίας αλλά παραμένει άνευρη και χωρίς ιδιαίτερο χαρακτήρα. Με αγάπη στους δύο πρωταγωνιστές του προσπαθεί σκληρά να μην εκθέσει κανέναν παρά μόνο εκείνους που έπαιξαν δεύτερο ρόλο στην ιστορία, όπως η τενίστρια Μάργκαρετ Κουρτ που έπαιξε πρώτη με τον Ριγκς αλλά έχασε πανηγυρικά. Χαμένη ανάμεσα στις επιδιώξεις του φεμινιστικού κινήματος και της σεξουαλικής απελευθέρωσης, η Μάχη των Φύλων μοιάζει να αναζητά και εκείνη την ταυτότητα της όπως η πρωταγωνίστρια της.

 

Γιώτα Τσιορβά

Θυμάται τον εαυτό της να κλαίει επειδή η μαμά της δεν ήθελε να την πάει να δει το «Μπάμπι το Ελαφάκι»... Σκασίλα της για το ελαφάκι, σινεμά ήθελε να πάει… και ακόμα αυτό θέλει… να πηγαίνει σινεμά… να βλέπει ταινίες… με αδυναμία στα κινούμενα σχέδια (όσα χρόνια και αν περάσουν!) και μεγάλη της αμαρτία οι ταινίες με μεταφυσικούς πρωταγωνιστές (βαμπίρ, λυκανθρώπους, ζόμπι κτλ.). Παρ’όλα αυτά θα δει τα πάντα. Και σημαντική σημείωση: δεν έχει κοιμηθεί ποτέ σε ταινία, όσο κουρασμένη και αν είναι, όσο βαρετή και να είναι η ταινία. Αρκεί να είναι σινεμά… χόμπι, ανάγκη, εξάρτηση, έρωτας…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *