Η οικονομική κρίση στη μεγάλη οθόνη
Ανησυχείτε για τους λογαριασμούς που συνεχώς αυξάνονται; Για τις τράπεζες που σας κυνηγάνε; Για τους λογαριασμούς που «φούσκωσαν»; Ακούτε τον Λοβέρδο να λέει «δεν υπάρχει σάλιο» και βγάζετε σπυράκια; Μην αγχώνεστε. Ό,τι κι αν περνάτε, κάποιος κινηματογραφικός ήρωας το πέρασε πριν από σας. Ιδού μερικές ταινίες για την οικονομική κρίση για να ξέρετε τι να κάνετε και τι να αποφύγετε.
-Wall Street (1987)
Την δεκαετία του 1980, ο Όλιβερ Στόουν φέρνει στη μεγάλη οθόνη μία από τις πλέον ρεαλιστικές παρουσιάσεις του κόσμου του χρήματος. Ο ανερχόμενος Μπαντ Φοξ παίρνει μαθήματα «απληστίας» από τον υπερ-επιτυχημένο και σκληρό χρηματιστή της Γουόλ Στριτ, Γκόρντον Γκέκο. Σημείωση: ο Γκόρντον Γκέκο επιστρέφει την περίοδο της οικονομικής κρίσης με τη συνέχεια της ταινίας και τίτλο: Wall Street: Money Never Sleeps
-Μια υπέροχη ζωή (1946)
Το γιατί αυτή η ταινία θεωρείται η επιτομή της αισιοδοξίας, ποτέ δεν το κατάλαβα. Έχει όμως μια καρδιά απίστευτη. Ο Τζορτζ Μπέιλι, έχοντας χάσει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό και πιεσμένος από οικονομικά προβλήματα ετοιμάζεται να θέσει τέλος στη ζωή του μια παραμονή Χριστουγέννων. Ένας άγγελος εμφανίζεται για να του δείξει πόσο πολύτιμος είναι για τη ζωή των γύρω του, παρουσιάζοντάς του ένα σύμπαν όπου ο ίδιος δεν υπάρχει…
-Το κυνήγι της ευτυχίας (2006)
Ίσως η καλύτερη ταινία που έχει κάνει ποτέ ο Γουίλ Σμιθ. Βασισμένο σε πραγματική ιστορία, ο Σμιθ ερμηνεύει έναν πάμφτωχο πωλητή που προσπαθεί να βρει μια δουλειά στον κόσμο της ασφάλισης, την ώρα που μεγαλώνει το παιδί του. Η σκηνή όπου ο Σμιθ και ο γιος του (πατέρας και γιος στην πραγματικότητα) περνούν ένα βράδυ κλειδωμένοι στην τουαλέτα του σταθμού του μετρό –γιατί απλά δεν έχουν που αλλού να πάνε- είναι πραγματικά σπαρακτική.
-Στον πυρετό του χρηματιστηρίου (1999)
Ο Νικ Λίσον, χρηματιστής της βρετανικής τράπεζας Μπάρινγκς, ταξιδεύει στην Τζακάρτα, προκειμένου να ερευνήσει τις αναδυόμενες αγορές της Ανατολής. Απανωτές επιτυχίες αποφέρουν κέρδη στο πιστωτικό ίδρυμα και αναδεικνύουν τον ίδιο σε πρώτο χρηματιστή της Ασίας. Όμως, με την πτώση του δείκτη ΝΙΚΚΕΙ, αποκαλύπτεται ότι ο Λίσον έχει δημιουργήσει πλασματικό κεφάλαιο που δεν μπορεί να καλυφθεί. Ένα από τα μεγαλύτερα χρηματιστηριακά σκάνδαλα μεταφερμένο στην οθόνη με πρωταγωνιστή τον Γιούαν Μακ Γκρέγκορ.
-Cinderella Man (2005)
Θα μου πείτε ότι αυτή είναι μια ταινία για μποξ και όχι για οικονομική κρίση. Και όμως. Ο Τζέιμς Μπράντοκ επιχειρεί να ζήσει την οικογένειά του κάνοντας αυτό που αγαπά. Με φόντο το οικονομικό κραχ του 1929, η ταινία διαθέτει μερικές πολύ «σκληρές» σκηνές. Όπως εκείνη που ο Ράσελ Κρόου βγάζει το καπέλο του για να ζητιανέψει μερικές πενταροδεκάρες από τους «κυρίους» που ψυχαγωγεί στο ρινγκ.
-The Company Men (2010)
Μια από τις ταινίες που μας έρχονται το επόμενο διάστημα. Ο Μπεν Αφλεκ σε ρόλο πρώην golden boy προσπαθεί να ανταπεξέλθει στις επιπτώσεις της συρρίκνωσης της εταιρείας του.
-Up in the Air (2009)
Εποχές απολύσεων. Ο Τζορτζ Κλούνεϊ μετακινείται σε ολόκληρη την Αμερική, αναλαμβάνοντας να απολύσει εργαζόμενους από εταιρείες, όταν τα αφεντικά τους δεν μπορούν να το κάνουν. Μέχρι που και ο ίδιος κινδυνεύει να χάσει προνόμια της δουλειάς του λόγω… οικονομίας της εταιρείας.
-Fight Club (1999)
«Δεν είσαι η δουλειά σου. Δεν είσαι τα ρούχα που φοράς. Δεν είσαι ο λογαριασμός σου στην τράπεζα. Απελευθέρωσέ με από τα σουηδικά έπιπλα. Απελευθέρωσέ με από την έξυπνη τέχνη. Είθε να μην είμαι ποτέ ολοκληρωμένος. Είθε να μην είμαι ποτέ τέλειος». Πολύυυυ μπροστά από την εποχή του.
-Τα ταξίδια του Σάλιβαν (1941)
Με φόντο το οικονομικό κραχ, η ταινία παρακολουθεί τις περιπέτειες ενός νεαρού σκηνοθέτη που θέλει να αφήσει τα «ελαφρά» θέματα με τα οποία ασχολείται και να γυρίσει μια ταινία για τον ανθρώπινο πόνο. Ο πρωταγωνιστής κάνει ένα ταξίδι αφύπνισης σε μια Αμερική που πεινά και υποφέρει σε μια ταινία όπου ο ρεαλισμός εναλλάσσεται με την κωμωδία.
-Τα σταφύλια της οργής (1940)
Το σκληρό βιβλίο του Τζον Στάϊνμπεγκ έγινε μια εξίσου σκληρή ταινία. Μια οικογένεια αγροτών από την Οκλαχόμα προσπαθεί να βρει καλύτερες συνθήκες ζωής στην Καλιφόρνια.
-Ψωνίζω, άρα υπάρχω (2009)
Η υπερκαταναλωτική δημοσιογράφος Ρεμπέκα Μπλουμγουντ έχει υπερφορτώσει τις κάρτες της και βρίσκεται στα όρια χρεοκοπίας. Χρειάζεται επειγόντως μια δουλειά. Τη βρίσκει σε ένα οικονομικό περιοδικό, όπου δίνει συμβουλές για τη σωστή καταναλωτική συμπεριφορά. Χαζούλικη κομεντί ναι. Αλλά χαζούλικη κομεντί με νόημα.
Bravo Tailer,
poly kalo afieroma.
Min ksehnas omos oti kai o ellinikos kinimatografos exei pei apieres istories gia ftoxia kai oikonomika problimata.
Ti na MAS poun tora oi Xenoi gia kaimo kai ftoxia….
Merika refren apo ell. taineies…
"Κάτω στον Πειραιά στα Καμίνια φτώχεια καλή καρδιά μα και γκρίνια"
"Φτωχολογιά, για σένα κάθε μου τραγούδι για τους καημούς σου, που σεργιανούν στη γειτονιά"
"Άπονη ζωή μας πέταξες στου δρόμου την άκρη μας αδίκησες
ούτε μια στιγμή δεν ήρθες να μας διώξεις το δάκρυ μας κυνήγησες το κρίμα μας βαρύ μας γέννησες φτωχούς με την καρδιά πικρή γεμάτη στεναγμούς"
-Trinity
Προσκυνώ! Κατι τετοια γραφεις βρε "καβγατζή" και που να σε προλαβω μετά.