Η Χώρα των Νομάδων (Nomadland)

Βαθμολογία: *** (3 στα 5)

Αναζητώντας κάθε ευκαιριακή δουλειά και με όλα τα υπάρχοντα της σε ένα φορτηγό τροχόσπιτο, η Φραν περιπλανιέται στην Αμερικανική ενδοχώρα όπου θα γνωρίσει μία ομάδα νομάδων, θέλοντας να ζήσει και να διαχωρίσει την ύπαρξη της από κάθε κυρίαρχο μοντέλο ζωής που επέβαλε η οικονομική κρίση της οποίας υπήρξε η ίδια θύμα. Αν και θα της δοθεί ξανά η ευκαιρία μίας νέας μόνιμης στέγης, το ταξίδι και ο δρόμος που έχει επιλέξει η ίδια είναι πλέον χωρίς επιστροφή.

Το Nomadland είναι πρωτίστως μία κοινωνική ταινία, ευτυχώς όχι καταγγελίας αλλά αποτελέσματος και εσωτερικής γνωριμίας με αφορμή ένα οικουμενικό μεγάλο πρόβλημα, αυτό της οικονομικής κρίσης. Θέτει στο τραπέζι ένα μεγάλο πρόβλημα και το μετουσιώνει σε κινηματογράφο πολλών αρετών (και αυτό οφείλεται κυρίως στην σκηνοθέτιδα Choe Zhao που η ίδια διασκεύασε και το σενάριο) παίζοντας και με τα όρια του ντοκυμανταίρ. Υπέροχα πλάνα, ο ουρανός, η απεραντοσύνη της φύσης σε σχέση με τον εγκλεισμό της μόνιμης εστίας αλλά ταυτόχρονα και ένας δύσκολος ρυθμός, δοσμένα όλα με ένα στενάχωρο συναίσθημα που όμως ίσως και να δημιουργείται από την άγνοια μας για μία τέτοια επιλογή.

Η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, σε άλλη μία εσωτερική ερμηνεία, οδηγεί όλη την ταινία εκεί που θέλει η σκηνοθέτιδα, διαχωρίζοντας με τις σιωπές της και το βλέμμα της την έννοια της περιπλανώμενης από της άστεγης. Αρκετές φορές όμως βλέποντας την ταινία, αναρωτιώμαστε αν αυτός ο χαρακτήρας μπορεί να κερδίσει την συμπάθεια μας ή αν έστω μπορούμε να τον κατανοήσουμε. Απουσία κάθε είδους θεάματος και ένα σινεμά πιο λιτό και από την ίδια την λιτότητα, το Nomadland όπως μπορεί να εντυπωσιάσει μπορεί ταυτόχρονα και να απωθήσει τον θεατή.

Oscar Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Α’ Γυναικείου ρόλου από την Ακαδημία που αναγνώρισε την οικουμενικότητα του θέματος σε μία χρονιά με ελάχιστες ταινίες και επέλεξε να βραβεύσει την ταινία ως ορόσημο σε μία από τις χειρότερες χρονιές λόγω της πανδημίας για το κινηματογραφικό στερέωμα. Διότι το Nomadland δεν είναι η καλύτερη ταινία της χρονιάς αλλά η ταινία που αντιπροσωπεύει χωρίς να καταγγέλλει μία δύσκολη εποχή. Περιπλανηθείτε κινηματογραφικά και επιλέξτε: Τροχόσπιτο και νερό σε μπιτόνια ή σπίτι και οικονομικά αδιέξοδα;