Κινηματογραφική εμπειρία: Ο Τζέσε, η Σελίν και το τέλειο ραντεβού

Αυτή η ταινία έχει κάψει κόσμο. Αν ήσουν δηλαδή άνω των 15 και κάτω των 30, πίστευες βλέποντάς το ότι η πρώτη γνωριμία, το πρώτο ραντεβού έπρεπε να είναι σαν εκείνη την ολονύχτια βόλτα που ο Τζέιμς και η Σελίν κάνουν στο Πριν το Ξημέρωμα (1995). Δεν λέμε να γνώριζες ωραίο τουρίστα τυχαία σε ένα βαγόνι τραίνου (αν και αυτό δεν θα σε χάλαγε εδώ που τα λέμε…)

Λέμε για το άλλο σκέλος. Αυτό που «ξοδεύεις» ένα ολόκληρο βράδυ κάνοντας βόλτα σε μια πόλη που και να γνωρίζεις σου φαίνεται διαφορετική, μιλώντας (συνέχεια μιλώντας) περί ανέμων και υδάτων, για τη ζωή, τον κόσμο και των έρωτα.

Έχετε ζήσει ποτέ τέτοια βραδιά;

Υπήρχε μια εποχή που όταν κάποιος σε ρωτούσε «πώς πήγε το πρώτο ραντεβού;» η απάντηση μπορεί και να ήταν (σπάνια, αλλά μπορεί και να ήταν): «Σαν εκείνη την ταινία με τον Ίθαν Χοκ και την άλλη τη Γαλλίδα που περπατάνε όλο το βράδυ και μιλάνε συνέχεια». Και δεν έχει σημασία αν σου άρεσε η ταινία, δεν έχει σημασία αν θυμάσαι για τι μιλούσαν.

Σημασία έχει ότι είχες ζήσει ένα τέτοιο ραντεβού ή ότι ήθελες να ζήσεις ένα τέτοιο ραντεβού.

Η δύναμη της ταινίας δεν έγκειται στους ηθοποιούς, ούτε καν στο σενάριο. Ας το παραδεχτούμε: στην ταινία δεν γίνεται τίποτα, απλά δύο άνθρωποι γνωρίζονται ερωτεύονται και συζητάνε για πράγματα που θεωρούνε σημαντικά και για όσα θεωρούνε ασήμαντα. Εκεί είναι η δύναμή της. Εκεί και στη δυνατότητα που έχει να κάνει εκατομμύρια ανθρώπους να ταυτιστούν ή να θέλουν να ταυτιστούν μαζί της.

Αν το έχετε ζήσει, ξέρετε για τι μιλάω. Αν πάλι όχι… πάντα υπάρχει χρόνος για ένα ταξίδι με το τραίνο στη Βιέννη.