Ο εξαιρετικός κύριος Λαζάρ
Ίσως είναι η τρυφερή ταινία για την οποία όλοι συζητούν τις τελευταίες ημέρες. Ο Εξαιρετικός Κύριος Λαζάρ του Φιλίπ Φαλαρντό είναι μια μικρή ταινία, φτιαγμένη με απλά υλικά και με την πιο μεγάλη καρδιά.
Σε ένα δημοτικό σχολείο στον Καναδά, μία δασκάλα αποφασίζει να αυτοκτονήσει στην αίθουσα διδασκαλίας. Κι ενώ το σχολείο προσπαθεί να βρει τους ρυθμούς του, ο νέος δάσκαλος, ο Αλγερινής καταγωγής κύριος Λαζάρ, έρχεται να αντιμετωπίσει την απώλεια των παιδιών, αλλά και τη δική του, κρυμμένη απώλεια.
Πρέπει τα παιδιά να μιλούν για τον θάνατο; Πρέπει να αντιμετωπίζουν στα ίσια τα τραύματά τους; Ή ο χρόνος φέρνει λήθη και η απώλεια σκουπίζεται σαν τη σκόνη κάτω από ένα χαλάκι δραστηριοτήτων και σιωπής;
Αυτό είναι το ερώτημα που θέτει ο Φιλίπ Φαλαρντό στην ταινία του. Ο κύριος Λαζάρ του δεν είναι εξαιρετικός επειδή είναι ο τέλειος παιδαγωγός. Αντιθέτως. Κάνει λάθη, ανησυχεί, διαθέτει παλιές παιδαγωγικές μεθόδους. Αλλά γι’ αυτό ακριβώς αποτελεί έναν τόσο γοητευτικό κινηματογραφικό ήρωα: γιατί προσπαθώντας να ξεπεράσει το δικό του παρελθόν, βοηθά μια τάξη να αντιμετωπίσει το δικό της.
Η ταινία του Φιλίπ Φαλαρντό είναι γεμάτη χαριτωμένες στιγμές (ο σκηνοθέτης πήρε έναν θεατρικό μονόλογο και κατάφερε να δώσει ζωή σε όλους τους χαρακτήρες της ταινίας): για παράδειγμα αξεπέραστη είναι η σκηνή που ο κύριος Λαζάρ χορεύει μόνος του στην σχολική αίθουσα ή η σκηνή που η μαθήτρια του ζητά μια αγκαλιά.
Δεν είναι ότι ο κύριος Λαζάρ είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί. Μέχρι η ταινία να φτάσει στην έκθεση που διαβάζει ο κύριος Λαζάρ στο τέλος, η καρδιά μας έχει γίνει σαν χρυσαλλίδα: έχει σπάσει το κουκούλι της, έχει ανοίξει τα φτερά της και έχει πετάξει.
Trivia: Η ταινία έφτασε μέχρι τις υποψηφιότητες των Όσκαρ για καλύτερη ξενόγλωσση ταινία. Δεν κέρδισε, ωστόσο, το χρυσό αγαλματάκι.
Το σενάριο της ταινίας γράφτηκε στην Ίο, υποβοηθούμενο από μεγάλες δόσεις φραπέ, όπως έχει δηλώσει ο σκηνοθέτης.
Ειδικά η αυτοκτονία της δασκάλας μέσα στη σχολική αίθουσα είναι κάτι το ιδιαίτερα συγκλονιστικό. Μια άλλη πολύ καλή ταινία που αφορά δασκάλους-σχολείο είναι το Freedom Writers…
ναι, θυμήθηκα ένα ακόμα.. Dangerous Minds (1995) με δασκάλα την Michelle Pfeiffer. Δεν μου άρεσε πολύ αλλά μας έμεινε το τραγουδάκι..
http://www.youtube.com/watch?v=N6voHeEa3ig
(Coolio- Gangster’s Paradise)