Το «Δέντρο της Ζωής» στο μικροσκόπιο του Τάιλερ και του ΕΤ

Τάιλερ: Ας αρχίσουμε από τα βασικά: Πώς σου φάνηκε η ταινία;
Ακατανόητη το λιγότερο….
Τάιλερ: Αυτό δεν θα ήταν απαραίτητα κακό, αν δεν έβαζε πολλά πράγματα. Το καλό, το κακό, η οικογένεια που κουβαλάμε μέσα μας, ο Θεός, η φύση, το Σύμπαν, το τέλος της ζωής. Ακόμα και για έναν φιλόσοφο όπως ο Μάλικ, πολλά ήταν. Αν μπορούσες όμως να βγάλεις ένα «ηθικό δίδαγμα» ποιο θα ήταν αυτό;
ΕΤ: Ηθικό δίδαγμα; Πολλά credits δίνεις στον κύριο Μάλικ…
Και να έχει, πρέπει να παλέψεις πολύ για να το βρεις.
Υποθέτω ότι ήθελε να επικοινωνήσει πως είναι στη φύση του ανθρώπου το καλό και το κακό. Κι ανάλογα με τις συνθήκες, τις προσλαμβάνουσες και την δύναμη του χαρακτήρα του καθενός, το καλό ή το κακό βγαίνει στην επιφάνεια.
Και να έχει, πρέπει να παλέψεις πολύ για να το βρεις.
Υποθέτω ότι ήθελε να επικοινωνήσει πως είναι στη φύση του ανθρώπου το καλό και το κακό. Κι ανάλογα με τις συνθήκες, τις προσλαμβάνουσες και την δύναμη του χαρακτήρα του καθενός, το καλό ή το κακό βγαίνει στην επιφάνεια.
Τάιλερ: Η φράση «ηθικό δίδαγμα» δεν έχει πάντα καλή σημασία. Εμένα, πάντως, με ενόχλησαν τα φιλοσοφικά τσιτάτα. Τύπου να αγαπάμε τη φύση, τους γύρω μας, τα φύλλα, την Άρτα και τα Γιάννενα… πολύ «εύκολες» φράσεις για δύσκολα ζητήματα.
ΕΤ: Δεν θα διαφωνήσω. Ψευτοφιλοσοφημένα και διανοουμενίστικα..
Είχε και μια καλή ατάκα όμως… «Ευτυχία είναι να αγαπάς! Αν δεν αγαπήσεις, τότε σημαίνει ότι η ζωή σε προσπέρασε».
Είχε και μια καλή ατάκα όμως… «Ευτυχία είναι να αγαπάς! Αν δεν αγαπήσεις, τότε σημαίνει ότι η ζωή σε προσπέρασε».
Τάιλερ: Πού τη θυμάσαι, απορώ! Εγώ κόντεψα να κοιμηθώ σε μερικά σημεία. (Αυτή την ατάκα πάντως την εντάσσω στην κατηγορία τσιτάτα). Ποίηση υπήρχε βέβαια σε ένα επίπεδο: εκείνο των εικόνων. Εκεί, ο κυρ Μάλικ έδινε ρέστα, δεν μπορείς να πεις…
ΕΤ: Αν ήταν έτσι πήγαινα να δω μια ωραιότατη έκθεση φωτογραφίας!
Μια ταινία δεν μπορεί να μένει μόνο σε αυτό. Εκτός αν ήταν ντοκιμαντέρ και δεν το κατάλαβα…
Για να μην μιλήσω για τις εικόνες με τους δεινόσαυρους… Δεν είναι όλοι Στίβεν Σπίλμπεργκ!
Μια ταινία δεν μπορεί να μένει μόνο σε αυτό. Εκτός αν ήταν ντοκιμαντέρ και δεν το κατάλαβα…
Για να μην μιλήσω για τις εικόνες με τους δεινόσαυρους… Δεν είναι όλοι Στίβεν Σπίλμπεργκ!
Τάιλερ: Συμφωνώ ότι μια ταινία δεν μπορεί να μένει μόνο στην εικόνα. Παρ’ όλα αυτά, οι σκηνές της φύσης και του διαστήματος ήταν εντυπωσιακές. Και μαζί με την κλασική μουσική που τις συνόδευαν δημιουργούσαν υποβλητική ατμόσφαιρα. Αν και στην αρχή, σε εκείνο το 15λεπτο εικονοκλαστικό παραλήρημα, φοβήθηκα ότι ο σκηνοθέτης το είχε χάσει… Μετά όμως επέστρεψε στην οικογένεια και κάπως έστρωσε το πράγμα.
ΕΤ: Έστρωσε δεν το λες… Απλά τουλάχιστον αρχίζεις να καταλαβαίνεις τι θέλει να πει. Ευτυχώς που υπήρχαν 2-3 ενδιαφέρουσες φάτσες και ερμηνείες που κρατούσαν το ενδιαφέρον. Και δυστυχώς δεν αναφέρομαι στον Μπραντ Πιτ που δεν μου άρεσε σε αυτή την ταινία μετά από πολύ καιρό.
Τάιλερ: Θεωρώ πάντως ότι το «οικογενειακό» κομμάτι ήταν καλύτερο. Αν μόνο ο Τ.Μάλικ είχε μάθει την έννοια του μοντάζ… Συμφωνώ για τον Μπραντ. Αναφέρεσαι σε κάποια από τα παιδάκια να φανταστώ; (α, συγγνώμη και στα πάσης φύσεως έντομα :p) Ούτε όμως ο Σον Πεν ήταν καλύτερος. Από διακοσμητικό έως γλάστρα θα τον έλεγες.

Τάιλερ: Πάντως, όσο πιο πολύ το σκέφτομαι, τόσο καταλήγω στο ότι θέλησε να πάρει τα ζητήματα που είχε ακουμπήσει σε προηγούμενες ταινίες του (βλέπε Λεπτή Κόκκινη Γραμμή) και να τα φουσκώσει, να τα κάνει πιο μεγαλεπήβολα. Λες γι’αυτό το μεγαλεπήβολο να τον βράβευσαν στις Κάννες; Γιατί άλλο λόγο δεν βρίσκω, πραγματικά.
ΕΤ: Μην μου πατάς τον κάλο τώρα…
Κάννες… Σπανίως έχω καταλάβει με ποια λογική βραβεύουν…
Ψευτοκουλτουρέ μόνο και μόνο για να πάμε κόντρα στα χολυγουντιανά Όσκαρ…
Κάννες… Σπανίως έχω καταλάβει με ποια λογική βραβεύουν…
Ψευτοκουλτουρέ μόνο και μόνο για να πάμε κόντρα στα χολυγουντιανά Όσκαρ…
Τάιλερ: Μην πιάσουμε αυτό το κεφάλαιο τώρα. Άλλωστε, οι βραβεύσεις στις Κάννες είναι θέμα κριτικής επιτροπής. Δεν περίμενα κάτι άλλο από την επιτροπή του Ντε Νίρο (αν και στον ίδιο μάλλον δεν πολυάρεσε το Δέντρο της Ζωής, μιας και είπε ότι ήταν κατάλληλη για βράβευση, ούτε καν καλή). Είπαμε… larger than life Φοίνικας για larger than life Φεστιβάλ. Οπότε; Συμπέρασμα;
“Ούτε σε dvd…” εκτός αν θέλει να βγει κανείς και να πει ότι είδε την ταινία που κέρδισε στις Κάννες φέτος.
Και τους δεινόσαυρους… 😉