Φεστιβάλ Αλληλεγγύης Παλαιστινιακού Λαού, 29/11-5/12

Με αφορμή την Διεθνή ημέρα Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό (29 Νοεμβρίου) διοργανώνεται από την New Star στον κινηματογράφο TITANIA CINEMAX (Πανεπιστημίου & Θεμιστοκλέους, τηλ.: 2103811147) ένα φεστιβάλ αλληλεγγύης που θα προβάλλει συνολικά 14 ταινίες και ντοκιμαντέρ, από διάφορους δημιουργούς και χώρες για τον πολύπαθο αυτό λαό. Το φεστιβάλ θα διαρκέσει από έως 5 Δεκεμβρίου. Οι προβολές ξεκινούν στις 21.00 ενώ ευχάριστη έκπληξη για όσους θέλουν να παρευρεθούν αποτελεί το εισιτήριο. Το εισιτήριο θα είναι  ημερήσιο-ενιαίο (για όλες τις προβολές της ημέρας) και θα κοστίζει 5 ευρώ και για τους ανέργους 3 ευρώ.

Αναλυτικά, το πρόγραμμα και λίγα λόγια για τις προβολές:

 

Πέμπτη, 29/11/2012

21:00 PALESTINE BLUES Σκηνοθεσία: Nida Sinnokrot , ΗΠΑ, 72′ (2008) Βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου ECOCINEMA, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου DOCUSUR, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου AMAL, Διεθνές Βραβείο για Διακριθές Ντοκιμαντέρ και Ρεπορτάζ, Βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Βραβείο στο Μεσογειακό Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μονπελιέρ. Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ “Palestine Blues” διηγείται την ιστορία ενός χωριού που ζει στην απόλυτη σύγχυση, απόγνωση και απελπισία παρόλα αυτά με χιούμορ και ποιητικότητα. Τα γυρίσματα είχαν διάρκεια πάνω από 6 μήνες και επικεντρώθηκαν στο Jayyous, ένα χωριό με ανθρώπους που είχαν ως κύρια ασχολία τη γη και την καλλιέργειά της. Προκειμένου οι Ισραηλινοί να σηκώσουν ένα τείχος “ασφαλείας” στην κατεχόμενη Παλαιστίνη δεν δίστασαν όχι μόνο να καταστρέψουν τη γη αλλά έφτασαν να γκρεμίζουν ακόμη και τα σπίτια τους. Ο αγώνας των Παλαιστίνιων για επιβίωση κινηματογραφείται με τόσο ανθρώπινο και ρεαλιστικό τρόπο για να υπενθυμίσει όσα τα ΜΜΕ φροντίζουν συχνά να ξεχνιούνται.  

22:30 ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΕΜΠΟΛΕΜΗΣ ΖΩΝΗΣ/ Tale of three jewels Σκηνοθεσία: Michel KhleifiΜ., Βρετανία/Παλαιστίνη/Βέλγιο, 107′ (1995) Ο φανταστικός κόσμος του 12χονου Γιουσέφ και η ανάγκη του να δώσει στη λωρίδα της Γάζας κάτι από την ευαισθησία που της στέρησαν ο εξευτελισμός, ο τρόμος, η βία και τα πάθη. Τα παραμύθια της εμπόλεμης ζώνης δείχνουν ότι ζωή και όνειρα είναι ένα. Το μόνο που τα διαφοροποιεί είναι η οπτική. Και το πολιτικό μήνυμα, κρυμμένο στα υπέροχα πλάνα. 

Παρασκευή, 30/11/2012

21:00 ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ/  Milh Hadha al Bahr Σκηνοθεσία: Annemarie Jacir,  Παλαιστίνη, Βέλγιο, Γαλλία, Ισπανία, 109′ (2008) Παίζουν: Suheir Hammad, Saleh Bakri, Riyad Ideis. Υποψηφιότητα της Παλαιστίνης για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας 2009 Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ Καννών Η Σοράγια, 28 χρονών ζει με την οικογένειά της στο Μπρούκλιν. Είναι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες της εργατικής τάξης. Ανακαλύπτει ότι οι οικονομίες του παππού της έχουν παγώσει στον τραπεζικό του λογαριασμό στην Τζάφα απ’ όπου εξορίστηκε το 1948. Η Σοράγια βάζει σκοπό να επιστρέψει και το όνειρο αυτό την απομακρύνει όλο και περισσότερο από την πραγματικότητα. Γνωρίζει τον Εμάντ ο οποίος έχει βάλει σκοπό να φύγει από εκεί για πάντα. Ο αγώνας για ελευθερία είναι υποχρέωση ακόμα κι όταν σε ωθεί στην παρανομία. 

22:45  Η ΓΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ /Τaste the Revolution Σκηνοθεσία: Buthina Canaan Khoury, Παλαιστίνη, 27′ (2008) Ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους και μεγάλης επιχειρηματικής πρόκλησης. Η πρώτη ζυθοποιεία της Παλαιστίνης είναι γεγονός. Εν μέσω κατεχόμενων εδαφών, πολιτικής αστάθειας, σημείων, ελέγχου οικονομικού μαρασμού, θρησκευτικού φονταμενταλισμού, ρίψης ρουκετών. Προώθηση της υψηλής ποιότητας προϊόντων στην Παλαιστίνη. 

23:15  Η ΣΦΑΓΗ / Massaker Σκηνοθεσία: Monika Borgmann, Γαλλία, Γερμανία, Λίβανος, 98′ (2005) Η Σφαγή είναι μια αποκαλυπτική μελέτη πάνω στη πρωτοφανή θηριωδία που συγκλόνισε Σάμπρα και Σατίλα. Σύμφωνα με την ισραηλινή κυβέρνηση στα Παλαιστινιακά στρατόπεδα γύρω από τη Βηρυτό υπήρχαν τρομοκράτες. Έτσι, στις 16 Σεπτεμβρίου του 1982 και ημέρα Πέμπτη ξεκίνησε ο πρωινός βομβαρδισμός. Παραστρατιωτικοί Φαλαγγίτες βίασαν, σκότωσαν και τραυμάτισαν μεγάλο αριθμό άοπλων πολιτών(παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων) στους χώρους των «κυκλωμένων και σφραγισμένων στρατοπέδων». Ακολούθησαν, μαζικές συλλήψεις και εξαφανίσεις. Έξι πρωταγωνιστές μιλούν με κρυμμένα τα πρόσωπα για την εμπλοκή τους στη σφαγή. Ομολογίες που λειτούργησαν και ψυχοθεραπευτικά στα μισοσκότεινα και άδεια δωμάτια των γυρισμάτων. Έξι αμετανόητοι ένοχοι που περιγράφουν, παραδέχονται, δικαιολογούνται μα που δε θα ζητήσουν ποτέ συγγνώμη. 

Σάββατο, 1/12/2012

21:00 ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΟΜΒΕΣ /  Under the Bombs Σκηνοθεσία: Philippe Aractingi, Λίβανος, 98′ (2007) Παίζουν: Nada Abou Farhat, Georges Khabbas, Rawya El Chab, Bshara Atallah. Βρισκόμαστε στα τέλη Ιουλίου του 2006 κι ο σκηνοθέτης Philippe Aractingi μας μεταφέρει στην καρδιά του Λιβάνου, που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Η πρωταγωνίστρια Ζeina φτάνει στο λιμάνι της Βηρυτού, απ’ όπου όλοι επιδιώκουν να αποπλεύσουν με κάποιο ξένο πλοίο για κάποια άλλη χώρα. Εκείνη κατευθύνεται αντίθετα προς την πόλη ψάχνοντας να βρει το γιο της. Διασχίζει την ενδοχώρα, για να φτάσει στον νότιο Λίβανο, μέσα από ερειπωμένα σπίτια, αδιάβατους σχεδόν δρόμους και γέφυρες κομμένες στα δύο. Οι πρώτες σκηνές γυρίστηκαν δέκα μέρες μετά το ξέσπασμα του πολέμου. Έπειτα, ο σκηνοθέτης έφυγε για τη Γαλλία κι επέστρεψε στο Λίβανο, μετά το τέλος των εχθροπραξιών, για να ολοκληρώσει την ταινία μέσα σε 11 μέρες. Με ένα μινιμαλιστικό σενάριο που διαμορφώνεται κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, τέσσερις μόνο ηθοποιούς και την κάμερα στον ώμο, ο σκηνοθέτης και το επιτελείο του φιλμάρουν το επικίνδυνο ταξίδι.  

22:30 PALESTINE BLUES Σκηνοθεσία: Nida Sinnokrot , ΗΠΑ, 72′ (2008) Βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου ECOCINEMA, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου DOCUSUR, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου AMAL, Διεθνές Βραβείο για Διακριθές Ντοκιμαντέρ και Ρεπορτάζ, Βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Βραβείο στο Μεσογειακό Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μονπελιέρ. Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ “Palestine Blues” διηγείται την ιστορία ενός χωριού που ζει στην απόλυτη σύγχυση, απόγνωση και απελπισία παρόλα αυτά με χιούμορ και ποιητικότητα. Τα γυρίσματα είχαν διάρκεια πάνω από 6 μήνες και επικεντρώθηκαν στο Jayyous, ένα χωριό με ανθρώπους που είχαν ως κύρια ασχολία τη γη και την καλλιέργειά της. Προκειμένου οι Ισραηλινοί να σηκώσουν ένα τείχος “ασφαλείας” στην κατεχόμενη Παλαιστίνη δεν δίστασαν όχι μόνο να καταστρέψουν τη γη αλλά έφτασαν να γκρεμίζουν ακόμη και τα σπίτια τους. Ο αγώνας των Παλαιστίνιων για επιβίωση κινηματογραφείται με τόσο ανθρώπινο και ρεαλιστικό τρόπο για να υπενθυμίσει όσα τα ΜΜΕ φροντίζουν συχνά να ξεχνιούνται.  

23:45 ΤΣΙΡΚΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ (Zirkus Palestina) Σκηνοθεσία: Eyal Halfon, Ισραήλ, 83′ (1999) Τι γίνεται όταν ένα ρωσικό τσίρκο μπει ανάμεσα σε Παλαιστίνιους και Ισραηλινούς; Στην καρδιά της Ιντιφάντα βρυχώνται λιοντάρια που κερδίζουν και τις καρδιές των κριτικών. Ο σκηνοθέτης ισχυρίζεται ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία αφού εκείνη την εποχή κάλυπτε ως δημοσιογράφος τα γεγονότα της Δυτικής Όχθης. Όλοι είναι περίεργοι να εξερευνήσουν αυτό το νέο είδος διασκέδασης όμως σιγά-σιγά τα πράγματα αγριεύουν. Οι πρωταγωνιστές του τσίρκου, πρωταγωνιστές της εμπόλεμης ζώνης. Τα λιοντάρια, εχθροί και προστάτες του τείχους. 

Κυριακή, 2/12/2012

21:00  ΤΟ ΣΙΔΕΡΕΝΙΟ ΤΕΙΧΟΣ / The iron wall Σκηνοθεσία: Mohammed Alatar, Παλαιστίνη, ΗΠΑ, 52′ (2006) Δυτική Όχθη, Λωρίδα της Γάζας. Το χρονικό της κατοχής από το 1967 μέχρι σήμερα. Συνεντεύξεις Παλαιστίνιων ακτιβιστών και αγροτών, Ισραηλινών αποίκων και στρατιωτικών, αναλυτών όπως οι Jeff Halper, Akira Eldar, Hind Khoury. Τείχη σύμβολα ανθρώπινου εξευτελισμού. Όταν η ατμόσφαιρα είναι ανελεύθερη, το μήνυμα της κάμερας δεν μπορεί να είναι ελπιδοφόρο. Είναι όμως ξεκάθαρο. Δε διαφαίνεται ειρηνική επίλυση ούτε και ίδρυση υγιούς και άρα βιώσιμου Παλαιστινιακού κράτος. Γιατί το σιδερένιο τείχος εκτός από την αξιοπρέπεια γκρεμίζει και τις αυταπάτες. 

22:00 ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ/Chronicle of a disappearance Σκηνοθεσία: Elia Suleiman, Παλαιστίνη, Ισραήλ, ΗΠΑ, Γερμανία, 88′ (1996) Παίζουν: Elia Suleiman, Mazira Suleiman, Fuad Suleiman. Βραβείο New Director’s Seattle International Film Festival 1997 Luigi de Laurentis Venice film Festival 1996. Η απλή και αφηγηματική ματιά της επιστροφής στα πάτρια Παλαιστινιακά εδάφη. Μετά από δεκαπεντάχρονη παραμονή στη Νέα Υόρκη για κινηματογραφικές σπουδές, ο πρωταγωνιστής γυρίζει πίσω. Η ταινία χωρίζεται σε δύο ενότητες. Στην πρώτη φαίνεται η παράδοξη ύπαρξη Αράβων στη Ναζαρέτ ενώ η δεύτερη υιοθετεί μια ματιά πολιτική όπου και ο ίδιος ο Suleiman παίζει πιο ενεργό ρόλο. Άραβες σε κρίση πολιτισμικής ταυτότητας και μια γυναίκα που ζητά μεγαλύτερη ελευθερία από την προβλεπόμενη ισραηλιτικές προλήψεις θέτουν τους περιορισμούς.

Δευτέρα, 3/12/2012

21:00  ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ / The wall Σκηνοθεσία: Simone Bitton, Γαλλία- 100′ (2004)  Το υπαρκτό Τείχος μοιάζει με σκηνικό επιστημονικής φαντασίας. Μια γη διχοτομημένη, δυο λαοί αντιμαχόμενοι, ένα καθεστώς παράνοιας και φόβου. Η Αραβοεβραία Σιμόν Μπιτόν δίνει το λόγο σε Παλαιστίνιους εργάτες, σε Ισραηλινούς εργάτες που χτίζουν το τείχος, σε Ισραηλινούς υπουργούς και σε απλούς Παλαιστίνιους. Η ελευθερία του ενός είναι η καταπίεση του άλλου. Ο ανθρώπινος εφιάλτης μιας ολόκληρης κοινωνίας που μέσα της ριζώνει χρόνια τώρα ο θρησκευτικός και ο πολιτικός φανατισμός. Το τείχος δεν είναι η λύση, είναι το αδιέξοδο.  

22:45  ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ (Private) Σκηνοθεσία: Saverio Costanzo, Ιταλία, 90′ (2004) Παίζουν: Mohammed Bakri, Hend Ayoub, Lior Miller. Μια επταμελής Παλαιστινιακή οικογένεια που ζει ανάμεσα σε ένα παλαιστινιακό χωριό και ένα ισραηλινό καταφύγιο. Το σημείο είναι κομβικό και ο ισραηλινός στρατός το διεκδικεί. Η μητέρα και ο μικρός γιος θέλουν να φύγουν. Ο πατέρας με τα δυο μεγαλύτερα αγόρια να παλέψουν. Οι στρατιώτες θα καταλάβουν το δεύτερο όροφο ενώ η οικογένεια θα μείνει κλεισμένη στο σαλόνι. Οι επιπτώσεις της κατοχής στην οικογένεια και το γάμο μέσα από τα μάτια της μεγαλύτερης κόρης Μίριαμ. Και το χάος να γειτονεύει με το θάνατο. 

Τρίτη, 4/12/2012

21:00  9 STAR HOTEL (Malon 9 Kochavim) Σκηνοθεσία: Ido Haar, Ισραήλ, 78′ (2007) Η καθημερινή διαδρομή Παλαιστινίων εργατών για δουλειά στο Ισραήλ. Παράνομα στιγμιότυπα που χτίζουν τα δικά τους, πιο εύκολα σύνορα. Εργάτες οικοδομής ρισκάρουν τη ζωή τους για ένα κομμάτι ψωμί διεκδικώντας το αυτονόητο δικαίωμα στην εργασία. Μαζί με τον κίνδυνο γεννάται και η αλληλεγγύη. Παλαιστίνιοι που μοιράζονται τροφή, υπάρχοντα και ιστορίες. 

22:30  ΓΑΜΟΣ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ (Wedding in Galilee) Σκηνοθεσία: Michel Khleifi, Ισραήλ, Γαλλία, Βέλγιο, 113′ (1987) Ισραηλινοί στρατιωτικοί με το ζόρι καλεσμένοι σε γάμο Παλαιστίνιου. Χωρίς την άδειά τους και υπό τον παραπάνω όρο, γάμος δε θα γινόταν. Σύμφωνα με το τυπικό, οι γυναίκες ετοιμάζουν τη νύφη, οι άντρες το γαμπρό και οι καλεσμένοι μαζεύονται και περιμένουν. Η αραβική νεολαία δε θα δεχτεί αδιαμαρτύρητα τους ανεπιθύμητους. Όσο πέφτει η νύχτα, η ένταση ανάμεσα στους κατοίκους του χωριού και το στρατό ανεβαίνει. Και η γαμήλια νύχτα γίνεται απειλή, ακεραιότητας και τιμής. Η ταινία, ιδιόμορφο πορτρέτο της παλαιστινιακής κοινωνίας και αιχμηρό σχόλιο για τη ζωή υπό κατοχή. 

Τετάρτη, 5/12/2012

21:00  ΣΗΜΕΙΟ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ (Encounter point) Σκηνοθεσία: Julia Bacha, ΗΠΑ, 85′ (2006)

Βραβεία Best First Documentary Barcelona Docupolis 2007 Audience Award San Francisco Film Festival 2007

Προσωπικές ιστορίες και δράματα Ισραηλινών και Παλαιστινίων που διακινδυνεύουν την ασφάλεια, την κοινωνική τους θέση και τα σπίτια τους προς την κατεύθυνση ειρηνικής επίλυσης του Μεσανατολικού. Ένα φιλμ για την ελπίδα και την αληθινή δύναμη. 

22:30 ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΟΜΒΕΣ /  Under the Bombs Σκηνοθεσία: Philippe Aractingi, Λίβανος, 98′ (2007) Παίζουν: Nada Abou Farhat, Georges Khabbas, Rawya El Chab, Bshara Atallah. Βρισκόμαστε στα τέλη Ιουλίου του 2006 κι ο σκηνοθέτης Philippe Aractingi μας μεταφέρει στην καρδιά του Λιβάνου, που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Η πρωταγωνίστρια Ζeina φτάνει στο λιμάνι της Βηρυτού, απ’ όπου όλοι επιδιώκουν να αποπλεύσουν με κάποιο ξένο πλοίο για κάποια άλλη χώρα. Εκείνη κατευθύνεται αντίθετα προς την πόλη ψάχνοντας να βρει το γιο της. Διασχίζει την ενδοχώρα, για να φτάσει στον νότιο Λίβανο, μέσα από ερειπωμένα σπίτια, αδιάβατους σχεδόν δρόμους και γέφυρες κομμένες στα δύο. Οι πρώτες σκηνές γυρίστηκαν δέκα μέρες μετά το ξέσπασμα του πολέμου. Έπειτα, ο σκηνοθέτης έφυγε για τη Γαλλία κι επέστρεψε στο Λίβανο, μετά το τέλος των εχθροπραξιών, για να ολοκληρώσει την ταινία μέσα σε 11 μέρες. Με ένα μινιμαλιστικό σενάριο που διαμορφώνεται κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, τέσσερις μόνο ηθοποιούς και την κάμερα στον ώμο, ο σκηνοθέτης και το επιτελείο του φιλμάρουν το επικίνδυνο ταξίδι.  

(Πηγή: Γραφείο Τύπου NEW STAR)