14ο fff: Μια ταινία που προσβάλει την Ελλάδα και όχι μόνο!

Η ιδιόρρυθμη σκηνοθέτης Brigitte Roüan παρουσίασε την νέα της ταινία Tu Honoreras Ta Mère et ta Mère (Τίμα τη Μητέρα σου και τη Μητέρα σου), μια ταινία που γυρίστηκε στην όμορφη Μήλο, με τη συμμετοχή Ελλήνων ηθοποιών και μη (Λάκη Λαζόπουλου, Ντέμη Ρούσσου). Αν και ήδη από το τρέιλερ είχαμε καταλάβει ότι δεν επρόκειτο για τίποτα σπουδαίο, δυστυχώς η ταινία κατάφερε να μας εκπλήξει δυσάρεστα!

Η Τζο φτάνει στη Μήλο με τον μεγάλο της γιο. Εκεί ανακαλύπτει ότι τα χρήματα που το γαλλικό υπουργείο Πολιτισμού είχε δώσει για τη διοργάνωση του καθιερωμένου οικογενειακού Φεστιβάλ, είχαν διατεθεί από τον δήμαρχο για την επισκευή του αποχετευτικού δικτύου. Η Τζο εκνευρισμένη αποφασίζει να καταλάβει το σπίτι δύο Άγγλων τουριστών με το ζόρι, να διοργανώσει το Φεστιβάλ και να υποδεχθεί τους γιους, τις νύφες, τη γιαγιά και εγγόνια στο νησί.

Η αλήθεια είναι ότι ο τρόπος απεικόνισης της Ελλάδας είναι μάλλον προκλητικός, ενώ ακολουθεί όλα τα κλισέ που συνοδεύουν τη χώρα μας (διαφθορά, ρεμούλα, οπισθοδρόμηση). Κάθε άλλο παρά διαφήμιση, λοιπόν, για τη χώρα μας και τον τουρισμό μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι σκηνές που δείχνουν κάρα να κυκλοφορούν στους δρόμους της Μήλου, το κάρο που ειπώθηκε ότι ήταν η νεκροφόρα του νησιού, όλα παρουσιάζουν τους Έλληνες άξεστους, ξυπόλυτους «ιθαγενείς», ενώ στο νησί κυκλοφορεί μια νεκροφόρα-ταξί.

Οι Έλληνες που παρουσιάζονται στην ταινία είναι είτε θρησκόληπτοι, είτε διεφθαρμένοι, είτε προσκολλημένοι στην παράδοση (για παράδειγμα βλέπουμε τους Έλληνες που τους ατίμασαν την κόρη και έρχονται να ζητήσουν από τους Γάλλους αποζημίωση).

Η ταινία πάσχει από βασικές ελλείψεις προσανατολισμού. Το σενάριο ουσιαστικά δεν υφίσταται και αφήνει το έργο μετέωρο μεταξύ πολλών και τίποτα, ενώ σαν κωμωδία δεν βγάζει γέλιο. Αν ήθελε απλά να κάνει μια χαλαρή κωμωδία σε ελληνικό νησί θα μπορούσε να πάρει μαθήματα από την επιτυχημένη “Νήσο” του Χρήστου Δήμα. Αυτή είναι μόνο μια από τις ταινίες που θα μπορούσαμε να αντιπαραβάλουμε, μιας και η σκηνοθέτης φαίνεται ότι επίλεξε το ελληνικό νησί απλά και μόνο για να έχει φόντο το μπλε της θάλασσας.

Δεν δείχνει τίποτα από τις ομορφιές του νησιού τόσο τα γραφικά σπίτια όσο και τις υπέροχες παραλίες του, επικεντρώνει τη δράση της σε μια έρημη έπαυλη. Όλο αυτό έρχεται να δέσει με κακές ερμηνείες από τους περισσότερους ηθοποιούς των κεντρικών ρόλων.

Η ταινία καταντά ένα μπουλούκι ανομοιογενών χαρακτήρων, που δεν προλαβαίνει να τους σκιαγραφήσει η κάμερα η οποία τρέχει να προλάβει να πιάσει άσκοπους διαλόγους. Η μάνα δεν είναι πειστική σαν μια συγκεντρωτική γυναίκα που ενώνει το συνονθύλευμα της πολυεθνικής παρέας-οικογένειας, ενώ δεν πείθει καθόλου και η εξάρτηση που νιώθουν τα τέσσερα παιδιά της από αυτήν. Σε όλο αυτό το χάλι η συμμετοχή των Ελλήνων ηθοποιών μοιάζει περιττή πολυτέλεια!

Η ταινία όμως δεν υποτιμά μόνο εμάς αλλά και το γαλλικό σινεμά. Είναι να απορεί κανείς πως η Εμμανουέλ Ριβά δέχτηκε να συμμετάσχει σε αυτό το αίσχος. Ο ρόλος της βέβαια έχει κάτι από την Πυθία και είναι από τους ελάχιστους που διασώζονται στην ταινία.

Μια άλλη σκέψη που μας πέρασε από το μυαλό είναι ότι το σενάριο φαίνεται να χλευάζει όλο το θεσμό του φεστιβάλ. Κι αυτό εξαιτίας του τρόπου που παρουσιάζεται στην ταινία και η Γαλλία. Αναρωτιόμαστε γιατί η ταινία επιλέχθηκε να προβληθεί στο Γαλλόφωνο Φεστιβάλ Κινηματογράφου, καθώς φαίνεται να υποβαθμίζει τα φεστιβάλ γίνονται για να καλυφθεί η μισαλλοδοξία μιας ισχυρογνώμον μάνας, που δεν ξέρει καν πώς να αναθρέψει τα παιδιά της και θα κάνει το φεστιβάλ αυτοσκοπό αδιαφορώντας για την ποιότητα του αποτελέσματος.

Γάλλοι “σύγχρονοι αποικιοκράτες” πάνε στην έρημη Ελλάδα, κατεστραμμένη από την κρίση και την διαφθορά, και στήνουν ένα “σικέ” φεστιβάλ, προβάλλοντας μέσα από τον ξεφτιλισμό του αρχαίου θεάτρου και της ιστορίας μας, την ψευτοκουλτούρα τους. Μετά αφού φάνε και πιούνε, προσβάλουν, «καβαλίσουν» την νεαρά κοπέλα του νησιού, μπαίνουν σε ένα ελικόπτερο και ανυψώνονται στους ουρανούς, αφήνοντας πίσω τους μια χώρα έτσι κι αλλιώς “κατεστραμμένη” (όπως δηλώνει η ταινία κλείνοντας).

Είναι να απορεί κανείς πώς η ηρωίδα αναφωνεί σε κάποια στιγμή «Η Ελλάδα δεν μας χρωστάει», μιας και φαίνεται να μην τρέφει ιδιαίτερη εκτίμηση ούτε για τους Έλληνες (ούτε για τους Γάλλους εδώ που τα λέμε).

Καλύτερα να είχαν έρθει στην Ελλάδα μόνο για διακοπές!