15o fff: Ανασκόπηση Δευτέρας (24/3/2014)

Τα ταξίδια για τους συνεπιβάτες χθες ήταν διαφορετικά : άλλοι ταξίδεψαν σε ανοιχτούς ωκεανούς και άλλοι περπάτησαν στα σκοτεινά μονοπάτια της μνήμης .Το Φεστιβάλ φέτος, όπως και κάθε χρόνο, μας προσέφερε όμορφα ταξίδια στην ψυχή του ανθρώπου και μας ξενάγησε και στις σκοτεινές αλλά και στις φωτεινές πλευρές της.

Le dernier des injustes 

Σκηνοθεσία: Claude Lanzmann

1975. Στη Ρώμη, o Claude Lanzmann κινηματογραφεί τον  Benjamin  Murmelstein, τον τελευταίο πρόεδρο του Ισραηλιτικού Συμβουλίου του γκέτο του Theresienstadt που πολέμησε με νύχια και δόντια τον Άιχμαν, βδομάδα με τη βδομάδα επί επτά χρόνια , καταφέρνοντας να σώσει 121.000 Εβραίους  και να αποφύγει την εκκαθάριση του γκέτο.

2012. Ο Claude Lanzmann 87 ετών, χωρίς να κρύψει το πέρασμα του χρόνου για τους άνδρες, δείχνει την γοητευτική  μονιμότητα των χώρων επιστρέφοντας στο Theresienstadt ,την πόλη που δίνεται στους Εβραίους από τον Χίτλερ, το γκέτο μοντέλο ,το γκέτο ψέμα που επιλέχτηκε  από τον Adolf Eichmann για να εξαπατήσει τον κόσμο. Ανακαλύπτουμε την εξαιρετική προσωπικότητα του Benjamin Murmelstein: προικισμένος με μια συναρπαστική νοημοσύνη και ένα μεγάλο θάρρος , με μια απαράμιλλη μνήμη,υπέροχο αφηγητή,ειρωνικό ,σαρδόνιο και ειλικρινή.

Μέσα από αυτές τις τρεις εποχές από το Nisko στο Theresienstadt και από τη Βιέννη στη Ρώμη , η ταινία φωτίζει όσο ποτέ άλλοτε τη γένεση της τελικής λύσης, αποκαλύπτει το αληθινό πρόσωπο του Άιχμαν και αποκαλύπτει χωρίς φόβο τις άγριες ​​αντιφάσεις  των εβραϊκών συμβουλίων.

O Claude Lanzmann υπογράφει άλλο ένα κεφάλαιο του αγώνα της ζωής του:  να γίνει ο μάρτυρας και θεματοφύλακας της εξόντωσης των Εβραίων από τους Ναζί. Ο σκηνοθέτης αφηγείται την αμφίσημη σχέση του ραβίνου με τον ναζί αξιωματούχο και ταυτόχρονα σκηνοθετεί τον εαυτό του καθώς επισκέπτεται τα ερείπια του γκέτο. Μεταμορφώνεται σε φιλόσοφο,καθηγητή ιστορίας, ανεξάντλητο ομιλητή. Δείχνει τον θυμό του, την κούραση του, την συγκλονιστική συγκίνηση του , εξαντλείται από το ανέβασμα μιας σκάλας αλλά απαγγέλλει με δύναμη ψυχής τις σημειώσεις του. Αυτές οι οδυνηρές στιγμές υπενθυμίζουν ότι, κατά τη διάρκεια της ζωής του, Claude Lanzmann επιδιώκει συνεχώς να κοιτάξει στα μάτια τον θάνατο,να αντιμετωπίσει την κόλαση και να τους νικήσει διατηρώντας την μνήμη. Οι όμορφες εικόνες ,το πορτραίτο του ραβίνου και η παρουσία του σκηνοθέτη δημιουργούν ένα δυνατό έργο το οποίο θα κέρδιζε περισσότερο το κοινό αν ήταν λίγο πιο σύντομο.

Antoine Doinel

En solitaire

Το “Vendée Globe ” είναι ένας αγώνας ιστιοπλοΐας με στόχο τον γύρο του κόσμου. Ο κάθε διαγωνιζόμενος είναι μόνος του πάνω στο σκάφος και πρέπει να τερματίσει χωρίς καμία βοήθεια (πάρα μόνο σε καταστάσεις που μπορεί να κινδυνέψει η ζωή του). Ο Yann Kermadec συμμετέχει για πρώτη φορά στον αγώνα και είναι αποφασισμένος να τον κερδίσει. Ένας όμως νεαρός λαθρεπιβάτης κρύβεται στο σκάφος του θέτοντας σε κίνδυνο αποκλεισμού τον Yann. Ο Yann θα πρέπει να αποφασίσει τι είναι σημαντικότερο για εκείνον: η τήρηση των κανονισμών και η διεκδίκηση της νίκης ή διατήρηση της ηθικής και της ανθρωπιάς του.

Το En Solitaire είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινίας του Christophe Offenstein, ο οποίος όμως έχει εργαστεί χρόνια στον κινηματογράφο σαν παραγωγός και διευθυντής φωτογραφίας. Όπως δήλωσε ο ίδιος μετά το τέλος της προβολής της ταινίας του στον Δαναό, ούτε εκείνος αλλά ούτε και ο πρωταγωνιστής, ο εκπληκτικός François Cluzet (Άθικτοι) είχαν γνώσεις ιστιοπλοΐας. Το En solitaire, παρ’ όλα αυτά, σου μεταδίδει όλη την αγωνία και την προσπάθεια ενός ιστιοπλόου ενώ ταυτόχρονα σου μεταφέρει και όλη την εθνική αναταραχή και την σπουδαιότητα του Vendée Globe  για τους Γάλλους. Τα πλάνα στην θάλασσα και το σκάφος είναι σε πραγματικό χώρο, και συγκεκριμένα το σκάφος που χρησιμοποιήθηκε ενώ είναι για ένα άτομο κατά την διάρκεια των γυρισμάτων φιλοξενούσε 18!

Nemo

Les 4 Soldats (Οι 4 Στρατιώτες)

Εμφύλιος πόλεμος, πλούσιοι εναντίον των φτωχών, πυροβολισμοί και ακρωτηριασμένα πτώματα παντού. Μοναδική ελπίδα για επιβίωση στο χάος είναι να βρεις συνοδοιπόρους. 4 νεαροί, ο Mateo, η Dominique, ο Big Max και ο Kevin βρίσκουν ο ένας τον άλλον και μένουν μαζί σε μια στρατιωτική κατασκήνωση. Η ανακάλυψη μιας λίμνης θα αποτελέσει την διέξοδο τους από την φρίκη του πολέμου. Είναι η δική τους καθημερινή στιγμή ανεμελιάς και ελπίδας ότι θα καταφέρουν να βγουν ζωντανοί από τον εμφύλιο. Στην παρέα τους θα προστεθεί ένας ακόμα, ο Γαβριήλ, όπου σιγά σιγά θα κερδίσει την εμπιστοσύνη και την φιλία των υπολοίπων.

To 4 στρατιώτες είναι βασισμένο σε μυθιστόρημα της Hubert Mingarelli και σκηνοθετημένο από τον Robert Morin. Ενώ οι χαρακτήρες παρουσιάζουν ενδιαφέρον ο κάθε ένας μεμονωμένα καθώς είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, τελικά η ταινία αναλώνεται σε μια προσπάθεια να τους παρουσιάζει στο σύνολο τους με μια άστοχη, απευθείας στην κάμερα, αφήγηση της ιστορίας από την Dominique. Το αποτέλεσμα είναι άτονο καθώς μοιάζει να μην δοθεί πουθενά βαρύτητα και συναίσθημα στην εξέλιξη των προσωπικοτήτων και των σχέσεων μεταξύ τους, με τον θεατή να είναι ένας απλός παρατηρητής των καταστάσεων που περιμένει υπομονετικά να οδηγήσουν κάπου.

Nemo