20ό Γαλλόφωνο: Οι ταινίες του Φεστιβάλ
Δυνατές ταινίες από ξένα Φεστιβάλ, μεγάλες γαλλικές εμπορικές επιτυχίες και σινεφίλ διαμαντάκια περιλαμβάνει το πρόγραμμα του 20ού Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου. Οι cinepivates είναι εκεί και παρακολουθούν το πρόγραμμα.
Ποια νομίζεις ότι είμαι (Celle que vous croyez)
Μετά τα Δάση της Σιβηρίας, ο σκηνοθέτης Σαφί Νεμπού ασχολείται με μία διαφορετικού τύπου απομόνωση. Όχι την απομόνωση τη γεωγραφική, αλλά τη μοναξιά που προκύπτει μέσα από την ενασχόληση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η 50χρονη Κλαιρ (Ζιλιέτ Μπινός) δημιουργεί ένα ψεύτικο προφίλ στα κοινωνικά δίκτυα, προκειμένου να παρακολουθήσει τον εραστή της, Λουντό, μέσω του φίλου του Άλεξ. Η Κλαιρ ερωτεύεται τον Άλεξ, αλλά έχει παρουσιαστεί ως 30χρονη Κλάρα. Καθώς τα αισθήματά της για τον Άλεξ διογκώνονται, η Κλαιρ καλείται να διαχειριστεί την φανταστική, αλλά και την πραγματική της εικόνα. Με έξυπνο τρόπο ο Σαφί Νεμπού βασίζει όλη του την ταινία πάνω στην πρωταγωνίστριά του. Η Μπινός μοιάζει άλλοτε με κοριτσάκι, άλλοτε με κουρασμένη γυναίκα, καθώς οι αντιδράσεις της εναλλάσσονται: απογοήτευση, έρωτας, πάθος, θλίψη. Είναι η ταινία ένα σχόλιο για τη σύγχρονη ζωή μας, αν και όχι ιδιαίτερα πρωτότυπο, ο Σαφί Νεμπού βρίσκει, όμως, τρόπο να μας κρατήσει το ενδιαφέρον με συναρπαστικά πλάνα όπως εκείνο της Κλαιρ που μπαίνει μέσα στη μπανιέρα και το πρόσωπό της καλύπτεται από νερό, το οποίο μοιάζει με νεκρική μάσκα. Ο σκηνοθέτης επιλέγει, επίσης, να δώσει πολλαπλά φινάλε, θέλοντας να καλύψει όλες τις διαφορετικές εκδοχές μιας τέτοιας ιστορίας.
Το πρόβλημά μου είσαι εσύ
Η ταινία του Πιέρ Σαλβαντόρι προβλήθηκε στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στις Κάννες και είχε ενθουσιάσει. Και όχι άδικα. Πρόκειται για μια mainstream ταινία γεμάτη φρεσκάδα, αχτύπητους διαλόγους και καλοδουλεμένους χαρακτήρες. Η Υβόν, μία επιθεωρητής της αστυνομίας ανακαλύπτει πως ο σύζυγός της Σαντί, ο οποίος είχε σκοτωθεί εν ώρα καθήκοντος, ήταν στην πραγματικότητα διεφθαρμένος μπάτσος και όχι ο ηθικός άνδρας που η ίδια πίστευε. Η υπόθεση της φυλάκισης του νεαρού Αντουάν, ο οποίος καταδικάστηκε για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε και κατηγορήθηκε από τον Σαντί, της γίνεται εμμονή. Όταν ανακαλύπτει ότι ο μέχρι πρότινος καλοκάγαθος Αντουάν έχει γίνει ένας οργισμένος μικροεγκληματίας, η ζωή της ανατρέπεται. Χρησιμοποιώντας ευφάνταστα ευρήματα (οι ιστορίες που η Υβόν λέει στον γιο της για καληνύχτα, ο κύριος που σκότωσε τη θεία του) η ταινία ασχολείται με την έννοια του δικαίου και του αδίκου. Είναι ευχάριστη, παίζει με τα κλισέ (αν και μερικές φορές βρίσκεται πολύ κοντά στο να τα οικειοποιηθεί) και έχει ένα εξαιρετικό καστ που περιλαμβάνει τους Αντέλ Ενέλ, Οντρέι Τοτού, Πίο Μαρμάι.
Μια αγάπη ανέφικτη
Στην επαρχιακή πόλη Σατορό, στα τέλη της δεκαετίας του 1950, η Ρασέλ (Βιρζινί Εφιρά) γνωρίζει τον Φιλίπ (Νιλς Σνάιντερ), έναν νεαρό αριστοκρατικής καταγωγής, τον οποίο ερωτεύεται παράφορα. Όταν η Ρασέλ μένει έγκυος θα ζητήσει από τον Φιλίπ να αναγνωρίσει την κόρη τους, κάτι που εκείνος θα αρνηθεί. Τα επόμενα χρόνια η Ρασέλ θα χρειαστεί να διαχειριστεί τόσο τα αισθήματά της, όσο και την απομάκρυνση του Φιλίπ από τη ζωή της ίδιας και της κόρης της. Η ταινία της Κατρίν Κορσινί βασίζεται σε μυθιστόρημα της Κριστίν Ανγκό και αυτό που επιχειρεί η σκηνοθέτις είναι να αναδείξει και ζητήματα κοινωνικής ανισότητας. Βέβαια, στο μεγαλύτερο μέρος της, η ταινία αναλώνεται στην ερωτική ιστορία της Ρασέλ με τον Φιλίπ, η οποία μοιάζει μάλλον άχρωμη και άοσμη.
Κολύμπα
Crowd-pleaser του 20ού Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, η ταινία του Ζιλ Λελούς είναι φτιαγμένη για όσους αγάπησαν το Full Monty. Η λογική είναι η ίδια. Μερικοί οργισμένοι, καταθληπτικοί, κουρασμένοι από τη ζωή άνδρες, κάνουν προπονήσεις συγχρονισμένης κολύμβησης στην πισίνα της γειτονιάς τους, υπό το βλέμμα μιας πάλαι ποτέ ένδοξης κολυμβήτριας (Εφιρά). Παρ’ όλο που μοιάζουν μάλλον αδέξιοι, επιμένουν και αποφασίζουν μάλιστα να διαγωνιστούν σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα. Η feelgood ταινία του Λελούς είναι φτιαγμένη για θερινούς κινηματογράφους, διαθέτει μια ομάδα εξαιρετικών ηθοποιών (Αμαλρίτς, Κανέ) και ενδιαφέροντες χαρακτήρες (όπως την σκύλα ΑμεΑ καθηγήτρια κολύμβησης). Θα σας κάνει να περάσετε καλά, να ξεχαστείτε και να γελάσετε (δυνατά και χωρίς ντροπή).
Οι Φανταστικές Ζωές μας (Nos Vies Formidables)
Στο Nos Vies Formidables της Fabienne Godet το δράμα και η πάλη με τους δαίμονες του παρελθόντος έχουν τον πρώτο λόγο. Έξι εθισμένοι εσώκλειστοι άνθρωποι παλεύουν μεταξύ τους αλλά και με το παρελθόν τους να ανακτήσουν ξανά την υγεία τους, σωματική και ψυχική. Κάποιοι τα καταφέρνουν και κάποιοι όχι σε αυτό το βραδυφλεγές αλλά χωρίς ιδιαίτερες κορυφώσεις δράμα χαρακτήρων και καταστάσεων που μπορεί να πετυχαίνει σεναριακά σαν μία μεγάλη κινηματογραική ομαδική ψυχοθεραπεία αλλά η στατικότητα του δεν το αφήνει ποτέ να απογειωθεί. Ιδιαίτερη μνεία για την πρωταγωνίστρια αλλά και σεναριογράφο της ταινίας Julie Moulier σε μία δύσκολη και απαιτητική ερμηνεία.
