25ο ΠΕΚ: The Paperboy.. trash double!

Αν είσαι η ταινία που έχει γίνει διάσημη για τη σκηνή αυνανισμού της Νικόλ Κίντμαν, τότε μάλλον τα πράγματα δεν είναι πολύ καλά!

Γιατί θα μπορούσε να αλλάξει προσανατολισμό, εάν ο σκηνοθέτης Λι Ντάνιελς (του Precious) έδειχνε να θέλει κάτι παραπάνω από το να σοκάρει. Αντιθέτως, ο σκηνοθέτης μοιάζει διατεθειμένος να φτάσει τις αντοχές στα όριά τους.

Στο σύμπαν του δεν υπάρχει έρωτας, μόνο σεξ. Υπάρχει μόνο ιδρώτας, σπέρμα, αίμα, θάνατος. Κάτι που θα μπορούσε να είχε γίνει ενδιαφέρον αν ο σκηνοθέτης ήθελε να μας δείξει την διέξοδο από αυτή τη βρωμιά ή έστω αν το σύμπαν του ήταν κλειστοφοβικό, αν δεν σου άφηνε περιθώρια διαφυγής. Δυστυχώς, τίποτα από αυτά δεν βλέπουμε επί της οθόνης.

Κι αυτό γιατί το The Paperboy δεν έχει αποφασίσει τι θέλει να είναι: μαύρη κωμωδία; κοινωνικό δράμα; μελόδραμα; ταινία μυστηρίου; θρίλερ;

Σε ό,τι και αν αποσκοπεί η σκηνοθεσία δεν το βοηθά. Μπορεί να ξεχειλίζει από ατμόσφαιρα (νιώθεις σαν να είσαι στον αμερικανικό Νότο της δεκαετίας του ’70), αλλά τα σκηνοθετικά τερτίπια (ο σκηνοθέτης αλλάζει συνεχώς στυλ και ύφος, χωρίς κάποιον προφανή λόγο), η βαρετή πλοκή (σοβαρά τώρα, υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι η ταινία περιλαμβάνει κάποιο μυστήριο;) και οι ως επί το πλείστον κακές ερμηνείες, σε συνδυασμό με αρκετά κλισέ δεν αφήνουν την ταινία να «αναπνεύσει».

Ο Ρότζερ Έμπερτ είπε ότι η ταινία είναι «σπουδαίο trash» και θα μπορούσα να συμφωνήσω, εάν διατηρούσε αυτή την οπτική σε όλη τη διάρκειά της. Αλλά ενώ έχει ξεκινήσει ως «great trash» ξαφνικά χάνει το όποιο χιούμορ διαθέτει, χάνει το trash στοιχείο, και καθώς δεν έχει καταφέρει να σε πείσει για την ειλικρίνια των συναισθημάτων των ηρώων του -ή για τη λογική τους- εξελίσσεται σε ένα αδιάφορο θριλεράκι της «σειράς».

Η Νικόλ Κίντμαν είναι, βέβαια, εξαιρετική στον ρόλο της ως Σάρλοτ. Πρόκειται για έναν ρόλο τελείως διαφορετικό από αυτόν που μας έχει συνηθίσει. Η Σάρλοτ έχει τα χάλια της: είναι μια όμορφη 30something που ερωτεύεται θανατοποινίτες, τους γράφει γράμματα, προσπαθεί να τους σώσει από τη μίζερη ζωή τους. Όχι γιατί είναι άγγελος, αλλά γιατί το αυτοκαταστροφικό της στοιχείο την οδηγεί προς τα εκεί.

Χρειάζεται θάρρος από μια μεγάλη Χολιγουντιανή σταρ για να κάνει αυτά που κάνει η Κίντμαν στην ταινία. Και μπράβο της.

Δυστυχώς, δεν μπορούμε να πούμε τα ίδια για τους συμπρωταγωνιστές της. Ο κακομοίρης ο Ζακ Έφρον προσπαθεί να παίξει πιο σοβαρό ρεπερτόριο και είναι συμπαθητικός στον ρόλο του. Ο Μάθιου ΜακΚόναχι επαναλαμβάνει τον ρόλο που έκανε στο A Time to Kill, μόνο λίγο λιγότερο καθωσπρέπει,  ενώ ο Τζον Κιούζακ αποτελεί για ακόμα μία φορά καρικατούρα. Πότε, επιτέλους, θα του προτείνει κάποιος «εθελουσία» από το σινεμά να ησυχάσουμε και εμείς και εκείνος;

Τάιλερ Ντέρντεν

 Κι ένα σύντομο σχόλιο αλά Gimli:

[highlight color=”eg. yellow, black”]Φέρε το όμορφο πρόσωπό σου στο τσεκούρι μου – Gimli[/highlight] Παιδιά, δε χάσατε τίποτα που δεν ήσασταν στην τελετή λήξης.. η ταινία κακιά αρρώστια και απογοήτευση για μένα και οι βραβεύσεις σικέ και αναμενόμενες.. τουλάχιστον νοιώθω μια μικρή δικαίωση για τον Ρουίζ.. Payperboy: είναι τραγικό που ο ίδιος σκηνοθέτης έκανε το Precious!  Σοκαρίστηκα ανεπανόρθωτα! Για εμένα ό,τι και να πουν οι άλλοι το θεωρώ εντελώς πειραματική απόπειρα (στην καλύτερη). Στιλ δεν έχει, τα βάζει “όλα” (εντελώς) και με λάθος χρήση! Το Χόλιγουντ προσπαθεί να γίνει ευρωπαϊκό και τρώει τα μούτρα του.. Η αγαπητή Νικόλ έπαιξε κόντρα ρόλο και ίσως είναι η μόνη που σώζεται για αυτό, αλλά είναι κάτι που ξέραμε ότι μπορεί να το κάνει, που τελικά για αυτή την ταινία δεν ήταν και απαραίτητο. Τα μπότοξ νομίζω τη βοήθησαν για το ρόλο, κάνει κι αυτή πάντως μια μικρή κοιλιά προς το τέλος. Εντάξει, ο ο Κιούζακ γενικά δεν έπεισε στο ρόλο του σκληρού.. είναι λίγο άκαμπτος και μονοκόμματος ρε παιδί μου, ενώ ο ΜακΚόναχι πήγε να μας κάνει “Υπόθεση Λάρρι Φλίντ” και κατήντησε “Πειρατής της Καραϊβικής”! Αν έχω να κάνω ένα γενικό σχόλιο για την ταινία είναι κακιά βία! Μια σκηνή βίας ή σεξ δεν θα μπει, θα υπονοηθεί ή θα περάσει γρήγορα κι όσο πιο σοκαριστική  είναι τόσο πιο πολύ θα την απολαύσει το κοινό… Αρρωστημένο!