58ο ΦΘΚ: Εναρκτήριο λάκτισμα με «την ψυχή και το σώμα»

58ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
2 – 12 Νοεμβρίου 2017

ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ

Το ηχηρό μήνυμα για ένα φεστιβάλ ανοιχτό σε όλους, προσανατολισμένο ταυτόχρονα στην καινοτομία, δόθηκε κατά την τελετή έναρξης του 58ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, την Πέμπτη 2 Νοεμβρίου 2017, στο κατάμεστο Ολύμπιον. Η τελετή είχε φέτος μια σημαντική πρωτοτυπία: η παρουσίαση της έγινε από την ηθοποιό Μαρία Χριστοφορίδου στη νοηματική γλώσσα. Παράλληλα, όπως και πέρυσι, σε ολόκληρη τη διάρκεια της τελετής, υπήρχε διερμηνεία των ομιλητών στη νοηματική.

«Φέτος, το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αναζητά κάτι διαφορετικό: αυτό που δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά. Αυτό που είναι κρυμμένο και βγαίνει εκτός κάδρου, αλλά τελικά μπορεί να τα αλλάξει όλα», τόνισε η παρουσιάστρια της βραδιάς. Η ίδια έμαθε στο κοινό του Ολύμπιον πώς να χειροκροτά στη νοηματική, η οποία όπως είπε, πριν από δύο μήνες με νόμο που ψήφισε η Βουλή αναγνωρίστηκε ισότιμη με την ελληνική γλώσσα.

Στη συνέχεια ανέβηκαν στη σκηνή η γενική διευθύντρια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Ελίζ Ζαλαντό και ο διευθυντής του Φεστιβάλ Ορέστης Ανδρεαδάκης, οι οποίοι ευχαρίστησαν το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας για την υποστήριξη από το πρόγραμμα ΕΣΠΑ και τους χορηγούς.

«Φέτος θα προσπαθήσουμε να δούμε αυτά που δεν φαίνονται, να ρισκάρουμε, να αναζητήσουμε νέες τάσεις, να αγκαλιάσουμε τις νέες τεχνολογίες, να συνομιλήσουμε με τις άλλες τέχνες», είπε η κ. Ζαλαντό. Ο κ. Ανδρεαδάκης αναφέρθηκε στη συνομιλία που επιχειρεί το Φεστιβάλ με την λογοτεχνία, την φιλοσοφία και τα εικαστικά, σημειώνοντας: «Το επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα μας θα έχει φέτος -για πρώτη φορά- ένα θέμα: το Ρίζωμα, το οποίο δανειστήκαμε από ένα από τα σημαντικότερα φιλοσοφικά βιβλία του 20ου αιώνα: το βιβλίο Ανάγκη για ρίζες, γραμμένο από την Σιμόν Βέιλ το 1943». Στο σημείο αυτό η κ. Ζαλαντό ανέφερε τη φράση της γαλλίδας φιλοσόφου Σιμόν Βέιλ «το ρίζωμα είναι η σημαντικότερη αλλά και η πλέον παραγνωρισμένη ανάγκη της ανθρώπινης ψυχής», προσθέτοντας ότι «αυτή η ιδέα διατρέχει τις 14 ταινίες που αποτελούν το φετινό Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ. Επιλέξαμε δηλαδή τις ταινίες μας με πυξίδα ένα βιβλίο». Όπως εξήγησε ο κ. Ανδρεαδάκης, μετά τις ταινίες επιλέχθηκαν και 14 νέοι Έλληνες εικαστικοί καλλιτέχνες, στον καθένα από τους οποίους ανατέθηκε να δημιουργήσει κι από ένα έργο εμπνευσμένο από μια ταινία του Διαγωνιστικού. «Έτσι έχουμε 14 καλλιτέχνες οι οποίοι σχολιάζουν τις ιδέες 14 ταινιών επιλεγμένων μέσα από μια διαδικασία διαλόγου με τις ιδέες ενός βιβλίου», πρόσθεσε.

Η κ. Ζαλαντό αναφέρθηκε επίσης στη συνομιλία με τις νέες τεχνολογίες και συγκεκριμένα με το VR, την εικονική πραγματικότητα. «Ένα νέο μέσο που μας βγάζει εκτός του παραδοσιακού κάδρου και επεκτείνει την θέαση στις 360 μοίρες. Έτσι εγκαινιάζουμε ένα δεύτερο Επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα με ταινίες εικονικής πραγματικότητας», τόνισε.

Με τη σειρά του, ο κ. Ανδρεαδάκης αναφέρθηκε ακόμη στα έξι αφιερώματα στον σύγχρονο και τον κλασικό κινηματογράφο, τα masteclasses, τις συζητήσεις με διάσημους δημιουργούς και τις ειδικές προβολές, που περιλαμβάνει η φετινή διοργάνωση. «Όλα αυτά είναι συνδεδεμένα με την ελληνική πραγματικότητα, τους έλληνες δημιουργούς και παραγωγούς», σημείωσε η κ. Ζαλαντό, και πρόσθεσε: «Γι’ αυτό παρουσιάζουμε φέτος 33 ελληνικές ταινίες και τους δίνουμε την δυνατότητα να έρθουν σε επαφή με επαγγελματίες από όλο τον κόσμο στο πλαίσιο της Αγοράς». Στο τμήμα της Αγοράς αναφέρθηκε και ο κ. Ανδρεαδάκης παρατηρώντας ότι είναι «το πιο δυναμικό και αναπτυξιακό τμήμα του Φεστιβάλ. Περισσότεροι από 300 επαγγελματίες του κινηματογράφου αναμένονται φέτος στην Θεσσαλονίκη για να προετοιμάσουν το σινεμά του αύριο».

Καταλήγοντας, η κ. Ζαλαντό τόνισε: «Πέρα από αυτές τις αλλαγές το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, παραμένει ένας ζωντανός οργανισμός με ετήσια δραστηριότητα: με αίθουσες που λειτουργούν όλο τον χρόνο και παρουσιάζουν ποιοτικές ταινίες, με το Μουσείο Κινηματογράφου και την Ταινιοθήκη, με τα πρωτοποριακά εκπαιδευτικά προγράμματα, με τις καλοκαιρινές προβολές και την συνεχή παρέμβαση στην Θεσσαλονίκης και κυρίως με τις συνεργασίες του με όλους τους πολιτιστικούς θεσμούς της πόλης».

Στη συνέχεια, στο βήμα του Ολύμπιον ανέβηκε ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας, ο οποίος καλωσόρισε το κοινό στη μεγάλη γιορτή της πόλης και του πολιτισμού. «Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου συμπληρώνει φέτος 58 χρόνια παρουσίας. Ο κορυφαίος αυτός πολιτιστικός θεσμός είναι ένα από τα σπουδαιότερα καλλιτεχνικά γεγονότα της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης Μακεδονίας, με τη μεγαλύτερη απήχηση όχι μόνο εντός Ελλάδας, αλλά και διεθνώς. Μας προσκαλεί σε μια μεγάλη γιορτή πολιτισμού που ανοίγεται σε ολόκληρη τη Θεσσαλονίκη με πολλές ενδιαφέρουσες παράλληλες εκδηλώσεις. Ο πολιτισμός αποτελεί το εισιτήριο για μια καλύτερη ζωή» τόνισε ο κ. Τζιτζικώστας. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι βασική προτεραιότητα της Περιφέρειας είναι η ουσιαστική στήριξη των πιο σημαντικών πολιτιστικών θεσμών της περιοχής, με στόχο την εξωστρέφεια, την πολιτιστική ανάπτυξη και την πολυδιάστατη προβολή της Κεντρικής Μακεδονίας. «Γι’ αυτό και στηρίζουμε τη δυναμική του Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο παρόν και στο μέλλον», επισήμανε. Σε αυτό το πλαίσιο, όπως ο ίδιος υπογράμμισε, η Περιφέρεια εξασφάλισε μέσω του ΕΣΠΑ 2014-2020 χρηματοδότηση 1,4 εκατ. ευρώ για την ενίσχυση των Φεστιβάλ Κινηματογράφου και Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ για τα επόμενα χρόνια, διασφαλίζοντας ότι θα συνεχίσουν την ανοδική πορεία τους. «Συμπορευόμαστε και συνεργαζόμαστε με όλους τους φορείς που εργάζονται σκληρά και δημιουργικά για την πολιτιστική εξέλιξη του τόπου μας, με εκείνους που σε πείσμα των καιρών και των δυσκολιών ανοίγουν νέους ορίζοντες στη δημιουργική έκφραση, δίνουν χώρο για την ανάδειξη νέων καλλιτεχνών» είπε ο κ. Τζιτζικώστας, συγχαίροντας τους συντελεστές και τους εργαζόμενους του Φεστιβάλ για την υλοποίηση της διοργάνωσης. Απευθυνόμενος στους θεατές, ο ίδιος ευχήθηκε να βγουν από τις αίθουσες πιο πλούσιοι σε εικόνες, ιδέες και δημιουργικές σκέψεις, γιατί «πάνω από όλα ο κινηματογράφος είναι ένα παράθυρο στο συναίσθημα, τον κόσμο, την ίδια την κοινωνία».

Την επίσημη έναρξη του Φεστιβάλ κήρυξε η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λυδία Κονιόρδου. «Ίσως η σημερινή εποχή φαίνεται σκοτεινή σε κάποιους. Αλλά νομοτελειακά μέσα στο σκοτάδι γεννιέται ένα καινούργιο φως. Ο πολιτισμός είναι ένας φάρος που συνδέεται με το φως», είπε η κ. Κονιόρδου. Και πρόσθεσε: «Το Φεστιβάλ αποτελεί έναν φάρο πολιτισμού διαχρονικό που συνδέει αυτό που ήμασταν, αυτό που είμαστε και αυτό που επιλέγουμε να γίνουμε, που συνδέει πολιτισμούς διεθνώς. Έχει διεθνή εμβέλεια και στέκεται επάξια δίπλα στα μεγάλα φεστιβάλ του κόσμου. Είναι μια γιορτή στην οποία πρωταγωνιστούν η έμπνευση, η ποίηση, η μαγεία των εικόνων μέσα σε μία πόλη μαγική που αγκαλιάζει ζεστά και φιλόξενα αυτό το Φεστιβάλ 58 χρόνια τώρα. Το Φεστιβάλ είναι ένα βήμα σημαντικό για νέους δημιουργούς από όλο τον κόσμο, είναι ο στυλοβάτης του ελληνικού κινηματογράφου, δημιουργεί ένα πνεύμα γόνιμου διαλόγου ανάμεσα στην ελληνική κινηματογραφική δημιουργία και τη διεθνή. Είναι εδώ που γεννιέται το σινεμά του μέλλοντος».

Φέτος το Φεστιβάλ, όπως και πέρυσι, θα παρουσιάσει έναν αριθμό ελληνικών ταινιών με προσαρτημένους υπότιτλους βάσει διαλόγων και με υπότιτλους για κωφούς και βαρήκοους. Η δράση εντάσσεται στην ευρύτερη πρωτοβουλία του θεσμού να μοιραστεί τη δύναμη του σινεμά με όλους τους θεατές ανεξαιρέτως, κάνοντας προσβάσιμες τόσο τις εγκαταστάσεις όσο και το περιεχόμενό του, με χορηγό προσβασιμότητας το Ίδρυμα Ωνάση και τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, και την πολύτιμη συνεργασία της Κίνησης Καλλιτεχνών με Αναπηρία. Στην τελετή έναρξης λοιπόν παρουσιάστηκαν αποσπάσματα από δύο καθολικά προσβάσιμες ταινίες που θα προβληθούν στο 58ο ΦΚΘ: Το προξενιό της Άννας του Παντελή Βούλγαρη και Θου -Βου φαλακρός πράκτωρ, Επιχείρησις: Γης Μαδιάμ του Θανάση Βέγγου, οι οποίες θα προβληθούν με ακουστική περιγραφή για τυφλούς και άτομα με προβλήματα όρασης και με υπότιτλους για κωφούς και βαρήκοους.

Επίσης, στην τελετή προβλήθηκαν τα τέσσερα διαφημιστικά σποτ του 58ου ΦΚΘ, τα οποία σκηνοθέτησε ο Μπάμπης Μακρίδης.

Στο κλείσιμο της εκδήλωσης, στη σκηνή του Ολύμπιον ανέβηκε η σκηνοθέτιδα Ίλντικο Ενιέντι, στην οποία το φετινό φεστιβάλ πραγματοποιεί αφιέρωμα και η τελευταία ταινία της οποίας Η ψυχή και το σώμα προβλήθηκε στην τελετή έναρξης της διοργάνωσης. Η ουγγαρέζα δημιουργός θυμήθηκε με συγκίνηση την πρώτη φορά που βρέθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πριν από 17 χρόνια για να παρουσιάσει την ταινία της Σίμων ο μάγος, στην οποία είχε μάλιστα συνεργαστεί με την Ελίζ Ζαλαντό στην παραγωγή. Στα 17 χρόνια που μεσολάβησαν ως σήμερα η ίδια αναζητούσε, όπως είπε, χρηματοδότηση για τα πρότζεκτ της. «Η πικρία και η απόγνωσή μου δεν έσβησαν παρά μόνο όταν ξεκίνησα τα γυρίσματα για τη νέα μου ταινία, η οποία ελπίζω να λειτουργήσει ενθαρρυντικά προς όσους αγωνίζονται γι’ αυτό που αγαπούν», τόνισε χαρακτηριστικά η κ. Ενιέντι λίγο πριν να φωτιστεί η οθόνη του Ολύμπιον για την προβολή της ταινίας της.

Την τελετή έναρξης του 58ου ΦΚΘ τίμησαν με την παρουσία τους, μεταξύ άλλων, οι: Λυδία Κονιόρδου, Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Σταύρος Καλαφάτης, Βουλευτής ΝΔ, Κωνσταντίνος Ζουράρις, Βουλευτής ΑΝΕΛ, Κατερίνα Νοτοπούλου, Διευθύντρια Γραφείου Πρωθυπουργού Θεσσαλονίκης, Απόστολος Τζιτζικώστας, Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Βούλα Πατουλίδου, αντιπεριφερειάρχης της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Σπύρος Πέγκας, Αντιδήμαρχος Τουρισμού και Διεθνών Σχέσεων, μέλος ΔΣ ΦΚΘ, Έλλη Χρυσίδου, Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Άννα Αγγελίδου, Αντιδήμαρχος Οικονομικών, Γιώργος Αρβανίτης, διευθυντής φωτογραφίας, πρόεδρος ΔΣ ΦΚΘ, Κυριακή Μάλαμα, σκηνοθέτιδα, διευθύντρια προγράμματος ΕΡΤ3, μέλος ΔΣ ΦΚΘ, Γιώργος Τούλας, δημοσιογράφος, διευθυντής Parallaxi, μέλος ΔΣ ΦΚΘ, Γιώργος Χριστιανάκης, συνθέτης, μέλος ΔΣ ΦΚΘ, Γιώργος Τσεμπερόπουλος, σκηνοθέτης, μέλος ΔΣ ΦΚΘ, Daniel Hernández Joseph, Πρέσβης του Μεξικού, Sinisa Pavic, Γενικός Πρόξενος Σερβίας, Pavlina Ylly, Γενική Πρόξενος Αλβανίας, Αντώνης Μανδρίτης, Γενικός Πρόξενος Κύπρου, Μαργαρίτα Ιγνατίδου, Επίτιμη Πρόξενος Τσεχίας, Marko Suomalainen, Επίτιμος Πρόξενος Φινλανδίας, Παντελής Πετμεζάς, Επίτιμος Πρόξενος Καναδά, Κωνσταντίνος Αντωνιάδης, Επίτιμος Πρόξενος Μεξικού, Ιωάννης Βεργίνης, Επίτιμος Πρόξενος του Δουκάτου του Λουξεμβούργου, Ανδρέας Τάκης, Πρόεδρος Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, Μαρία Τσαντσάνογλου, Διευθύντρια Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, Συραγώ Τσιάρα, Προϊσταμένη Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, Άρης Στυλιανού, Πρόεδρος Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, Γιάννης Αναστασάκης, Καλλιτεχνικός Διευθυντής Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, Μαρία Τσιμά, Αναπληρώτρια Καλλιτεχνική Διευθύντρια Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, Γιώργος Λαζαρίδης, Καλλιτεχνικός Διευθυντής Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, Μάκης Μοναστηρίδης, Marketing Manager Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, Εμμανουήλ Μαραγκούλης, Πρόεδρος Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, Ηρακλής Παπαϊωάννου, Διευθυντής Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, Ξανθίππη Σκαρπιά Χόιπελ, Πρόεδρος Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, Περικλής A. Μήτκας, Πρύτανης ΑΠΘ, Δέσποινα Μουζάκη, Πρόεδρος Τμήματος Κινηματογράφου-Σχολή Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης, Gerd Oscar Bausewein, Διευθυντής επικοινωνίας Cedefop, Μαρία Κενανίδου, Καλλιτεχνική Διευθύντρια Πεδίο Δράσης Κόδρα, Εμμανουήλ Παπαδόπουλος, Φωτογραφικό Κέντρο Stereosis, Αναστάσιος Διόλατζης, Reworks Festival, Κατερίνα Σαρικάκη, Πρόεδρος Διοικούσας Επιτροπής ΕΡΤ, Αλέξανδρος Κάντερ-Μπαξ, Γενικός Διευθυντής ΕΡΤ3, Γιάννης Μυλόπουλος, Πρόεδρος ΔΣ Αττικό Μετρό ΑΕ, Γιάννης Κατσούγκρης, Υπεύθυνος χορηγιών Αθηναϊκή Ζυθοποιία, Ευτυχία Γατοπούλου, Fischer Marketing Manager-Αθηναϊκή Ζυθοποιία, Άνλη Ελιέζερ, COSMOTE TV, Edward Xu & Wenxia Fu, Φεστιβάλ Κινηματογράφου & Τηλεόρασης Σαγκάης, Σίμος Σαλτιέλ, Red Creative, Μάκης Νικηφορίδης & Μπερνάρ Κουόμο, αρχιτέκτονες, Χρήστος Μπεχτσής, Seven Films, Τάκης Βερέμης, Strada Films, Νίκος Περάκης, σκηνοθέτης, Τόνια Σωτηροπούλου, ηθοποιός, Γιάννης Σερβετάς & Χρήστος Κιουσης (Ράδιο Αρβύλα), κ.ά.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΙΛΝΤΙΚΟ ΕΝΙΕΝΤΙ

Η ουγγαρέζα σκηνοθέτιδα Ίλντικο Ενιέντι, η τελευταία ταινία της οποίας Η ψυχή και το σώμα άνοιξε την αυλαία του 58ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, παραχώρησε συνέντευξη Τύπου την Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2017, στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης. Η φετινή διοργάνωση πραγματοποιεί αφιέρωμα στο έργο της βραβευμένης δημιουργού.

Αρχικά, τον λόγο πήρε ο διευθυντής του Φεστιβάλ Ορέστης Ανδρεαδάκης, ο οποίος καλωσόρισε θερμά την σκηνοθέτιδα και την ευχαρίστησε για την παρουσία της στη Θεσσαλονίκη. Ο ίδιος τόνισε χαρακτηριστικά το πόσο γοητεύτηκαν τόσο ο ίδιος όσο και ο υπεύθυνος προγράμματος του φεστιβάλ Γιώργος Κρασακόπουλος, ο οποίος και συντόνισε τη συνέντευξη, από την ταινία Η ψυχή και το σώμα, όταν την παρακολούθησαν στη φετινή Μπερλινάλε, όπου τιμήθηκε με τη Χρυσή Άρκτο Καλύτερης Ταινίας. Χωρίς δεύτερη σκέψη, αποφάσισαν από κοινού πως η συγκεκριμένη ταινία ήταν η πλέον κατάλληλη για να ανοίξει το φετινό Φεστιβάλ, ενώ παράλληλα ξεκίνησαν να σχεδιάζουν άμεσα την πραγματοποίηση ενός αφιερώματος στο συνολικό έργο της Ενιέντι. Ο κ. Ανδρεαδάκης επισήμανε πως η ταινία ταιριάζει απόλυτα με το ύφος και το πνεύμα του Φεστιβάλ, ενώ σημείωσε επίσης ότι η ταινία θα βγει στις αίθουσες στις 14 Δεκεμβρίου 2017 από τη Strada Films.

Παίρνοντας το λόγο, η Ίλντικο Ενιέντι σχολίασε το γεγονός της μεγάλης της επιστροφής στα κινηματογραφικά δρώμενα, μετά από 17 χρόνια απουσίας, διάστημα κατά το οποίο είχε εργαστεί στην ουγγρική τηλεόραση, καθώς και σε διάφορα άλλα καλλιτεχνικά πρότζεκτ, εκτός όμως της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Η ίδια συνέκρινε αρχικά την απουσία της από το σινεμά με τον παροπλισμό που νιώθει ένας ανθρακωρύχος ή ένας εργάτης, όταν κλείνει το ορυχείο ή το εργοστάσιο όπου εργαζόταν και βιώνει μία αίσθηση απόλυτης αδράνειας. Όταν, όμως, όπως είπε, μπήκε στη διαδικασία των γυρισμάτων και κλήθηκε ξαφνικά να λαμβάνει 30-40 αποφάσεις σε καθημερινή βάση για διάφορα ζητήματα, η προσήλωση στο νέο πρότζεκτ ήταν απόλυτη και η 17ετής απουσία από τα πλατό έμοιαζε μακρινό παρελθόν.

Στη συνέχεια, μιλώντας για το πώς κατέληξε στο βασικό σεναριακό εύρημα της ταινίας Η ψυχή και το σώμα, η Ενιέντι διευκρίνισε πως η αρχική σπίθα έμπνευσης προέκυψε πριν από δέκα χρόνια, λέγοντας ότι η κεντρική ιδέα πίσω από την ιστορία της ταινίας έγκειται στις επιπτώσεις που ασκεί ο ερχομός της άνοιξης στην ανθρώπινη ψυχολογία. «Η άνοιξη, συμβολίζοντας την άνθιση και αποπνέοντας μία αίσθηση νέας αρχής, δημιουργεί αισθήματα προσμονής και ευφορίας, τα οποία πολύ συχνά δυσκολευόμαστε να εξωτερικεύσουμε και να μοιραστούμε. Η ψυχή και το σώμα είναι μία ταινία για εκείνη την καλά κρυμμένη περιοχή μέσα μας, στην οποία φωλιάζουν οι προσδοκίες και τα όνειρά μας», είπε η σκηνοθέτιδα.

Ακολούθως, όταν κλήθηκε να σχολιάσει τους κεντρικούς χαρακτήρες της ταινίας της, η Ενιέντι διευκρίνισε πως προσπάθησε να τους σκιαγραφήσει μέσα από μικρά σημάδια και μικρές υπόνοιες, χωρίς να καταφύγει στην αναλυτική παράθεση λεπτομερειών. «Ήθελα διακαώς το φιλμ να αποτυπώσει τους χαρακτήρες θραυσματικά και συνειρμικά, παραλληλίζοντας αυτό το σκεπτικό με την αληθινή ζωή. Όταν δύο άνθρωποι γνωρίζονται για πρώτη φορά, ανακαλύπτουν ο ένας τον άλλον αποσπασματικά και ελλειπτικά, και όχι σε πλήρη έκταση», τόνισε σχετικά.

Το ζήτημα που τέθηκε αμέσως μετά σχετιζόταν με τον ρόλο της φύσης σε ολόκληρη τη φιλμογραφία της Ενιέντι, όπου πολλά ζώα, αλλά και φυτά αποκτούν εξανθρωπισμένες ιδιότητες και παίζουν καίριο ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής. Η Ενιέντι δήλωσε πως ήθελε στην τελευταία της ταινία να συμπεριλάβει στοιχεία της χλωρίδας και της πανίδας, αλλά όχι με ένα ξεκάθαρα και εμφατικά ονειρώδη αλληγορικό τρόπο. Ήθελε να απεικονίσει τα ζώα στις αληθινές τους διαστάσεις, πχ να φοβούνται για το κρύο και τους θηρευτές, να ανησυχούν για την εύρεση τροφής, και όχι με ένα τρόπο υπερβατικό και εξιδανικευμένο. Εν προκειμένω, οι χαρακτήρες της ταινίας, καταφεύγοντας στο όνειρο και στη φύση, αποδρούν από μία στείρα πραγματικότητα, η οποία τους απομακρύνει αυτό που κανονικά η ζωή οφείλει να προσφέρει. Η ίδια τόνισε σχετικά: «Στα όνειρα είναι πρακτικά αδύνατον να ορθώσουμε τείχη πολιτικής ορθότητας, καθώς παύουμε να σκεφτόμαστε συνειδητά και βιώνουμε τα συναισθήματά μας στην ολότητά τους. Γι’ αυτόν άλλωστε τον λόγο, η νύχτα και τα όνειρα δρουν ως ασυναίσθητο καταφύγιο που αναζητούμε για να απελευθερωθούμε».

Επιπλέον, η Ενιέντι επισήμανε ότι επιθυμούσε μία επιστροφή χαμηλών τόνων στο σινεμά, χωρίς φανφάρες και μεγαλόστομους συμβολισμούς. Περίπου σαν να τρυπώνει, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, από την πίσω πόρτα και όχι να εφορμά από την κεντρική είσοδο, επιδεικνύοντας μεν στιβαρή εκφραστικότητα, αλλά χωρίς η φόρμα να υπερισχύει του περιεχομένου. Σχολιάζοντας αυτό το τελευταίο, ο Γιώργος Κρασσακόπουλος είπε πως η επιστροφή της, η οποία σημαδεύτηκε από την ύψιστη διάκριση στην Μπερλινάλε, όχι μόνο δεν τρύπωσε από την πίσω πόρτα, αλλά μάλλον γκρέμισε την κεντρική είσοδο. Η Ενιέντι, αφότου χαμογέλασε σεμνά σε αυτή τη φιλοφρόνηση, δήλωσε πως η μέχρι τώρα σταδιοδρομία της, η οποία χαρακτηρίζεται από αμέτρητα σκαμπανεβάσματα, της έμαθε να είναι ταπεινή και ευγνώμων για το ότι έχει βρεθεί σε ένα τόσο όμορφο χώρο όπως το σινεμά. Σχολιάζοντας τις διακρίσεις που έχει λάβει η ταινία της, διευκρίνισε πως τα βραβεία προφανώς και συνιστούν μία αναγνώριση και μία τονωτική ένεση για την επίπονη προσπάθεια που κατέβαλαν όλοι οι συντελεστές της ταινίας, χωρίς όμως να αποτελούν αυτοσκοπό. Το μεγαλύτερο, πάντως, κέρδος για την σκηνοθέτιδα είναι η γενναιοδωρία του απλού κοινού, την οποία εισπράττει αφειδώς. «Άλλωστε, η θέαση της συγκεκριμένης ταινίας απαιτεί εκ των πραγμάτων και εξαρχής μια κατάθεση γενναιοδωρίας εκ μέρους του θεατή», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Στη συνέχεια, η σκηνοθέτιδα απάντησε σε ερωτήσεις του κοινού. Αρχικά, ρωτήθηκε για το αν η Επικούρεια Φιλοσοφία έχει ασκήσει επιρροή στο έργο της, ειδικότερα ως προς το σκέλος του οργανικού ρόλου που επιτελούν η φύση, τα φυτά και τα ζώα στην πλοκή των ταινιών της. Η σκηνοθέτιδα απάντησε πως είναι εξαιρετικά πολύπλοκος ο τρόπος με τον οποίο εντάσσονται όλες οι επιρροές στο έργο της, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και η αρχαία ελληνική φιλοσοφία και όχι μόνο ο Επίκουρος. Η ίδια είπε ότι η μεγαλύτερη συνεισφορά του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού έγκειται στο γεγονός πως οι επιφανείς του εκπρόσωποι είχαν την πολυτέλεια, αλλά και τη σοφία, να διατυπώσουν με εξαιρετικά συμπαγή και απτό τρόπο ζητήματα τα οποία δεν άπτονται της χειροπιαστής πτυχής της ζωής. Αυτή ακριβώς η πολύπλοκη διεργασία, σύμφωνα με την Ενιέντι, αποτελεί έναν από τους μηχανισμούς που μας βοηθούν, ακόμη και σήμερα, να πραγματοποιήσουμε βήματα προς τα εμπρός και να εξελισσόμαστε.

Μιλώντας για τα προσεχή της σχέδια, η Ενιέντι δήλωσε πως έχει δύο νέες ταινίες στα σκαριά. Η πρώτη θα έχει στο επίκεντρό της τον αδέξιο και ατελή τρόπο με τον οποίο πασχίζουμε να ζήσουμε τη ζωή μας, το πώς επιδεικνύουμε αμηχανία και αναποφασιστικότητα όταν καλούμαστε να λάβουμε σημαντικές αποφάσεις σε μεγάλα διλήμματα. Θα είναι, μάλιστα, η πρώτη φορά που θα μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη ένα λογοτεχνικό μυθιστόρημα, καθώς η ταινία θα βασίζεται στο βιβλίο The Story of My Wife, του Ούγγρου συγγραφέα, δραματουργού και ποιητή Milán Füst. Το δεύτερο πρότζεκτ που έχει κατά νου βρίσκεται και πάλι σε άμεση γειτνίαση με τη φύση, καθώς ο πρωταγωνιστής της ταινίας είναι ένα δέντρο, γεγονός που καθιστά τρομερή πρόκληση τη συγγραφή ενός σεναρίου.

Κλείνοντας, απαντώντας σε ερώτηση του συντονιστή, η Ενιέντι μίλησε για το γεγονός ότι ο Ντέιβιντ Μπόουι είχε διατελέσει executive producer στην ταινία της Μαγικός κυνηγός (1994). Η Ενιέντι δήλωσε πως ο Μπόουι είχε γοητευτεί από το ντεμπούτο της Ο εικοστός αιώνας μου (1989), ζητώντας της μάλιστα αρχικά να πρωταγωνιστήσει στη δεύτερη ταινία της, προτού καταλήξει να συμμετέχει στην παραγωγή της. Παράλληλα, ο Μπόουι της είχε προτείνει να συνεργαστεί μαζί του αναλαμβάνοντας την καλλιτεχνική επιμέλεια ενός σόου που θα πραγματοποιούσε στην Ινδία, αλλά εκείνη είχε και πάλι αρνηθεί, καθώς εκείνη την εποχή ήταν οκτώ μηνών έγκυος στον δεύτερο γιο της. Η Ενιέντι, προτού εισπράξει ένα ζεστό χειροκρότημα από όλους τους παρευρισκόμενους στη συνέντευξη Τύπου, εξέφρασε τις θερμές ευχαριστίες της προς όλη την ομάδα του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το αφιέρωμα στο έργο της, καθώς, όπως επισήμανε, έχει πλήρη συναίσθηση ότι χρειάστηκαν ηρωικές προσπάθειες προκειμένου να ξεπεραστούν οι πάμπολλες τεχνικές δυσκολίες στη συγκέντρωση και αξιοποίηση του παλαιότερου υλικού της φιλμογραφίας της.