ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Αιγαίο SOS

 

aigaiosos

1popcorn

Μια βραχονησίδα εμφανίζεται ξαφνικά στο Αιγαίο μετά από ισχυρό σεισμό και Τούρκοι και Έλληνες στρατιώτες σπεύδουν να την διεκδικήσουν. Μόνο που οι προσπάθειές τους μόνο κωμικοτραγικές μπορούν να χαρακτηριστούν.

Το Αιγαίο SOS είναι μια ταινία που βασίζεται σε μια ενδιαφέρουσα ιδέα. Θα μπορούσε να ήταν ένα ειρωνικό σχόλιο για τον τρόπο αντιμετώπισης των διπλωματικών κρίσεων και για τον παραλογισμό που συχνά επικρατεί στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Το ζήτημα είναι ότι για να γίνει αυτό χρειάζεται σενάριο και το Αιγαίο SOS δεν ξεφεύγει ποτέ από τα όρια μιας ιδέας. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι η ταινία μοιάζει να μην έχει καν πλοκή με συγκεκριμένη ροή, αλλά αποτελείται περισσότερο από μία συρραφή περιστατικών. Ξαφνικά δημιουργούνται έρωτες από εκεί που δεν τους περιμένεις, μια κότα εμφανίζεται από το πουθενά και οι κεντρικοί χαρακτήρες περιφέρονται μάλλον άσκοπα σε αναζήτηση σεναρίου και διαλόγων.

Το γεγονός ότι δεν μιλάμε για συγκεκριμένη πλοκή ενισχύεται από το γεγονός ότι η ταινία δεν έχει κεντρικό χαρακτήρα. Ο Πάνος Βλάχος υιοθετεί προφορά και κινήσεις Κώστα Χατζηχρήστου, αλλά είναι τόσο φανερή η επιρροή αυτή που υπονομεύει την προσπάθεια του ηθοποιού. Εκείνος που πραγματικά δεν καταλαβαίνεις γιατί βρίσκεται εκεί και τι κάνει είναι ο Θοδωρής Αθερίδης, ο οποίος μας έχει δώσει κατά καιρούς αξιόλογους ρόλους και έχει ασχοληθεί και με τη σκηνοθεσία. Εδώ ερμηνεύει έναν κλισέ ανώτερο αξιωματικό, ο οποίος και λίγο μισογύνης είναι και αρκετά αδιάφορος.

Εδώ είμαστε μίλια μακριά από τις στρατιωτικές κωμωδίες του Νίκου Περάκη -που και εύστοχες ήταν και αστείες. Το Αιγαίο SOS δεν είναι ιδιαίτερα αστείο, αν και υπάρχουν μια δυο καλές στιγμές και μια δυο καλές ατάκες που θα προκαλέσουν γέλιο στους θεατές (ορισμένες αφορούν τον πανέξυπνο έμπορο που φτάνει με το βαρκάκι του στο νησί -και ας μην πούμε περισσότερα). Και υπάρχει και μια συγκινητική στιγμή (με τον Πάνο Βλάχο στη σκοπιά) που μοιάζει πραγματικά να έρχεται από μία άλλη ταινία, μια ταινία που νοιάζεται για τους χαρακτήρες της.

Αυτό τελικά που μένει είναι η ιδέα και μερικές αναφορές στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα (κάποιες εύστοχες, κάποιες άστοχες). Σίγουρα δεν αρκεί, αλλά ας το παραδεχθούμε: το Αιγαίο SOS απευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο κοινό και ενδεχομένως θα καταφέρει να κόψει τα εισιτήρια που του αναλογούν.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *