Annette
** 1/2
Δεν είναι τυχαίο ότι το Annette απέσπασε το βραβείο Σκηνοθεσίας στο πρόσφατο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών. Δεν μπορεί παρά ο θεατής να παρασυρθεί από τους φρενήρεις ρυθμούς του, τις πανέμορφες εικόνες του, την πρωτοτυπία της κινηματογράφησής του. Ο Λέος Καράξ επιστρατεύει τους αδελφούς Σπαρκς για να δημιουργήσει ένα ροκ μιούζικαλ για έναν καταραμένο έρωτα. Αλλά δεν μπορείς παρά να αναρωτηθείς εάν έχει εγκλωβιστεί στην αυταρέσκια του εγχειρήματος του ή εάν έχει κάτι πραγματικά ουσιώδες να πει.
Η ταινία χωρίζεται ουσιαστικά σε δύο μέρη. Στο πρώτο παρακολουθούμε την σχέση ενός προκλητικού stand up κωμικού -ο Άνταμ Ντράιβερ είναι πραγματικά εξαιρετικός σε έναν ρόλο που όμως μοιάζει να μην έχει στέρεες βάσεις με μία τραγουδίστρια της όπερας (γλυκιά και ρομαντική η Μαριόν Κοτιγιάρ). Κάπου εκεί έρχεται και ένα παιδί που επισφραγίζει τον έρωτά τους. Από το πάθος στην κακοποίηση και από εκεί στην καταστροφή, ο Καράξ δημιουργεί ένα μελόδραμα διαφορετικό από αυτά που βλέπουμε συχνά στην οθόνη. Με υπέροχες εικόνες και μουσική που ηλεκτρίζει. Είναι κρίμα που πρόκειται ουσιαστικά για δύο ταινίες και που μεγαλύτερη βάση δίνεται στην εικόνα παρά στην ανάπτυξη των χαρακτήρων.
Σε αυτό το πλαίσιο, βέβαια, ο Άνταμ Ντράιβερ κάνει ό,τι μπορεί, αποτελώντας τον ιδανικό πρωταγωνιστή για τον Λέος Καράξ μετά τον Ντενί Λαβάντ (και βαδίζοντας στα χνάρια του, αφήνοντας πάντα το δικό του αποτύπωμα). Τα χαρακτηριστικά του αλλάζουν καθώς η ιστορία συνεχίζει, καθώς ο ίδιος καταστρέφει ότι θα μπορούσε να τον σώσει. Το ίδιο πρόβλημα μοιάζει να έχει και ο Σάιμον Χέλμπεργκ (Big Bang Theory), ο οποίος καλείται σε λίγες μόνο σκηνές να χτίσει έναν ρόλο που δεν αναπτύσσεται ουσιαστικά ποτέ στην ταινία.
Η Ανέτ του τίτλου είναι η μικρή κόρη του κεντρικού ζευγαριού με ένα ξεχωριστό χάρισμα και ο Καράξ έχει βρει ένα πολύ ενδιαφέρον τέχνασμα για να την παρουσιάσει στο κοινό, ένα τέχνασμα που στην αρχή ξενίζει, αλλά στη συνέχεια αποκτά απόλυτο νόημα. Η μικρή Ανέτ αποκτά την οριστική της μορφή όταν αποκτά τη δική της φωνή.
Η ιστορία μιας τοξικής σχέσης δοσμένη με τρόπο πρωτότυπο, μοιάζει όμως να στέκεται με αμηχανία μπροστά στους χαρακτήρες της. Σίγουρα, πάντως, θα είναι μια ταινία που θα συζητάμε για καιρό.
