Κινηματογραφικός Απολογισμός 2017: Η Γιώτα επιλέγει τις ταινίες της χρονιάς

1. Χωρίς Αγάπη (Nelyubov) του Αντρέι Ζβιάνγκιντσεφ.

Χωρισμός. Παιδί. Απώλεια.

Ένα ζευγάρι που χωρίζει. Ένα παιδί που δεν το θέλουν. Το παιδί χάνεται. Οι γονείς το ψάχνουν. Το ψάχνουν; Μια συμβουλή για να γίνουμε όλοι καλύτεροι άνθρωποι: Να μιλάμε πάντα για τους άλλους σαν εκείνοι να μας ακούν.

2. Paterson του Τζιμ Τζάρμους.

Καθημερινότητα. Ποίηση. Αγάπη.
Η ευτυχία είναι δίπλα μας, το μόνο που μένει είναι να έχουμε τα μάτια μας ανοικτά για να την δούμε.

3. Δουνκέρκη (Dunkirk) του Κρίστοφερ Νόλαν.

Πόλεμος. Διάσωση. Πίστη.
Διέξοδο στην φρίκη με κινηματογραφική δεξιοτεχνία. Γιατί μόνο ο άνθρωπος μπορεί να δώσει την λύση στο κακό που ο ίδιος προξένησε.

4. μητέρα! (mother!) του Ντάρεν Αρονόφσκι

Ματαιοδοξία. Γέννηση. Παραλογισμός.
Πολλαπλές ερμηνείες για την ικανότητα ενός σκηνοθέτη να διχάζει με την προσπάθεια του να προσαρμόσει τους κανόνες του σινεμά στο δικό του όραμα.

5. Το Αυτό (It) του Άντι Μουσιέτι.
Φιλία. Κλόουν. Πείνα.
Η δύναμη των πολλών ενάντια στο κακό. Αν φοβάσαι κάτι – οτιδήποτε- στην ζωή, τότε είσαι καταδικασμένος.

6. Οι Γάτες της Κωνσταντινούπολης (Kedi) της Τσεϊντά Τορούν.
Γάτες. Αδέσποτα. Κωνσταντινούπολη.
Για εκείνους που η καθημερινότητα τους επιβάλλεται να περιλαμβάνει νιαουριτά.

7. Happy End του Μίκαελ Χάνεκε.
Οικογένεια. Συντριβή. Αποκαθήλωση.
Ένας ηλικιωμένος σ’ ένα καρότσι αναπηρίας γυρνάει στους δρόμους. Μια παρέα μεταναστών που ο “τρελός” συγγενής καλεί σ’ ένα αριστοκρατικό δείπνο γάμου. Ένα παιδί που μισεί την μητέρα του. Ένας σύζυγος που απατάει την γυναίκα του. Και τόσα άλλα…

8. Ο Πλανήτης των Πιθήκων: Η Σύγκρουση (War for the Planet of the Apes) του Ματ Ριβς.
Οργή. Εκδίκηση. Στρατόπεδο Συγκέντρωσης.

Η ανθρωπότητα στα ίδια λάθη από φόβο κατωτερότητας απέναντι σ’ ένα νέο είδος. Ένας ιός αφαιρεί την ικανότητα ομιλίας από το είδος μας, τότε όμως ποια θα είναι τα στοιχεία που θα διαχωρίσουν τον «άνθρωπο» από το «ζώο»;

9. Το Τετράγωνο (The Square) του Ρούμπεν Έστλουντ.

Τέχνη. Φτώχια. Συνέπειες.

Η υποκρισία και η κενότητα της τέχνης σε αντιπαράθεση με την ζητιανιά και την κλοπή. Αποσπάσματα της ζωής ενός ανθρώπου που συγκροτούν αυτό που θα λέγαμε παραφροσύνη του δυτικού κόσμου.

10. Η Ψυχή και το Σώμα (On Body and Soul) της Ίλντικο Ενιέτι.
Όνειρα. Έρωτας. Κατάληξη.
Τα πρωτογενή στοιχεία μιας ερωτικής ιστορίας δύο ανθρώπων που απέχουν, σωματικά ή νοητικά, από αυτό που θα λέγαμε φυσιολογικό. Μια κοπέλα που βιώνει ένα-ένα τα βήματα προς την πληρότητα της αληθινής αγάπης. Και εμείς θυμόμαστε όλα εκείνα τα συναισθήματα που θεωρούνται αυτονόητα και περνούν τόσο βιαστικά.

+1. Okja

Διατροφή, Σφαγείο, GMOs (+1 Netflix)

Δεν προβλήθηκε στις αίθουσες, αλλά στις οθόνες υπολογιστών ή τηλεοράσεων. Δεν υποβιβάζεται όμως η κινηματογραφική του αξία. Ένα χαστούκι στην σύγχρονη βιομηχανική κτηνοτροφία που χρησιμοποιεί ψυχές ως τεμάχια γευστικής απόλαυσης.

 

 

Και για να κλείσουμε ρομαντικά κάτι απο το νούμερο 10…