Atomic Blonde

Ο Τζον Γου συναντά τον Τζον Λε Καρέ στη μεταφορά αυτού του comic book με ηρωίδα μια πράκτορα της MΙ6 που μεταβαίνει στο Βερολίνο του Ψυχρού Πολέμου, προκειμένου να ανακαλύψει την ταυτότητα ενός διπλού μυστικού πράκτορα και να ανακτήσει μια χαμένη λίστα με τα ονόματα όλων των πρακτόρων.

Ο στάντμαν/σκηνοθέτης Ντέιβιντ Λάιτς (είχε δουλέψει στο John Wick ενώ τώρα ετοιμάζει το Deadpool 2) σκηνοθετεί μια στυλιζαρισμένη -ενίοτε υπερβολικά στυλιζαρισμένη- περιπέτεια με πρωταγωνίστρια τη Σαρλίζ Θερόν σε έναν ρόλο που τη βρίσκει να τρώει ξύλο και κυρίως να δίνει ξύλο. Και όλα αυτά εντός του πλαισίου των κατασκοπικών ταινιών και μάλιστα στο Βερολίνο πριν από την πτώση του τείχους.

 

Ο Ντέιβιντ Λάιτς συνδυάζει εντυπωσιακές εικόνες (που φωτίζονται από τα νέον φώτα ή χαρακτηρίζονται από γκριζο-πράσινη χρωματική παλέτα) ενός Βερολίνου στα πρόθυρα μιας νέας εποχής, με ένα killer soundtrack. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό και ενισχύεται από το καστ: ο Τζέιμς ΜακΆβοϊ διαπρέπει σε άλλον έναν σκληρό και λίγο τρελό ρόλο -από αυτούς που τον έχουμε συνηθίσει-, ενώ οι Έντι Μάρσαν, Τζον Γκούντμαν και Τόμπι Τζόουνς συμπληρώνουν ιδανικά το καστ σε μικρότερους ρόλους.

Η ταινία ανήκει, βέβαια και δικαιωματικά στην Σαρλίζ Θερόν σε αυτό το neo-feminist φιλμ όπου θέλει τις γυναίκες πρωταγωνίστριες να αναλαμβάνουν ακριβώς τον ρόλο που θα αναλάμβανε και ένας άνδρας: να τη χτυπούν και να χτυπά, να επιδίδεται σε ερωτικές περιπτύξεις με μία Γαλλίδα κατάσκοπο (η Σοφία Μπουτέλα της Μούμιας), σε ένα ενδιαφέρον twist ενός κλασικού «ανδρικού» είδους ταινίας.