AVATAR: The Way Of Water
Αρκετά χρόνια μετά τα γεγονότα της πρώτης ταινίας, στον πλανήτη Πανδώρα o Τζέικ και η Νειτίρι ζουν απόλυτα εναρμονισμένοι με το περιβάλλον τους και τα τέσσερα παιδιά τους. Η έλευση όμως των ανθρώπων (sky people) για να εκμεταλευτούν τις σχεδόν-μαγικές-ικανότητες του πλανήτη και μία μανιασμένη δίψα για εκδίκηση, θα οδηγήσουν την οικογένεια να αναζητήσει καταφύγιο σε μία άλλη φυλή που χρησιμοποιεί το νερό ως την απόλυτη κινητήρια δύναμη της ζωής. Ο πόλεμος όμως θα τους ακολουθήσει και εκεί, κάνοντας την φυγή για ειρηνική διαβίωση σε μία μάχη για επιβίωση και δικαίωση.
Δεκατρία χρόνια μετά το πρώτο τεχνολογικό επίτευγμα του Avatar, ο Τζέιμς Κάμερον επιστρέφει με την πρώτη (από τις τρεις ήδη προγραμματισμένες) συνέχεια της ταινίας, για να μας αφήσει με το στόμα ανοιχτό…ξανά. Μόνο που αυτή την φορά δεν σταματά εκεί αλλά πετυχαίνει και αυτό που είχα στο μυαλό μου ως ερώτημα. Διότι και στην πρώτη ταινία είχαμε μείνει άφωνοι από το επίτευγμα αλλά γρήγορα το ξεχάσαμε. Τώρα δίνει ψυχή, δίνει συναίσθημα, δίνει μεγαλείο εικόνας , δίνει το καλύτερο 3D που έχουμε δει και που λειτουργεί όχι μόνο ως επίδειξη (διότι αν δεν δεις το 3D του Κάμερον, ποιανού θα δεις) αλλά σε εμπλέκει στην υπόθεση και με λίγα λόγια ο Κάμερον μας δίνει την εξήγηση και τον λόγο για τον οποίον πρέπει να βλέπουμε τις ταινίες-πρωτίστως- σε σκοτεινή αίθουσα κινηματογράφου.
Με διάρκεια 192 λεπτών το νέο AVATAR, είναι η απόλυτη κινηματογραφική ψυχαγωγία που διαθέτει τα πάντα, όλα όμως με την υπογραφή του σκηνοθέτη Κάμερον. Θαυμάζουμε (και ταυτόχρονα απορούμε για το πως) τον τρόπο που μία ταινία μπορεί να διαρκεί τρεις ώρες και δέκα λεπτά αλλά παρακαλάμε να μην τελειώσει (το ίδιο συνέβαινε και στον Τιτανικό), θυμάσαι την Άβυσσο (λες και από τότε σκεφτόταν το πως θα μας δείξει την δεύτερη αγάπη του μετά το διάστημα, τον βυθό και την θάλασσα) και η ταινία περνάει πολύ γρήγορα στο σινεμά της εμπειρίας, εφόσον αν μπορώ να μιλήσω προσωπικά είχα πολλά χρόνια να αισθανθώ έκπληξη, ικανοποίηση και θαυμασμό γι αυτό που παρακολουθώ. Τα οικολογικά μηνύματα είναι εδώ, ο Κάμερον πλέον αντιμετωπίζει ανθρώπους και χαρακτήρες που σε προηγούμενες ταινίες του ήταν πρωταγωνιστές, σαν κακούς πλέον (και τους τιμωρεί με τον καλύτερο τρόπο), τίποτα δεν είναι περιττό στην ταινία, προσθέστε μία συγκινησιακή φόρτιση που φέρνει ΄όχι απλά δάκρυα στα μάτια αλλά κανονικό κλάμα, μία τελευταία ώρα που απογειώνει την ταινία από το είδος της περιπέτειας στο είδος της απόλυτης φαντασμαγορικής περιπέτειας, το τεχνικό μέρος είναι επιπέδου ”ποιοι είμαστε εμείς για να κρίνουμε”, και είμαστε πλέον στην αναμονή για την συνέχεια (κάτι που δεν συνέβαινε επίσης με την πρώτη ταινία).
Το AVATAR’THE WAY OF WATER είναι η ταινία που πρέπει να κάνει την επανεκκίνηση στην σκοτεινή αίθουσα και στα εισιτήρια. Ήρθε την κατάλληλη στιγμή για να υπενθυμίσει το αυτονόητο της μαγείας της σκοτεινής αίθουσας και της εμπειρίας. Είναι ταινία απόλαυσης και θαυμασμού και τίποτε άλλο από όσα έχουμε δει μπορεί να συγκριθεί μαζί του. Η Σχεδόν υπεράνω κάθε κριτικής-κάτι που δεν υπήρχε στην πρώτη ταινία, εξού και έχασε στα Oscar από το The Hurt Locker της πρώην συζύγου του Κάθριν Μπίγκελοου- ικανοποιεί κάθε κινηματογραφικό κύτταρο του θεατή, αφοπλίζει με την δράση του, μαγεύει με τις εικόνες του και μας κάνει να αγαπάμε ακόμα περισσότερο το σινεμά και τον ναό στον οποίο λατρεύεται, δηλαδή την σκοτεινή αίθουσα.
Tip: Προτιμήστε τις 3D προβολές για να βιώσετε την ταινία στο απόλυτο μεγαλείο της.
