BARBIE

H αρχετυπική Barbie ζει με όλες τις υπόλοιπες Barbie και τους σχεδόν ανύπαρκτους Ken, στην κουκλίστικη και γυναικοκρατούμενη χώρα Barbieland, όπου όλα είναι υπέροχα και στην εντέλεια μέχρι που μία ωραία μέρα της μπαίνουν ανησυχητικές ιδέες περί θανάτου, οι φτέρνες της θα πατήσουν στο έδαφος και τα πόδια της θα παρουσιάσουν κυτταρίτιδα. Για να βρει τις απαντήσεις στα ερωτήματα της θα πρέπει να εγκαταλείψει την Barbieland και να επισκεφθεί τον αληθινό κόσμο (Λος Άντζελες) προκειμένου να μην καταντήσει μία χαλασμένη κούκλα. Στο ταξίδι της θα την ακολουθήσει και ο Ken αλλά με την επιστροφή τους στην χώρα τους κάτι θα έχει αλλάξει.

Με μία επική εναρκτήρια σκηνή φόρο τιμής στο 2001 Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ προκειμένου η σκηνοθέτιδα Γκρέτα Γκέργουικ να τονίσει την σημαντικότητα της εφεύρεσης της Barbie το 1959, η πολυαναμενόμενη Barbie επιλέγει να είναι μία κοινωνική κομεντί (με αστείες και εμπνευσμένες στιγμές) που καταφέρνει να παραδώσει το ζητούμενο αν και δεν είναι λίγες οι στιγμές που πέφτει στην παγίδα της φλυαρίας. Η φλυαρία αυτή, αποτέλεσμα της σεναριακής παρέμβασης του-συντρόφου της Γκέργουικ; – Νόα Μπάουμπαχ ( Ιστορία Γάμου, Φράνσις Χα) και του διδακτισμού που τον διέπει, ευτυχώς καπελώνεται από την σκηνοθετική τσαχπινιά της Γκέργουικ και από τους δύο πρωταγωνιστές που είναι η απόλυτη ενσάρκωση των χαρακτήρων που ερμηνεύουν.

Η Μάργκο Ρόμπι είναι υπέροχη Barbie, πανέμορφη και πρότυπο…ξανθιάς κούκλας αλλά όχι μόνο. Ερμηνευτικά αποδίδει και στις χαρούμενες αλλά και στις σκηνές κατάθλιψης της κούκλας (το δάκρυ της Ρόμπι κοντεύει να γίνει σήμα κατατεθέν της μετά το BABYLON και την BARBIE),o Ράιαν Γκόσλινγκ είναι ένας Κεν που ψάχνει να βρει την ταυτότητα του και την σημαντικότητα του πέρα από την Barbie, που μάλιστα σε πολλά σημεία κλέβει και την παράσταση από την συμπρωταγωνίστρια του. Ντυμένοι και οι δύο με τα απολύτως κουκλίστικα ρούχα και outfit της διπλά οσκαρούχας Ζακλίν Ντουράν, φωτογραφημένοι με την υπέρλαμπρη φωτογραφία του τριπλά υποψηφίου για oscar Ροντρίγκο Πριέτο και ενταγμένοι μέσα στην καλλιτεχνική διεύθυνση της 6 φορές υποψήφιας για oscar Σάρα Γκρίνγουντ.

Η Βarbie τελικά είναι μία ωραία ταινία, ιδιαίτερη σαν την σκηνοθέτιδα της που αποτελεί και λίγο κινηματογραφικό σουρεαλιστικό εγχείρημα αλλά ταυτόχρονα πέφτει και στην παγίδα του επιτηδευμένου διδακτισμού περί γυναικείας χειραφέτησης από την ανάποδη και περί ανδρικής ωριμότητας και ενσυναίσθησης. Μπορεί οι σκηνές με τα αφεντικά της Mattel να μην λειτουργούν, όπως και το αδιάφορο δίδυμο Μάνα-Κόρη που ευθύνεται με τις σκέψεις τους για το κακό που βρήκε την Barbie, όπως και το ότι ως φιγούρα διασκέδασης που είναι η Barbie, η ταινία δεν είναι καθόλου ”παιχνιδιάρικη”, σαν να φοβόταν η Γκέργουικ μην και χάσει τον έλεγχο. Αναμένεται η ανταπόκριση του κοινού και το box office της ταινίας για να δούμε αν η Barbie θα βγει ξανά από το κουτί της. Τελικά life in plastic is not fantastic.

Η ταινία κυκλοφορεί 20 Ιουλίου σε διανομή Tanweer