Πίσω από τους λόφους
Δεν είναι τυχαία ένας από τους σημαντικότερους Ρουμάνους σκηνοθέτες. Η λεπτομερής ανατομία των θεμάτων με τα οποία καταπιάνεται ο Κριστιάν Μουντζίου είναι τρομακτική. Διατηρώντας πάντα μια απόσταση από τα γεγονότα που τον απασχολούν, ο Μουντζίου κάνει αυτό που κάνουν και πολλοί άλλοι συμπατριώτες του σκηνοθέτες: θέτει τα ερωτήματα, περιμένοντας από τον θεατή να δώσει απαντήσεις.
Στο «Πίσω από τους Λόφους» τα ερωτήματα αυτά έχουν να κάνουν με τη θρησκεία. Η ταινία παρακολουθεί τις προσπάθειες της Αλίνα να πείσει την Βοϊκίτσα (με την οποία μεγάλωσαν μαζί στο ορφανοτροφείο) να εγκαταλείψει το μοναστήρι, όπου έχει βρει καταφύγιο και να φύγουν μαζί για τη Γερμανία. Απαιτητική και επίμονη (ο θεατής υποψιάζεται είτε μια ερωτική σχέση μεταξύ των δύο κοριτσιών, είτε ερωτικά συναισθήματα από την πλευρά της Αλίνα), η Αλίνα αμφισβητεί την πίστη της Βοϊκίτσα. Όταν η Αλίνα αρχίζει να παθαίνει κρίσεις, τότε οι μοναχές αρχίζουν να υποψιάζονται ότι κάποια άλλη δύναμη μπορεί να κρύβεται πίσω από τις πράξεις της Αλίσια.
Μπορεί πολλοί να θεωρούν ότι το «Πίσω από τους Λόφους» είναι κατώτερο από το «4 μήνες, 3 εβδομάδες και δύο ημέρες», ωστόσο, ο Κριστιάν Μουντζίου φτιάχνει και πάλι αριστοτεχνικά το κινηματογραφικό του σύμπαν. Αυτή τη φορά δεν είμαστε στην εποχή του Τσαουσέσκου, αλλά στη σύγχρονη Ρουμανία.
Ο Κριστιάν Μουντζίου μας εισάγει μέσα σε έναν κόσμο που δεν δέχεται έξωθεν παρεμβάσεις. Το μοναστήρι είναι μια κλειστή κοινωνία, όπου ο θεατής εγκλωβίζεται, ακριβώς όπως και η Αλίνα όταν έρχεται να πάρει τη φίλη της. Με ένα καυστικό και υπόγειο χιούμορ, ο σκηνοθέτης παρουσιάζει την ιστορία του (που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα), βγάζοντας τον θεατή έξω από αυτόν τον κόσμο μόνο στο τέλος της ταινίας, για να του προσφέρει μια διαφορετική οπτική γωνία. Τα πράγματα δεν είναι ντυμένα μόνο με το μαύρο ράσο του μοναχισμού, αλλά και με τις λευκές φόρμες της ιατρικής και της επιστήμης. Αν και αρκετά μακρά σε διάρκεια, σε σημείο που στιγμές-στιγμές κουράζει, παίρνει δύναμη από τις ηρωίδες της ταινίας που δίνουν σπουδαίες ερμηνείες και γι’αυτές κέρδισαν βραβείο ερμηνείας στις Κάννες.
