ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΜΠΕΡΓΚΜΑΝ (BERGMAN ISLAND)
Ζευγάρι καλλιτεχνών, άντρας σκηνοθέτης και γυναίκα σεναριογράφος, πηγαίνουν στο νησί Φόρε και στις εγκαταστάσεις που έζησε και γύρισε τις ταινίες του ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Επηρεασμένοι από την αύρα του νησιού και την καλλιτεχνική βαρύτητα της κληρονομιάς του Σουηδού σκηνοθέτη, το ζευγάρι θα αναθεωρήσει την μεταξύ τους σχέση και θα προσπαθήσουν να βρουν την έμπνευση που έχουν χάσει. Η τουλάχιστον έτσι θέλουν να παρουσιαστεί η συγκεκριμένη ταινία…
Σχεδόν αυτοβιογραφικό όπως μας πληροφόρησε η ίδια η σκηνοθέτιδα Μία Χάνσεν Λοβ (όχι πως έχει καμμία κινηματογραφική βαρύτητα η συγκεκριμένη πληροφορία) και σύζυγος του Ολιβιέ Ασάγιας, το ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΜΠΕΡΓΚΜΑΝ, ως ιδέα έδινε ένα πρώτης τάξεως υλικό για ένα κοινωνικό δράμα-έστω και δανεικό ή επηρεασμένο από το ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΓΑΜΟ- για ένα ζευγάρι που ο ανταγωνισμός τους έχει κάνει να χάσουν την όποια επαφή μεταξύ τους. Τίποτα όμως από αυτά δεν αποτυπώνονται, ούτε από το σενάριο που παραπέμπει σε βίπερ νόρα με φόντο το νησί με το ίδρυμα που έχουν στήσει οι κληρονόμοι του Μπέργκμαν για οικονομικούς λόγους και μόνο, αλλά ούτε και σκηνοθετικά από τη Μία Χάνσεν Λοβ, από την οποία είχαμε θαυμάσει πριν μερικά χρόνια το ΜΕΛΛΟΝ (L’Avenir) με την Ιζαμπέλ Ιπέρ. Η ελαφρότητα και η επίπεδη σκηνοθετική προσέγγιση έρχεται σε αντιδιαστολή με το όποιο βάρος φέρει το όνομα της ταινίας, οι ηθοποιοί δεν πείθουν πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην πραγματικότητα μεταξύ τους και επιπλέον υπάρχουν σκηνές που εκνευρίζουν με τον τρόπο που παρουσιάζονται όπως αυτή με το Q and A της ταινίας που υποτίθεται πως παρουσιάζει ο Τιμ Ροθ, και το κοινό έπειτα τον αποθεώνει ζητώντας αυτόγραφα και selfies. Καλλιτεχνικές ανησυχίες που εν ε΄τει 2022 δεν στέκουν και δεν αφορούν και κανέναν .
Η παράλληλη ταινία μέσα στην ταινία με την Μία Γουασικόφσκα που υποτίθεται πως γράφει η μπλοκαρισμένη σεναριογράφος δεν λειτουργεί στο παραμικρό, αντιθέτως μπερδεύει και αποπροσανατολίζει κάθε επιθυμία του θεατή να παραμείνει πιστός σε αυτό που βλέπει. Μερικές πληροφορίες για το νησί Φόρε και δύο τρεις ατάκες για την φιλμογραφία του Μπέργκμαν ακούγονται αστείες από τα στόματα των συγκεκριμένων χαρακτήρων ( βλέπε Γούντι Άλλεν αν θες πληροφορίες για την δουλειά του Μπέργκμαν) και το νερόβραστο φινάλε, αφήνει παγερά αδιάφορο ακόμα και τον πιο ελαφροίσκιωτο θεατή.
Καλλιτεχνικές ανησυχίες από άλλον πλανήτη, χαρακτήρες που προκαλούν και αντιπάθεια με τον παγωμένο τρόπο που παρουσιάζονται, το ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΜΠΕΡΓΚΜΑΝ δεν λειτουργεί ούτε ως τουριστικός οδηγός αλλά ούτε και ως κοινωνική ταινία χαρακτήρων και σύγκρουσης. Βλέπουμε και τον τάφο του Μπέργκμαν και εκείνη την στιγμή σκεφτόμαστε πως μπορεί να σηκωθεί ο αποθανών και να τους διώξει όλους κακήν κακώς. Σε μία άλλη εποχή θα έβγαινε κατευθείαν σε video.
Η ταινία ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΜΠΕΡΓΚΜΑΝ κυκλοφορεί στα θερινά 25 Αυγούστου σε διανομή WEIRDWAVE
