ΕΠΙΚΑΙΡΑΦεστιβάλ

Μπερλινάλε: Η απουσία του Χόφμαν και ο πολύχρωμος κόσμος του Άντερσον

Βαρύ το κλίμα στην Μπερλινάλε, εξαιτίας του θανάτου του Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν. Ο Γουές Άντερσον έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του με την πολύχρωμη εξτραβαγκάντσα του που ακούει στο όνομα Grand Budapest Hotel, αλλά το 64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου –επιδεικνύοντας γρήγορα αντανακλαστικά- δεν μπορεί να ξεχάσει τις τρεις μεγάλες κινηματογραφικές απώλειες: Μίκλος Γιάντσο, Μαξιμίλιαν Σελ και Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν έχασαν τη ζωή τους σε διάστημα μιας εβδομάδας.

Οι διοργανωτές ανακοίνωσαν πως θα πραγματοποιηθούν ειδικές προβολές στη μνήμη των τριών σπουδαίων ανθρώπων του σινεμά.

Έτσι, θα προβληθεί το «Capote» που χάρισε στον Χόφμαν το Όσκαρ Α’ Ανδρικού ρόλου, καθώς και το  ντοκιμαντέρ My Sister Maria (2002) σε σκηνοθεσία Μ.Σελ, ενώ παράλληλα θα προβληθεί και το Hungary 2011 (2012), κύκνειο άσμα του Γιάντσο -το σκηνοθέτησε μαζί με άλλους Ούγγρους σκηνοθέτες.

Ο Χόφμαν επρόκειτο να παραστεί στο Φεστιβάλ Βερολίνου, για να προωθήσει την ταινία του God’s Pocket. Ο πρόεδρος της κριτικής επιτροπής, παραγωγός και σεναριογράφος, Τζέιμς Σέιμους είπε: «Μέρη σαν το Βερολίνο προσφέρουν έναν τόπο να θυμηθείς, να θρηνήσεις και να γιορτάσεις και σας διαβεβαιώ ότι αυτός θα είναι εδώ (σ.σ. αναφερόμενος στο πνεύμα του Χόφμαν)».

Διαβάστε επίσης: Γιατί αρνούμαι να θρηνήσω τον Χόφμαν

Ο πολύχρωμος κόσμος του Άντερσον

Τη δυσθυμία αλάφρυνε κάπως η νέα ταινία του Γουές Άντερσον, The Grand Budapest Hotel, η οποία προβλήθηκε στην έναρξη του Φεστιβάλ αποσπώντας πολύ καλές κριτικές.

Η υπόθεση της ταινίας έχει ως εξής: τη δεκαετία του 1930 στο ξενοδοχείο Grand Budapest, στην ανατολική άκρη της Ευρώπης, «βασιλιάς» είναι ο θυρωρός Γκουστάβ, υπεύθυνος της οργάνωσης του ξενοδοχείου. Ο Γκουστάβ θα γίνει φίλος με τον νεαρό μετανάστη Ζίρο. Όταν η ηλικιωμένη Μαντάμ Ντ. πεθάνει, αφήνοντας στον Γκουστάβ, ως ανταμοιβή για τις «υπηρεσίες» του, έναν πανάκριβο πίνακα, θα ξεκινήσει ένα ανελέητο κυνηγητό. Το κυνηγητό αυτό θα συμπέσει με την άνοδο μιας νέας στρατιωτικής εξουσίας στην Ευρώπη, με ένα λογότυπο που θυμίζει κεραυνό (και μοιάζει στη σβάστικα) και ακούει στο όνομα Ζιγκ Ζαγκ.

Στην γερμανική πρωτεύουσα βρέθηκαν για την πρεμιέρα της ταινίας οι: Ρέιφ Φάινς, Έντουαρτ Νόρτον, Μπιλ Μάρεϊ, Τίλντα Σουίντον και Τζεφ Γκόλντμπλαμ.

Ο σκηνοθέτης δήλωσε ότι θέλησε να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το πνεύμα των έργων του Αυστριακού συγγραφέα, Στέφαν Τσβάιγκ.

Ερωτηθείς σε συνέντευξη Τύπου πώς κατάφερε να εξασφαλίσει ένα τόσο εντυπωσιακό καστ, ο Μπιλ Μάρεϊ, έλαβε το λόγο και είπε ότι ο σκηνοθέτης άδραξε την ευκαιρία, καθώς «του υποσχεθήκαμε ότι θα δουλεύουμε πολλές ώρες με πολύ χαμηλούς μισθούς».

Ο Μάρεϊ είπε ότι έχει συμμετάσχει σε πολλές από τις ταινίες του Άντερσον, θέλοντας να αφήσει «τον Γουές να ζήσει αυτή την υπέροχη, μαγική ζωή, όπου ο κόσμος των ονείρων του γίνεται πραγματικότητα».

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *