Big Bad Wolves: Στο στόμα των λύκων

Φανταστείτε το ως έναν συνδυασμό του Μυστικού στα Μάτια της με τις Ιστορίες για Αγρίους. Μόνο που βάλτε μέσα πολύ βία. Μα πολύ βία.

Ένας άνδρας κατηγορείται για τον βασανισμό, τον βιασμό και τις δολοφονίες νεαρών κοριτσιών. Η αστυνομία έχει υποψίες, αλλά χωρίς αποδείξεις τον αφήνει ελεύθερο. Ο πατέρας ενός δολοφονημένου κοριτσιού, αποφασίζει όμως να πάρει τη δικαιοσύνη στα χέρια του. Με τη βοήθεια ενός αστυνομικού που πιστεύει ότι ο άνδρας είναι ένοχος, τον πιάνουν και τον κλείνουν σε ένα υπόγειο, με στόχο να τον βασανίσουν.

Το ισραηλινής προέλευσης θρίλερ είναι καλογυρισμένο και προσπαθεί να συνδυάσει το χιούμορ με στοιχεία φρίκης και βίας. Το πρόβλημα κατά τη γνώμη μου είναι ότι δεν τα καταφέρνει. Εκεί που η βία και το χιούμορ λειτουργούσαν πολύ καλά στην περίπτωση των Ιστοριών για Αγρίους για παράδειγμα, στην περίπτωση του Λύκου, τα αστεία απλά δεν μοιάζουν αστεία.

Είναι μία αμήχανη απόπειρα να αστειευτεί η ταινία με θέματα που θεωρώ ότι είναι υπερβολικά σοβαρά για να αστειευτεί κανείς μαζί τους. Δεν μπόρεσα να δω το χιούμορ σε μία ταινία που περιγράφει με φρικιαστική ακρίβεια όλα τα βασανιστήρια ενός αρρωστημένου μυαλού σε ένα μικρό κορίτσι και μετά να γελάσω με το γεγονός ότι ο πατέρας του μοιάζει… μαμάκιας.

Πάντως, η ταινία διαθέτει και αρκετά καλά στοιχεία. Ωραίες ερμηνείες, ενδιαφέρουσα και νευρική σκηνοθεσία που σου κρατάει το ενδιαφέρον και ένα μυστήριο που παραμένει μυστήριο μέχρι το τέλος.

Το σημαντικό είναι ότι αποδεικνύει ότι υπάρχει δυνατότητα και για ένα άλλου είδους σινεμά που δεν προέρχεται μόνο από το Χόλιγουντ.

Τελικά να τη δω;

Ενδιαφέρον θρίλερ που προσπαθεί –κάπως αποτυχημένα- να ενσωματώσει την κωμωδία στο DNA του. Διαθέτει, πάντως, καλές ερμηνείες, νευρική σκηνοθεσία και αποτελεί απόπειρα για ένα σινεμά είδους σε μία χώρα όπου συνήθως επιλέγει το δράμα.