Η Παρείσφρηση (BLACKkKLANSMAN)

Με το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής από το τελευταίο Φεστιβάλ Καννών μας έρχεται η νέα ταινία του Spike Lee με τον προκλητικό και ευφάνταστο τίτλο Blackkklansman ( όπου τα τρία Κ είναι η Κου Κλουξ Κλαν) και με ελληνικό τίτλο Η Παρείσφρηση εφόσον δικαιολογείται απόλυτα από την υπόθεση του φιλμ.

 Ο Ρον Στάλγουόρθ- John David Washington γίνεται ο πρώτος Αφροαμερικάνος ντετέκτιβ στο αστυνομικό τμήμα του Κολοράντο, όμως η άφιξή του αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό και εχθρικότητα από τους λευκούς συναδέλφους του. Απτόητος ο Σταλγουόρθ, αναλαμβάνει μια δύσκολη αποστολή που ακόμα και σήμερα φαντάζει αδιανόητη: να παρεισφρήσει στην ρατσιστική οργάνωση της Κου Κλουξ Κλαν. Παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως λευκό ρατσιστή και εξτρεμιστή, ο Σταλγουόρθ επικοινωνεί τηλεφωνικά με την λευκή οργάνωση και σύντομα κερδίζει τον σεβασμό της. Μάλιστα, καταφέρνει να συνάψει σχέση φιλίας με τον αρχηγό της, τον Ντέιβιντ Ντιουκ-Topher Grace , ο οποίος μένει έκπληκτος από την αφοσίωση του νέου φανατικού μέλους. Η παράδοξη αυτή αστυνομική έρευνα, περιπλέκεται ακόμα περισσότερο, όταν ο συνάδελφος του Σταλγουόρθ, ο Φλιπ Ζίμερμαν –Adam Driver υποδύεται διά ζώσης τον Σταλγουόρθ στις συναντήσεις του με την ρατσιστική οργάνωση, ώστε να αποσπάσει περισσότερες πληροφορίες γύρω από την επικείμενη δολοφονική ενέργεια που σχεδιάζουν.

Σε παραγωγή Jordan Peele (Get Out) εφόσον ο ίδιος έδωσε την ιδέα στον Spike Lee, αυτή η Παρείσφρηση επαναφέρει τον Spike Lee στις καλές ταινίες και μας τον ξανασυστήνει ως έναν σκηνοθέτη που μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα και σε μορφή καταγγελίας αλλά και σε κινηματογραφικό ενδιαφέρον. Αναμφισβήτητα η ταινία είναι μια καταγγελία-ξανά-για τον ρατσισμό, για την πηγή του, για τα χρόνια που πέρασαν,για τους αγώνες αλλά κυρίως μια καταγγελία για την Αμερική του σήμερα και τον Τραμπ. Η ταινία ανοίγει με την θρυλική σκηνή του απολογισμού της μάχης στο Όσα Παίρνει Ο Άνεμος για να κλείσει με τις αντίστοιχες σημερινές ρατσιστικές επιθέσεις στην Αμερική με real footage σοκ υλικό.

Γυρισμένο σε φιλμ 35mm, με ένα πολύ ωραίο soundtrack από τον Terence Blanchard (25th Hour)  και με επιτυχημένη δουλειά λεπτομέρειας στην ανασύσταση εποχής-ακόμα και της κομμωτικής- το Blackkklansman συνδυάζει επιτυχημένα ιστορία και μυθοπλασία, εντάσσει πολύ επιτυχημένα στο σενάριο το χιούμορ και συστήνει στην οθόνη ωραίους συμπαθητικούς αλλά και καλογραμμένους αντιπαθητικούς χαρακτήρες. Χωρίς αντιρατσιστικές κορώνες αλλά με κινηματογραφικές μπηχτές ( Η Γέννηση ενός Έθνους ως βίβλος των ρατσιστών) η ταινία παίρνει άριστα στην ευρεσιτεχνία ενός καλοδουλεμένου σεναρίου. Οι ερμηνείες των ηθοποιών, με εξέχουσες αυτές των Adam Driver αλλά και του Topher Grace ως μεγάλου αρχηγού της Οργάνωσης, μας θύμισαν σινεμά της δεκαετίας του 70 κάτι που φανταζόμαστε πως έγινε και επίτηδες. Ο John David Washington αν και πρωταγωνιστής, διαθέτει το επιβλητικό παρουσιαστικό αλλά ερμηνευτικά πιστεύουμε οτι μπορεί και καλύτερα.

Απολαυστικό, έξυπνο και καυστικό το νέο φιλμ του άτακτου παιδιού Spike Lee φαίνεται πως θα φτάσει μέχρι και την Ακαδημία και τα μεγάλα βραβεία και δικαίως. Μαζί και τα χτενίσματα που αψηφούν τα βαρύτητα!