Μαζί με το ζόρι (Blended)
Blended ή αλλιώς: Η αναπόφευκτη σύγκριση με το παρελθόν
Δυο προβληματικές μονογονεϊκές οικογένειες συναντιούνται σε ένα αναπάντεχο ταξίδι στην Αφρική. Η οικογένεια του Άνταμ Σάντλερ αποτελείται από τον ίδιο και τις τρεις κόρες του, ενώ η Ντου Μπάριμορ έχει δυο γιους.
Χωρίς να χαρακτηριζόμαστε από ‘πουριτανισμό’, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το κακό με τις κωμωδίες αυτού του είδους είναι ότι είναι πολύ αφελείς για να αγγίξουν το άνω των εφήβων ηλικιακό κοινό αλλά έχουν απαγορευτικά υπονοούμενα και αστεία για το μικρότερης ηλικίας κοινό. Ο Άνταμ Σάντλερ κι η Ντρου Μπάριμορ προσπαθούν να κάνουν κάτι παρόμοιο με την επιτυχία που είχαν κάνει παλαιότερα (50 First Dates) με τη διαφορά ότι πλέον έχουν ξεχάσει το ύφος και η ηλικία δεν τους επιτρέπει να φανούν το ίδιο ανάλαφροι ή αστείοι.
Σε έμπνευση ο Σάντλερ μένει πολύ πίσω από προηγούμενες πετυχημένες οικογενειακές κομεντί, όπως για παράδειγμα το Κλικ, I Now Pronounce you Chuck & Larry, ή βάρβαρων αλλά ταυτόχρονα ξεκαρδιστικών αστείων, όπως στα Ζόχαν και Τζακ & Τζίλ. Σε επίπεδο οικογενειακής κωμωδίας, το παιδικό Bedtime Stories ήταν σαφώς ανώτερο. Αλλά και σαν παραγωγή το Blended δείχνει περισσότερο low-budget. Το αφρικάνικο ντεκόρ δεν χρησιμοποιείται όσο θα έπρεπε και το βάρος πέφτει στη νέα γενιά των πρωταγωνιστών, τα πέντε πιτσιρίκια, τα οποία παίζουν αρκετά καλά και βγάζουν όλο το γέλιο.
Ίσως το πιο αρνητικό σημείο είναι ότι οι δυο πρωταγωνιστές –ιδίως ο Σάντλερ, δεν φαίνεται να παίζουν φυσικά, αντίθετα φαίνεται να είναι οι «εαυτοί» τους. Τίθεται πλέον ζήτημα του πόσο αστείος μπορεί να είναι ο Σάντλερ που απλά στέκεται μπροστά στις κάμερες σαν stand-up comedian, προσπαθώντας να βγάλει γέλιο με τα γνωστά χιλιοειπωμένα αστεία του και τη λεπτή φωνή του. Απορίας άξιο όταν έχει να επιδείξει και περισσότερο απαιτητικούς ρόλους στους οποίους ήταν σαφώς καλύτερος. Από την αρχή φαινόταν ότι έπρεπε η ταινία κάπου να στηριχθεί και αυτό το hook του σεναρίου έμελλε να είναι το αναπάντεχο ταξίδι στην Αφρική. Τα λιγοστά σημεία που η ταινία θα σας έκανε να χαμογελάσετε, τα έχετε ήδη δει από το τρέιλερ. Η ταινία αφήνει ελάχιστα στη φαντασία και διαθέτει ένα γραμμικό -αναμενόμενο σε πλοκή και εξέλιξη- σενάριο. Είναι κατανοητό να θέλει ο Σάντλερ να κάνει ολιγοήμερο ταξιδάκι στην Αφρική και να αποφασίσει μιας που πάει να γυρίσει και μια ταινία, αλλά θα ήταν προτιμότερο να μην επιλέξουμε να την φέρουμε στους κινηματογράφους. Το κοινό θα είναι καλύτερο να προτιμήσει μια σπιρτόζικη γαλλική κωμωδία για παράδειγμα, από αυτή την άνευρη ταινία που μπορεί κάλλιστα να τη δει σε dvd μια Κυριακή μεσημέρι, εάν η τηλεόραση δεν έχει κάτι καλύτερο.
