Blue Valentines, Like Half Forgotten Dreams

«Δυνατότητες; Τι εννοείς δυνατότητες;» ρωτά ο Ντιν τη Σίντι σε μια συζήτησή τους που λαμβάνει χώρα σε ένα φουτουριστικό δωμάτιο ενός σεξοξενοδοχείου.

«Δυνατότητες προς τι;» Η φωνή του Ντιν ακούγεται για πρώτη φορά όλο πικρία και κατηγορία. «Νόμιζες ότι το να γίνω σύζυγος και πατέρας ήταν το όνειρό μου; Ότι αυτό ήθελα να κάνω στη ζωή μου; Κι όμως, κατά κάποιο τρόπο ήταν» λέει συνοψίζοντας σε μία φράση όλη την αλήθεια του. Αυτή που η Σίντι δεν φαίνεται να μπορεί να δεχτεί. Η σχέση τους ρεαλιστική, επίπονη. Με εκείνη προσπαθεί να ξεφύγει από τον εαυτό της και τον άλλο, και εκείνον να μη θέλει να ξεφύγει, να είναι εκεί, αλλά μπροστά στα προβλήματα να μη μπορεί να κάνει τίποτα άλλο από το να νεκρώσει τις αισθήσεις του.

Πρόκειται φυσικά για ένα κενό. Εκείνο το χάσμα σε μια σχέση, όταν ο ένας έχει καταλάβει πως τελειώνει, ενώ ο άλλος επιμένει να κρατιέται, ακόμα και χωρίς ελπίδα. Ο ένας που ερωτεύεται και ο άλλος που γοητεύεται. Αρκεί μια τέτοια συνθήκη για έναν ευτυχισμένο γάμο;

Ο Ντέρεκ Σιανφράνς δεν λαμβάνει θέση. Παρακολουθεί απλά τους ήρωές του από την πρώτη αισιοδοξία της νιότης, στην απότομη ωριμότητα που προκαλεί η έλευση ενός παιδιού και η συνάντηση με τις ευθύνες. Και στις δύο περιπτώσεις η κάμερά του παρακολουθεί τους ήρωές της, μόνο που στην αρχή τους αφήνει χώρο, να κινηθούν, να αναπνεύσουν. Υπάρχουν, βλέπετε, δυνατότητες. Στο μέλλον δεν τους επιφυλάσσει την ίδια ευσπλαχνία. Η κάμερα τους ακολουθεί στενά, ασφυκτικά. Βλέμματα, χέρια, κινήσεις, δεν ξεφεύγει τίποτα από τον ταλαντούχο σκηνοθέτη. «Πληγώνεις πάντα αυτούς για τους οποίους νοιάζεσαι» τραγουδά προφητικά ο νεαρός Ντιν, μην ξέροντας ότι στο μέλλον αυτό το τραγούδι θα είναι η ζωή του.

Ίσως δεν πρόκειται για την πιο πρωτότυπη ιστορία. Αγόρι συναντά κορίτσι, ο ένας πληγώνει τον άλλο… είναι όμως ρεαλιστική και επώδυνη και σκληρή. Όπως η ζωή. Φυσικά εξαιρετικοί οι δύο πρωταγωνιστές, τόσο η Μισέλ Γουίλιαμς, όσο και ο Ράιαν Γκόσλινγκ, ο οποίος κατά τη γνώμη μου πολύ άδικα δεν έχει προταθεί για Όσκαρ, μιας και καταφέρνει να επισκιάσει ακόμα και την ερμηνεία της συμπρωταγωνίστριάς του.

And the burgler that can break a roses neck
It’s the tatooed broken promise
That I hide beneath my sleeve
And I see you every time I turn my back

Tom Waits, Blue Valentines

Αν σας άρεσε, δείτε:

• Μάτια Ερμητικά Κλειστά (1999)
• Ο δρόμος της Επανάστασης (2009)
• Σκιές (1959)λερ Ντέρντεν