Bohemian Rhapsody
Η ιστορία του Freddie Mercury και των Queen, ενός από τα διασημότερα συγκροτήματα της ροκ σκηνής που μεσουράνησε από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 έως και το 1985 με την θρυλική εμφάνιση και επανένωση του συγκροτήματος στο Live Aid. H πορεία ενός εκκεντρικού και ταλαντούχου παιδιού- μετανάστη που ζει στην Αγγλία και που η μοίρα του ήταν να γίνει ίνδαλμα της μουσικής αλλά και της παγκόσμιας gay κοινότητας. Ένα συγκρότημα που κατάφερε να επαναπροσδιορίσει την μουσική με τον εκκεντρικό του τραγουδιστή. Μια ταινία που προσπαθεί να τα πει όλα. Αλλά όπως ετερόκλητα ήταν τα μέλη αυτής της θρυλικής μπάντας, έτσι και το Bohemian Rhapsody προσπαθεί να ικανοποιήσει τους πάντες, με το βάρος πάντα στον Freddie, με αποτέλεσμα όλα να τρέχουν πολύ γρήγορα και επιφανειακά.
Αναμφισβήτητα μιλάμε για μια ταινία με κεντρικό άξονα έναν ιδιαίτερο καλλιτέχνη, με τόσο δυνατή προσωπικότητα και εκτόπισμα που οτιδήποτε άλλο να θέλει να αγγίξει το σενάριο απλά επισκιάζεται. Ο Freddie Mercury και η μπάντα του γίνονται διάσημοι, κερδίζουν το κοινό παγκοσμίως με τις περιοδείες τους. Ο Freddie παντρεύεται, στον δρόμο όμως θα ανακαλύψει την σεξουαλικότητα του και θα ζήσει μα ζωή μέσα στα πλούτη, στα πάρτι, στους αμέτρητους εραστές , στην μοναξιά, στην σύγκρουση του με την μπάντα, στην επανένωση τους και τέλος στο AIDS το οποίο αντιμετώπισε με το ίδιο θάρρος που έβγαινε στην σκηνή.
Η παραγωγή της ταινίας υπέφερε από έναν σκηνοθέτη, τον υπερεκτιμημένο αν μου επιτρέπεται Bryan Singer που εκτός από το Usual Suspects δεν μας παρέδωσε κάτι άλλο που να θυμόμαστε τόσα χρόνια αν εξαιρέσουμε X-Men και κάτι τηλεοπτικά , o οποίος ήρθε σε ευθεία σύγκρουση με τον πρωταγωνιστή του λόγω καλλιτεχνικών διαφορών αλλά και μη εμφάνισης του σκηνοθέτη στα πλατό. Το αποτέλεσμα ήταν η παραγωγή να απολύσει τον σκηνοθέτη στα μέσα των γυρισμάτων και να προσλάβει τον Dexter Fletcher ( ο οποίος έχει έτοιμο το Rocketman, την βιογραφία του Elton John) ώστε να ολοκληρώσει τα γυρίσματα. Το σενάριο των Anthony McCarten ( Theory of Everything, The Darkest Hour) και Peter Morgan ( Frost/Nixon, The Queen), προσπαθεί να χωρέσει μέσα στις δυόμιση ώρες διάρκειας μια δεκαετία και κάτι αλλά η ταχύτητα των γεγονότων και της προσωπικής ζωής του Mercury δεν του επέτρεψαν να εμβαθύνει. Η σεξουαλικότητα του Mercury περνάει αναίμακτα προκειμένου η ταινία να είναι απλά PG, η ιστορία των υπόλοιπων μελών της μπάντας παραμένει σχετικά στα αζήτητα και έτσι η ταινία παραμένει στην σφαίρα του απλού mainstream, προσφέροντας βέβαια μια αυθεντική συγκίνηση ιδίως στο τελευταίο εικοσάλεπτο που βλέπουμε την εμφάνιση του συγκροτήματος στο Live Aid.
Στο επίκεντρο του όλου εγχειρήματος, ο ηθοποιός που ενσαρκώνει τον Freddie Mercury, ονόματι Rami Malek. Ο ηθοποιός έδωσε ψυχή τε και σώματι προκειμένου να ενσαρκώσει το είδωλο, τον τραγουδιστή, τον άνθρωπο, και φαίνεται ότι τα κατάφερε. Από την άλλη όμως βλέποντας τον στην μεγάλη οθόνη, νοιώθουμε σαν να έχει πιάσει από τον λαιμό όλους τους υπόλοιπους συντελεστές της ταινίας και να τρέχει με ταχύτητα που οι υπόλοιποι προφανώς δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν. Ακόμα και έτσι όμως το Bohemian Rhapsody είναι μια ωραία ταινία, που χάρις στον πρωταγωνιστή της αποφεύγει την ταμπέλα ”Σάββατο Μεσημέρι”. Οριακά.
