Οι συνεχιστές του Bourne δεν είχαν φαντασία
Born to be Bourne!
Ο Tony Gilroy φαίνεται να συνεχίζει το χαβά του! Ο εμπνευστής των ταινιών Bourne (Identity 2002, Supremacy 2004, Ultimatum 2007) υπέγραφε ως τώρα το σενάριο. Είδε ότι είχε επιτυχία η σειρά ταινιών στις αίθουσες, είδε ότι του πάει και η σκηνοθεσία (αφού γύρισε τα Michael Clayton 2007 και Duplicity 2009) κι έτσι είπε την τέταρτη ταινία να την σκηνοθετήσει κι όλας! Το αποτέλεσμα είναι ανάλογο της εμπειρίας του στα πολιτικά θρίλερ με δόσεις δράσης, αλλά όχι ανάλογα και των προηγούμενων.
[highlight color=”eg. yellow, black”]Έχει αρκετούς και για τους δυο μας.. ας νικήσει ο καλύτερος νάνος! – Gimli[/highlight]
Ρε Μπορν απευθύνομαι σε σένα: Τι μου φταίει και γκρινιάζω; Καταρχάς σε όλο το πρώτο μέρος ο Jeremy Renner (The Hurt Locker) είναι στα βουνά, σαν ντοκιμαντέρ επιβίωσης του National Geographic. Αλλά πες αυτό φτιάχνει μετά. Καλά, ο Edward Norton τι έπαθε και δείχνει έτσι; Είπαμε να δείξει γερασμένος αλλά αυτός έχει μαύρα μάτια λες και έχει να κοιμηθεί μήνες και τα λεπτά που παίζει αναμένοντας να πάει να ξεκουραστεί. Η αλήθεια είναι ότι κάτι του φταίει και δε του βγαίνει να παίξει καλά τελευταία. Έτσι ο συνεχιστής του Matt Damon μένει στο μεγαλύτερο μέρος χωρίς αντίπαλο. Όταν αυτός θα εμφανιστεί προς το τέλος σαν το “αναβαθμισμένο μοντέλο” θα μας θυμίσει περισσότερο μάχη μεταξύ Terminators παρά ανθρώπων. Τέλος η καλή εμφάνιση της Rachel Weisz (βλέπε Sandra Bullock wanna-be) μένει λίγο μετέωρη στο πεδίο του love story. Πραγματικά, δε νομίζω ότι χρειαζόταν όλο αυτό το μπέρδεμα, αφού το ζουμί της ταινίας βρίσκεται στο κυνηγητό. Πάντως η Rachel Weisz διαχρονική αξία και ερμηνευτικό και σε γοητεία. Πιστεύω η προσθήκη του Jeremy Renner πέραν της θεωρητικής άρνησης του Matt Damon ήταν να φέρει λίγο φρεσκάδα. Θα μπορούσε αν πάει καλά να τους κάνει δίδυμο σε μια υποτιθέμενη συνέχεια της ταινίας. Όταν, όμως, κάνεις το ίδιο πράγμα πολλές φορές ο ενθουσιασμός του κοινού αναμένεται ότι θα είναι λιγότερο ενισχυμένος. Φάνηκε λίγο να θέλει να μιμηθεί το στιλ του Βρετανού πράκτορα James Bond, κάθε τρεις τέσσερις ταινίες αλλάζουμε πρωταγωνιστή να τονώσουμε λίγο το ενδιαφέρον του κοινού. Ο Bourne όμως δεν είναι ο Αμερικάνος 007. Είναι ένας στυγερός δολοφόνος, αλλά “κατά βάθος ευαίσθητο” παιδί που έκανε το “χρέος” του στην πατρίδα (έντιμο ή βρώμικο, αυτό που του ζητήθηκε πάντως) και τώρα διώκεται άδικα από αυτήν και καλείται να παλέψει για τη ζωή του.
…Ίσως τελικά το λάθος της ταινίας ήταν που βγήκε την ίδια χρονιά με το Skyfall.
