UncategorizedΣινεμά

Αιωνιότητα (Byzantium)

Δύο γυναίκες προσπαθούν να γλυτώσουν από τους διώκτες τους, μετά από ένα αποτρόπαιο έγκλημα που συνέβη στο σπίτι τους, κ όπως και να το κάνουμε έβαλαν και εκείνες το χεράκι τους!

Η Eleanor (Saoirse Ronan – Hanna) και η Clara (Gemma Arterton -Prince of Persia: The Sands of Time  ) είναι δύο αντίθετοι χαρακτήρες, η Clara με έντονο ταπεραμέντο και απίστευτα σέξι – πόρνη στο επάγγελμα, και η έφηβη Eleanor εσωστρεφής και μοναχική με μόνη της διέξοδο το γράψιμο και με μοναδικό ταλέντο στην μουσική. Από την ανάγκη της Eleanor να αφηγηθεί σε κάποιον την ιστορία τους μαθαίνουμε ότι πρόκειται για μια σχέση μάνας και κόρης από δύο πλάσματα που τρέφονται με αίμα και έχουν ήδη ζήσει 200 χρόνια. Ααα… βρικόλακες δηλαδή! Όχι ακριβώς, τουλάχιστον όχι όπως τους ξέρουμε. Δεν έχουν καμία ανησυχία για την έκθεση τους στον ήλιο και δεν έχουν κυνόδοντες. Βοηθητικό εργαλείο για την συλλογή της τροφής τους αποτελεί ένα γαμψό επεκτεινόμενο νύχι του αντίχειρά τους, που τις βοηθάει να τρυπάνε τις φλέβες των θυμάτων τους για να ρουφήξουν το αίμα.  Η Eleanor όμως θα ερωτευτεί τον νεαρό Frank (Caleb Landry Jones), και τότε η φύση της θα συγκρουστεί με την επιθυμία της καρδιάς της.

Saoirse-Ronan-in-Byzantium-2013-Movie-ImageByzantium15

Μετά τον θεμελιώδη λίθο που έθεσε στις ταινίες με βαμπίρ με το «Συνέντευξη μ’ έναν βρικόλακα» πριν από είκοσι περίπου χρόνια, ο  Neil Jordan επιστρέφει  προσπαθώντας να διατηρήσει την ίδια σκοτεινή ατμόσφαιρα αλλά αυτή την φορά με μια πιο εφηβική και γυναικεία προσέγγιση του θέματος (που απαιτεί και η μόδα της εποχής εξάλλου!).

byzantium_saoirse-ronanΤο Byzantium αφηγείται μια χρονική στιγμή στην αιώνια ζωή των δύο γυναικών, ταυτόχρονα όμως μας γυρίζει στο παρελθόν τους προκειμένου να μας εξηγήσει γιατί βρίσκονται κυνηγημένες. Το συνεχές flash back και η μίξη δύο εντελώς διαφορετικών εποχών σε κρατάει μακριά από το να ενδώσεις τελικά στην επιβλητική ατμόσφαιρα του παρόντος. Οι στιγμές της γέννησης των βρικολάκων μοιάζουν να έχουν ξεπηδήσει από σελίδες κόμικ και δίνουν μια ανατριχιαστική αίσθηση με καταρράκτες αίματος να κυλάνε. Προσωπικά, θα επέλεγα την πρώτη σκηνή για να κρατήσω από την ταινία, την αφήγηση της ιστορίας της Eleanor σ’ έναν γέροντα έτοιμο να πεθάνει, που προσφέρει τελικά τον εαυτό του στην νεαρή βρικόλακα για τροφή.

Η Eleanor είναι ένας χαρακτήρας που παρουσιάζει ενδιαφέρον και μοιάζει να μαζεύει όλη την ενέργεια της ταινίας πάνω της, ανήσυχη, δίκαιη, ευαίσθητη και όλα να δένουν με την ιδιαίτερα ταιριαστή εμφάνισή της, κατάλευκο δέρμα, κόκκινα μαλλιά και έντονα γαλάζια μάτια . Παρ΄ όλα αυτά όμως, μια ακόμα αφήγηση για έναν έφηβο βρικόλακα που ερωτεύεται έναν θνητό είναι κάτι έχουμε δει τόσες φορές, προσφέρει κάτι καινούργιο το Byzantium; δεν θα το έλεγα, καθώς διατηρεί τα σταθερά κλισέ της πάλης του καλού με το κακό και της αληθινής αγάπης  –κεραυνοβόλου έρωτα- για την οποία είμαστε διατεθειμένοι να θυσιάσουμε τα πάντα. Και όλα αυτά κάτω από ένα πέπλο μιας σαγηνευτικά μυστικιστικής φωτογραφίας που παραλίγο να μας πείσει ότι το Byzantium ξεχωρίζει. Θα προτιμήσω τους βρικόλακες που δεν κυκλοφορούν την μέρα, τους έχω συνηθίσει!

Γιώτα Τσιορβά

Θυμάται τον εαυτό της να κλαίει επειδή η μαμά της δεν ήθελε να την πάει να δει το «Μπάμπι το Ελαφάκι»... Σκασίλα της για το ελαφάκι, σινεμά ήθελε να πάει… και ακόμα αυτό θέλει… να πηγαίνει σινεμά… να βλέπει ταινίες… με αδυναμία στα κινούμενα σχέδια (όσα χρόνια και αν περάσουν!) και μεγάλη της αμαρτία οι ταινίες με μεταφυσικούς πρωταγωνιστές (βαμπίρ, λυκανθρώπους, ζόμπι κτλ.). Παρ’όλα αυτά θα δει τα πάντα. Και σημαντική σημείωση: δεν έχει κοιμηθεί ποτέ σε ταινία, όσο κουρασμένη και αν είναι, όσο βαρετή και να είναι η ταινία. Αρκεί να είναι σινεμά… χόμπι, ανάγκη, εξάρτηση, έρωτας…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *