ΣΕΝΤΡΙΚ ΚΑΝ: Η ΩΡΑΙΟΤΕΡΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΔΟΥΛΕΨΑ ΣΕ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΜΟΡΙΣ ΠΙΑΛΑ

Με αφορμή την ταινία του ΤΟ ΓΥΡΙΣΜΑ που προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες από 8 Αυγούστου , η οποία όμως υπήρξε και η επίσημη ταινία έναρξης στο 24ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου που είχε πραγματοποιηθεί τον Απρίλιο στην Αθήνα, συναντήσαμε τον Γάλλο σκηνοθέτη Σεντρικ Καν, σκηνοθέτη της ταινίας που ήταν και επίσημος προσκεκλημένος του Φεστιβάλ. Κάναμε μία συζήτηση σχετικά με τις ταινίες του, το σινεμά γενικότερα αλλά και την πορεία που έχει διανύσει δουλεύοντας στο σινεμά. Ο Σεντρικ Καν δεν ήταν ομολογουμένως η χαρά του δημοσιογράφου. Λιγομίλητος, βαθιά πολιτικοποιημένος και δύσκολος στο να οδηγηθεί εύκολα εκεί που θα βγάλει την επικεφαλίδα της συνέντευξης ο δημοσιογράφος, απάντησε στις ερωτήσεις με απόλυτη διάθεση και πεποίθηση πως το σινεμά του και οι ταινίες του ήταν και θα είναι προσωπική του υπόθεση.

-Στο ΓΥΡΙΣΜΑ παρακολουθούμε τα καταστροφικά γυρίσματα μίας ταινίας και τους ανθρώπους που δουλεύουν για αυτήν. Είναι προσωπικά βιώματα, μιλάς για την δουλειά σου ή είναι ξεκάθαρα fiction;

Είναι μία συμπυκνωμένη πραγματικότητα. Όλα όσα βλέπουμε στην ταινία, έχουν συμβεί στην πραγματικότητα και στις δικές μου ταινίες.

-Η ταινία είναι κωμωδία καταστάσεων αλλά και δράμα χαρακτήρων. Σου αρέσει να ”μπερδεύεις” τα είδη του σινεμά;

Απόλυτα. Για εμένα η ιδανική ταινία είναι εκείνη που αναμιγνύει το πάθος, το συναίσθημα αλλά και τα κωμικά στοιχεία. Το κοινό συνήθως θέλει να ξέρει αν είναι κωμωδία ή δράμα, αλλά εμένα το πρότυπο μου είναι ο Νάνι Μορέτι.

-Στην ταινία ο παραγωγός λέει στον σκηνοθέτη ”Το σινεμά δεν σταματάει ποτέ, είναι σκληρό ναρκωτικό.” Συμφωνείς με αυτό;

Συμφωνώ αλλιώς δεν θα το είχα βάλει στο σενάριο. Και όχι μόνο συμφωνώ, είμαι βαθιά πεπεισμένος πως ισχύει. Αλλά για να είμαι πιο ειλικρινής, η δημιουργία είναι σκληρό ναρκωτικό. Πάντα υπάρχει το άπειρο και δημιουργεί ένα είδος ιλίγγου το πάθος να κάνουμε κάτι καλύτερο.

-Υποστηρίζεις την θεωρία του auter στο σινεμά ή το θεωρείς συλλογική τέχνη;

Υπάρχει μία σκηνή στην ταινία που την θεωρώ πολύ σημαντική, μάλλον την πιο σημαντική, γιατί εξηγεί την ιδιαιτερότητα του να κάνεις ταινίες. Προσωπικά πιστεύω πως ισχύει και η μία άποψη αλλά και η άλλη. Ο σκηνοθέτης έχει ανάγκη την συνεργασία. Όταν ήμουν νεότερος ως σκηνοθέτης, το βίωνα πιο μοναχικά αλλά μεγαλώνοντας αντιλαμβάνομαι και το βιώνω συλλογικά. Μάλιστα αρχίζω και απολαμβάνω το γεγονός πως δεν περνάνε όλα από το χέρι μου.

-Τι θυμάσαι ως ηθοποιός στην ταινία του Ξαβιέ Μπουβουά ”ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ” το 1995;

Ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχα σε ταινία ως ηθοποιός και μετά δεν ήθελα να ξαναπαίξω σε ταινία και γι αυτό μου πήρε πάρα πολύ καιρό να εμφανιστώ ξανά σε ταινία. Δεν ήμουν φτιαγμένος γι αυτό και δεν ήταν καθόλου θετική εμπειρία. Αγαπώ τον Ξαβιέ Μπουβουά απλά εγώ δεν ήμουν ικανοποιημένος με την εμπειρία μου.

-Ήταν ο Μορίς Πιαλά και το ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ η αρχή των πάντων για την πορεία σου το 1989;

Ναι. Εξακολουθεί να είναι μία από τις πιο ωραίες εμπειρίες της ζωής μου. Εργάστηκα σαν εκπαιδευόμενος στο μοντάζ με αυτόν τον σκηνοθέτη περίπου για έναν χρόνο και είναι μέχρι τώρα η ωραιότερη εμπειρία της ζωής μου. Ακόμα ηχούν στα αυτιά μου πολλά πράγματα που μου έλεγε και με δίδαξε ο Μορίς Πιαλά.

-Ένα από αυτά;

Είναι προσωπικά και άρα ιδιωτικά.

Η ταινία του Σεντρίκ Καν ΤΟ ΓΥΡΙΣΜΑ προβάλλεται στις αίθουσες 8 Αυγούστου σε διανομή ONE FROM THE HEART