Colette
Η πολυτάραχη, έντονη και άκρως ενδιαφέρουσα ζωή της Γαλλίδας Sidonie Gabrielle Gaby, γνωστή μετέπειτα ως Colette μία από τις μεγαλύτερες Γαλλίδες συγγραφείς του 19ου αιώνα που πρωτοστάτησε με την ηρωίδα της στα βιβλία Claudine και έγινε σύμβολο της γυναικείας χειραφέτησης, του γυναικείου ερωτισμού και των πικάντικων σκανδάλων. Ο γάμος της με τον Willy, επίσης συγγραφέα, και η μετάβαση της από την επαρχία στο Παρίσι της τέχνης και των συγγραφέων. Τα πρώτα της συγγραφικά βήματα με το ψευδώνυμο του συζύγου της, οι ερωτικές της σχέσεις με γυναίκα την οποία είχε ερωμένη και ο σύζυγος της. Η χειραφέτηση της, η καταστροφή του γάμου της και η αναγνώριση της.
Φαίνονται πολλά όλα αυτά για να χωρέσουν σε μια απλή ταινία εποχής αλλά ευτυχώς με την εξυπνάδα του Wash Wetmorland (Still Alice) όλα βρίσκουν την θέση τους. Άψογο στον χρονικό καταμερισμό της ταινίας και χωρίς ίχνος ταλαιπωρίας, η ταινία κυλάει όμορφα από την αρχή και την Κολέτ ως επαρχιωτοπούλα που αναζητά τον έρωτα και το διέξοδο από την εκεί ζωή. Η Keira Knightley ερμηνεύει προσεκτικά τον ρόλο από την αρχή και σταδιακά τον αποθεώνει σε μία από τις ωραιότερες ερμηνείες της. Η ηρωίδα της, έρχεται αντιμέτωπη με όλες τις κακουχίες που μπορούσε μια γυναίκα σε εκείνη την εποχή να έρθει αντιμέτωπη- απιστία, καταναγκασμό, εκμετάλλευση- βγαίνει όμως νικήτρια με το ταλέντο της και την επαναστατική της φύση. Δίπλα στην Keira Knightley, ο Dominic West στον ρόλο του συζύγου και αυτός ίσως στον ωραιότερο ρόλο του, φαίνεται να στέκεται επάξια δίπλα στην Κολέτ- Keira και η χημεία τους δίνει στην ταινία ένα συν παραπάνω.
Η καλλιτεχνική διεύθυνση είναι εξαιρετική, όπως και η φωτογραφία του Giles Nutgens. Και η εξυπνάδα του σκηνοθέτη για να σώσει την ταινία δίνοντας της ρυθμό, είναι και αυτό που την κράτησε σε ένα καλό επίπεδο, της στέρησε όμως και την δυνατότητα να πάει παρακάτω. Πολύβουη ιστορία, πολλά συμβάντα, πολλά γεγονότα όλα με συνοχή αλλά καμία σκηνοθετική ιδιαιτερότητα. Υπέροχα τοπία στην εξοχή, εσωτερικά γαλλικών σπιτιών και μαγαζιών αλλά η ατμόσφαιρα και η κινηματογραφική μαγεία είναι ολίγον απούσα. Όπως και στην προηγούμενη ταινία του που οδήγησε την Julianne Moore στο Oscar, και εδώ έχουμε μια ταινία ερμηνείας, κοστουμιών και σκηνικών αλλά από σκηνοθετική ματιά επιμένουμε να διακρίνουμε μια οπτική συνηθισμένη και τίποτα καινούργιο.
Η Keira Knightley, βασίλισσα πλέον των ταινιών εποχής και των κορσέδων, είναι η νικήτρια του όλου εγχειρήματος κρατώντας πάνω της όλη την ταινία και πραγματικά αποδεικνύει το ταλέντο της και την αφοσίωση της στον ρόλο. Δεν υπάρχει σκηνή που κάτι άλλο ή μια άλλη ερμηνεία να της κλέψει την παράσταση και με τα κουστούμια εποχής νοιώθει τόσο οικεία (όπως η Helena Bonham Carter και η Emma Thompson νεότερη) και πραγματικά η ερμηνεία της είναι το μεγάλο ατού της ταινίας. Θα μπορούσε και καλύτερα αλλά το Colette είναι μια ωραία ταινία για μια ιδιαίτερη, πρωτοπόρα και ταλαντούχα γυναίκα.
