ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ (CRIMES OF THE FUTURE)
Σε ένα δυστοπικό μέλλον, που οι άνθρωποι πλέον έχουν χάσει την αίσθηση του πόνου αλλά και το σώμα τους έχει εξελιχθεί ακόμα και με την δημιουργία νέων ζωτικών οργάνων, ο Σόουλ ένας καλλιτέχνης (?) και η σύντροφος του Καπρίς διοργανώνουν events live εγχειρήσεων ως καλλιτεχνικές παρουσιάσεις. Με την βοήθεια ενός software, προσπαθούν να εξελίξουν την νέα πραγματικότητα, όμως αυτό προκαλεί αντίπαλα στρατόπεδα μεταλλαγμένων και μη, καρέκλες που βοηθούν στην πέψη, άνθρωποι που τρώνε πλαστικό και το σύμπαν του Κρόνενμπεργκ παρουσιάζεται σε όλο του το μεγαλείο. Ή μήπως ΄σε όλη του την προχειρότητα;
Δυστοπικό φουτουριστικό θρίλερ, εμμονή με το σώμα, χαρακτήρες που έχουν βγει από άλλον πλανήτη, καλλιτεχνικές ανησυχίες που φλερτάρουν με την αρρώστια και την διαστροφή, όλα τα γνωστά του Καναδού σκηνοθέτη είναι εδώ στα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤOΣ, τα οποία και έχουμε αγαπήσει με ταινίες του όπως ΟΙ ΔΙΧΑΣΜΕΝΟΙ, Η ΜΥΓΑ και άλλα. Εάν κρίνουμε την ταινία με προηγούμενες δουλειές του σίγουρα θα απογοητευτούμε. Διότι λείπει το στοιχείο του καινούργιου, της νέας διαστροφής που πάντα παρουσίαζε. Αν την κρίνουμε ως ταινία μεμονωμένη, πάλι όμως θα βρούμε στοιχεία που δεν λειτουργούν. Από την αφήγηση που είναι χάος, από υπερβολικά μεγάλα διαλογικά μέρη, από αντικινηματογραφικές παρουσίες ηθοποιών, από τον άχρηστο ρόλο της Κρίστεν Στιούαρτ και το μόνο που διασώζεται είναι η Λία Σειντού που εγκλιματίζεται πανεύκολα στο σύμπαν του σκηνοθέτη και η μουσική του Howard Shore, μόνιμος συνεργάτης του Κρόνενμπεργκ.
Η εγχείρηση είναι το νέο sex. Αυτό ίσως είναι όλη η ταινία, η ευχαρίστηση του να κόβεσαι και να έρχεσαι σε επαφή με τα σωθικά του οργανισμού σου. Είχε πλησιάσει με το CRASH σε παρόμοια μοτίβα, μόνο που εκεί η κινηματογραφική ουσία χτύπαγε κόκκινο από την ατμόσφαιρα, τον ερωτισμό,τους ηθοποιούς, και όλα τα τεχνικά μέρη της ταινίας. Στα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ κυριαρχεί μία αίσθηση προχειρότητας που πολλοί θα την ονομάσουν δυστοπική καλλιτεχνική διεύθυνση (γυρισμένο στην Αθήνα). μία κουραστική για το μάτι διεύθυνση φωτογραφίας σε αποχ΄ρώσεις της ώχρας και ένα σενάριο που πηγαίνει δεξιά αριστερά μήπως και βρει κεντρική ιστορία και ενδιαφέρον.
Δεν ενοχλεί αλλά προκαλεί και ελαφρύ μειδίαμα, αυτά τα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ δεν είναι του μέλλοντος που θα μας άρεσε αλλά ούτε και αυτά που θα μας προβλημάτιζαν έστω. Ξεχνιούνται και παραγράφονται πολύ γρήγορα, και χωρίς το όνομα του σκηνοθέτη και τα 3 μεγάλα ονόματα, δεν θα είχαν καν κινηματογραφική υπόσταση. Αγοράστε καλύτερα το soundtrack.
Η ταινία κυκλοφορεί στις αίθουσες 14 Σεπτέμβρη σε διανομή ΣΠΕΝΤΖΟΣ
