Dark Waters – Σκοτεινά Νερά
Γράφει ο Τάσος Ντερτιλής
(το κείμενο δημοσιεύτηκε στο grandmagazine.gr)
Ο Τοντ Χέινς και ο Μαρκ Ράφαλο ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μια αληθινή ιστορία που τους φέρνει αντιμέτωπους με τα συμφέροντα ανίκητων πολυεθνικών και τη μόλυνση του περιβάλλοντος.
Παραγωγή: ΗΠΑ – 2019
Διάρκεια: 126 λεπτά
Είδος: Πολιτικό Θρίλερ
Βαθμολογία: * * * ½
Σκηνοθεσία: Todd Haynes
Πρωταγωνιστούν: Mark Ruffalo, Anne Hathaway, Tim Robbins, Bill Pullman, Bill Camp, Victor Garber, Mare Winningham, William Jackson Harper, Louisa Krause.
Ο Ρομπ Μπίλοτ είναι ένας λαμπρός δικηγόρος, ανερχόμενος συνεργάτης σε μια ισχυρή φίρμα του Σινσινάτι με ειδίκευση σε θέματα περιβάλλοντος η οποία εκπροσωπεί μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες. Η καριέρα του βρίσκεται στην καλύτερη φάση της όταν δύο αγρότες από τη Δυτική Βιρτζίνια έρχονται σε επαφή μαζί του, ισχυριζόμενοι ότι το τοπικό εργοστάσιο της εταιρίας χημικών DuPont αποβάλλει τοξικά απόβλητα στον ποταμό με αποτέλεσμα την καταστροφή των γεωργικών εκτάσεων, τον θάνατο εκατοντάδων ζώων αλλά και την εμφάνιση καρκίνων σε μεγάλη έκταση. Με σκοπό να τους βοηθήσει και να ανακαλύψει την αλήθεια, ο ευσυνείδητος Ρομπ συντάσσει ένα αίτημα δημόσιου ελέγχου αναλαμβάνοντας την υπόθεσή τους με τη σύμφωνη γνώμη της φίρμας. Η ενέργειά του θα σημάνει την έναρξη μιας πολύχρονης διαμάχης που παίρνει μορφή ακήρυχτου πολέμου και θέτει σε δοκιμασία όχι μόνο την καριέρα του αλλά και την υγεία του και τις οικογενειακές του σχέσεις.
Ο Τοντ Χέινς, εκ πρώτης όψεως και με βάση το μέχρι τώρα έργο του, δεν μοιάζει ο κατάλληλος δημιουργός για να αφηγηθεί μια αληθινή ιστορία περιβαλλοντικής ευαισθησίας. Εκ δευτέρας όμως και με όπλο την μαγνητική παρουσία του Μάρκ Ράφαλο στον κεντρικό ρόλο, αποδεικνύεται απόλυτα ικανός να μετατρέψει αυτή την δικαστική διαμάχη ενάντια σε έναν οικονομικό γίγαντα στο απόλυτα σκοτεινό, μελαγχολικό παραμύθι μιας απατηλής τεχνολογικής προόδου που σκοπεύει μόνο στην ικανοποίηση της απληστίας μιας χούφτας executives που κινούν τα νήματα μιας ολόκληρης χώρας με όπλο τον πακτωλό χρημάτων που διαθέτουν για να εξαγοράζουν συνειδήσεις και στόματα.
Όλοι έχουμε χρησιμοποιήσει τις ευκολίες της χημικής τεχνολογίας που λάνσαρε η DuPont: Λύκρα, Τεφλόν, Νάιλον μεταξύ πολλών άλλων. Το θέμα είναι το τίμημα για τα παραπάνω εις βάρος της φύσης και των ανθρώπων αφού μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον τα χημικά που χρησιμοποιούνταν όπως το περιβόητο C8 της ταινίας όχι μόνο ήταν καρκινογόνα αλλά και αδύνατον να διασπαστούν στη φύση. Αυτή την περιβαλλοντική φρίκη ανέλαβε να αναδείξει δικαστικά ο Ρομπ Μπίλοτ, ο επονομασθείς και χειρότερος εφιάλτης της DuPont, για λογαριασμό χιλιάδων κατοίκων της Δυτικής Βιρτζίνια.
Όλα αυτά περιγράφονται με τον καλύτερο τρόπο και με τα πιο μουντά χειμωνιάτικα χρώματα στο φιλμ του Χέινς με αποτέλεσμα φυσικά να συναντήσει έντονες αντιδράσεις και απειλές αγωγών. Το ότι μια τέτοια ταινία, εντυπωσιακά δομημένη, τεκμηριωμένη, καλογραμμένη και άριστα ερμηνευμένη, δεν έτυχε κανενός βραβείου ενώσεων, κριτικών, Ακαδημιών κλπ, είναι ένα μικρό δείγμα του πόσο και πόσους ενόχλησε με την παρουσία της. Γιατί θέλει αρετή και τόλμη να τα βάλεις με παγκόσμια μεγαθήρια που συνεχώς μεταλλάσσονται μέσω συγχωνεύσεων και εξαγορών (η περίπτωση DuPont σήμερα) και επιβιώνουν κολυμπώντας στα κέρδη και τις φιλανθρωπίες που ξεπλένουν την οικολογική καταστροφή που συντελείται στο όνομα της τεχνολογικής προόδου.
Ένας υπέροχος Μαρκ Ράφαλο παίρνει πάνω του το βάρος της αφήγησης και παρασύρει μαζί του τον θεατή σε μια μεθοδική έρευνα που εξελίσσεται σε σταυροφορία για λογαριασμό μιας χούφτας ανθρώπων που έχουν πληρώσει ακριβά την ασυνειδησία και την ατιμωρησία του ανεξέλεγκτου μεγάλου κεφαλαίου. Country Road take me home to the Place I Belong, West Virginia, Mountain Mama, λέει το κλασσικό country τραγούδι που χρησιμοποιείται αποτελεσματικά στα Σκοτεινά Νερά. Μόνο που η Δυτική Βιρτζίνια της ταινίας είναι ένας γκρίζος τόπος κρανίου και θανάτου που κάνει το δικό μας Θριάσιο Πεδίο να μοιάζει με ειδυλλιακή εξοχή.
Διανομή: Spentzos Films
Στις αίθουσες από 05.03.20