Δημήτρης Εϊπίδης, ο πρωτοπόρος των φεστιβάλ

Ο Δημήτρης Εϊπίδης υπήρξε ένας πρωτοπόρος άνθρωπος των φεστιβάλ και του σινεμά. Δίδαξε κινηματογράφο σε γενιές θεατών και σινεφίλ, δημιούργησε το τμήμα Νέοι Ορίζοντες στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ίδρυσε το 1971 το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μόντρεαλ με έμφαση στο νέο κινηματογράφο (το γνωστό ως Festival du nouveau cinéma), ενώ υπήρξε επί δεκαετίες ένας από τους κύριους προγραμματιστές του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο.

Και, φυσικά, ίδρυσε το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, του οποίου υπήρξε διευθυντής (και στη συνέχεια διευθυντής και του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης).

Ο Δημήτρης Εϊπίδης αγαπήθηκε από σκηνοθέτες (ο Τζιμ Τζάρμους, καλεσμένος του ΦΚΘ είχε δηλώσει: «Ο Δημήτρης Εϊπίδης είναι ένας πλοηγός, νονός, οδηγός του ενδιαφέροντος κινηματογράφου. Αυτός ο άνθρωπος επίσης είναι ένα δωρό για εμάς. Ξέρω ότι πολλοί σκηνοθέτες συμμερίζονται αυτή την άποψη, δεν το λέω για να κάνω φιλοφρόνηση»), ενώ οι Ισλανδοί τον ευγνωμονούσαν γιατί με τη συνδρομή του στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρέικιαβικ δημιούργησε μια ολόκληρη γενιά σινεφίλ -και μετέπειτα σκηνοθετών.

Ο Δημήτρης Εϊπίδης ήταν, μάλιστα, ένας από τους λίγους που βρέθηκαν στην ειρηνική διαμαρτυρία που έκανε το 1969 ο Τζον Λένον με τη Γιόκο Όνο (στις παρακάτω φωτογραφίες τον βλέπουμε μαζί με τον Claude Chamberlan).

Αγαπημένος του ιρανικού σινεμά, το οποίο ανέδειξε σε ολόκληρο τον κόσμο, συστήνοντας στο ευρύ κοινό δημιουργούς όπως ο Αμπάς Κιαροστάμι, ο Δημήτρης Εϊπίδης έκανε πάντα δημιουργικές επιλογές, τολμηρές κινηματογραφικές σκέψεις που μπολιάζονταν με μια αστείρευτη αγάπη για το κινηματογραφικό μέσο.