O καλύτερος φίλος του Ανθρώπου – Μέρος Α’: Ο σκύλος στο φακό
Ένα μίνι αφιέρωμα στα σκυλάκια που τόσο αγαπάμε στο σινεμά.
O σκύλος, ο απόγονος του προϊστορικού λύκου πιστεύεται ότι ήταν το πρώτο ζώο που εξημέρωσε ο άνθρωπος. Από τα πρώτα κι όλας χρόνια χρησιμοποιήθηκε ως σκύλος εργασίας, φύλαξης, πιστός σύντροφος στο κυνήγι ή απλό κατοικίδιο. Θεωρείται ίσως το ζώο που δένεται περισσότερο με το αφεντικό του το οποίο προστατεύει με αυτοθυσία και με τη ζωή του ακόμα σε πολλές περιπτώσεις. Ακόμα και σήμερα προσφέρει και χρησιμοποιείται από πολλές υπηρεσίες σαν διασώστης, για εύρεση επιζώντων σεισμών ή ναρκωτικών, οδηγός τυφλών ή κοπαδιών άλλων ζώων. Δεν είναι τυχαίο που έκανε πρώτος το γύρo της σελήνης πριν τον άνθρωπο. Πάνω απ’όλα όμως είναι πολύ καλή παρέα για αυτό και πρωταγωνιστεί ή συμπρωταγωνιστεί σε άπειρες ταινίες. Ας δούμε τις σημαντικότερες από αυτές.
(Υποσημείωση: Μπορείτε να πατάτε πάνω στις φωτογραφίες για να τις δείτε σε μεγέθυνση)
Μέρος Α’: Ο Σκύλος στο Φακό:
Λάσι (Lassie, 1954-1974): Για τη γενιά που ανήκω όλα άρχισαν κάπως έτσι. Δεν υπήρχε καλύτερη ώρα της ημέρας. Ο πρώτος τηλεοπτικός σκύλος ήρωας λατρεύτηκε τόσο στη χώρα μας όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο. Έγινε ατάκα, σήμα κατατεθέν της ράτσας τον Κόλεϊ (ή Κόλι, όπως θέλετε τα αποκαλείτε, εφόσον πλέον πολλοί τα αποκαλούν απλά Λάσι!) Μάλιστα συμπεριλήφθηκε και σε στοίχους τραγουδιού του Χάρρυ Κλύνν στα πρώτα του σατιρικά βήματα που κυκλοφορούσαν για όσους θυμούνται σε κασέτες αναφερόμενος στο πρόγραμμα της κρατικής τηλεόρασης “…στις 6 η ώρα θα δούμε την Λάσι” (Χάρρυ Κλύνν – Television).

Μπένζι (Benji, 1974-σήμερα): O Μπένζι είναι ένας από τους πολύ αγαπημένους σκύλους όχι τόσο στη χώρα μας όσο στο εξωτερικό. Έχοντας κάνει αρκετές ταινίες και τηλεοπτικές εμφανίσεις ο Μπένζι, ένα ημίαιμο σκυλί συνδυασμός κανις, σνάουζερ και κόκερ σπάνιελ είναι πλέον πολύ αναγνωρίσιμο σαν μορφή. Πρόκειται για έναν αδέσποτο σκύλο που βρήκε ένας εκπαιδευτής σκύλων ο Φράνκ Ιν σε κέντρο προστασίας ζώων στην Καλιφόρνια. Ο σκύλος επέδειξε από την αρχή ιδιαίτερη εξυπνάδα και πήρε τον ρόλο το 1974, όπου έπαιζε τον εαυτό του ουσιαστικά, δηλαδή ένα αδέσποτο που κατάφερε να σώσει δυο μικρά παιδιά που τα είχαν απαγάγει. Από κει και πέρα το όνομα Μπένζι του έμεινε. Aπό τις υπόλοιπες ταινίες ιδιαίτερα γνωστή έμεινε και η απόπειρα της Ντίσνεϊ “Benji the Hunted” (1987).
(Extras:) Ο αρχικός Μπένζι, ο Χίγκινς δεν πρόλαβε να χαρεί την επιτυχία του καθώς πέθανε ένα χρόνο μετά, το 1975. Στην δεύτερη ταινία έπαιξε το ρόλο του η κόρη του Χίγκινς, που ήταν το πρώτο θηλυκό σε ρόλο αρσενικού Μπένζι. Μετά τη σειρά πήρε ένας μακρυνός συγγενής (οικογενειακή υπόθεση το κάνανε), ενώ για την τελευταία ταινία του που αναμένεται ακολούθησε κάστινγκ από όπου επιλέχθηκε πάλι θηλυκό, το δεύτερο στην ιστορία του Μπένζι.
Τέρενς & Xουτς (1989): Όταν ο Τομ Χάνκς ήταν ακόμα νεαρούλης βρέθηκε χωρίς να το θέλει με ένα μπόξερ στο σπίτι. Αρχικά, η ζωή του έγινε αφόρητη με τις αταξίες και τα σάλια του ταλαίπωρου σκύλου μιας που δεν ήξερε πως να τον χειριστεί ο καημένος. Φυσικά η σκηνή που χωρίζουν τα δωμάτια του σπιτιού και ο Χάνκς κατουράει τοίχους και πόρτες για να οριοθετήσει την περιοχή του είναι όλα τα λεφτά. Συγκλονιστικές στιγμές αγάπης αλλά και αηδίας τα φιλιά τους, όταν πλέον έγιναν οικογένεια, ιδίως για όσους δεν έχουν συνηθίσει τα μπόξερ και γενικότερα τα μακρύχειλα τετράποδα (πολύ σάλιο). Ίσως από τις καλύτερες κωμωδίες με πρωταγωνιστές σκύλους που θα βρείτε!
Λαγωνικό Κ9 (1989): Θα μπορούσε αλλιώς να λέγεται ο Μπελούσι αγάπησε ένα λυκόσκυλο. Είναι από τις πρώτες ταινίες που πρωταγωνιστής είναι ο γερμανικός ποιμενικός, που αργότερα αγαπήθηκε με τη γνωστή γερμανική αστυνομική σειρά. Ο δύστροπος αστυνομικός δεν είναι ανεκτός από κανέναν συνεργάτη του κι έτσι τελικά παίρνει για ζευγάρι του το έξυπνο αυτό σκυλί που διακρίνεται για την αυτοθυσία του. Ο εύστροφος σκύλος θα κερδίσει όχι μόνο την εμπιστοσύνη του αλλά και την αγάπη του, ώστε στο τέλος η σκηνή που θα αποκαλέσει τον Jerry Lee (έτσι λεγόταν στην ταινία ο “στρατηγός” Rando, ο σκύλος ηθοποιός) “συνάδελφο” φαντάζει ιδιαίτερα συγκινητική.
Ασπροδόντης (1991): Φυσικά πλέον όσοι το βλέπουν το βλέπουν είναι για να δουν πως έμοιαζε μικρός ο Ίθαν Χωκ το 1991 όταν ήταν ακόμα παιδάκι πριν ενηλικιωθεί στον Κύκλο Χαμένων Ποιητών και Before Sunset / Gattaca / Snow falling on Cedars. Το κλασικό μυθιστόρημα του Τζακ Λόντον για τον μικρό χρυσοθήρα που έχει συντροφιά τον ημίαιμο μισό σκύλο μισό λύκο σε μια ωραία μεταφορά από την Ντίσνει. Παρόλο το παιδικό της υπόβαθρο η ταινία έχει και σκληρότητα, καθώς περιιγράφει τον υπόκοσμο γύρω από τα στοιχήματα και τις άγριες μάχες στις σκυλομαχίες.
Μπετόβεν (1992, 1993, 2008, 2011): Για τον σκύλο Αγίου Βερνάρδου θα μπορούσα να μιλάω ώρες, καθώς τον θεωρώ το καλύτερο είδος σκύλου που υπάρχει και έχω την ευτυχία να έχω έναν για παρέα μου τα τελευταία χρόνια. Αυτά τα σκυλιά -αγαθοί γίγαντες έχουν τόσο πλούσια ψυχοσύνθεση που θα βρουν σίγουρα τον τρόπο να σε κερδίσουν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο καθώς είναι φοβεροί παρατηρητές ανθρώπων. Έχουν φύση ευγενική και αρχοντική, επιβλητική παρουσία, αλλά ο όγκος τους τα κάνει ατζαμήδες και ατσούμπαλους πάνω στο παιχνίδι, όχι μόνο λόγω όγκου αλλά και επειδή πραγματικά δεν μεγαλώνουν ποτέ. Η ράτσα ξεκίνησε από τους Ελβετούς μοναχούς στη γνωστή ιστορία. Μπορεί ο θρύλος με το βαρελάκι στο λαιμό να είμαι μύθος όμως τα σκυλιά αυτά έχουν βοηθήσει πολύ με πρωτεργάτη τον διάσημο Μπάρι, σώζοντας πολλούς ανθρώπους στα χιονισμένα βουνά των Άλπεων, ενώ ο Μπάμσι στη Νορβηγία έμεινε ξακουστός για τα παράσημα του στον πόλεμο και ως ο πρώτος σκύλος που κινούνταν μόνος του χρησιμοποιώντας συγκοινωνίες. Είχε μάλιστα και κάρτα απεριορίστων διαδρομών! Ο Μπετόβεν, λοιπόν, έχει το όνομα, όχι όμως την χάρη αφού πρόκειται κυρίως για μια χλιαρή κωμωδιούλα που βασίζεται στον όγκο του σκύλου. Σαν ταινία, τόσο αυτή όσο και οι συνέχειες της, απευθύνονται κυρίως σε παιδιά, στα οποία όμως είναι ιδιαίτερα αγαπητή. Τελευταία απόπειρα ήταν πρόπερσι η χριστουγεννιάτικη ταινία όπου ο Μπετόβεν βοηθά το ξωτικό του Άγιο Βασίλη να μεταφέρει τα δώρα και στην οποία και μας μιλάει με ανθρώπινη φωνή.
(Extras:) Τον πρώτο Μπετόβεν σκύλο στην ταινία του 1992 εκπαίδευσε η χήρα του Μπάστερ Κίτον, Έλεανορ.
.

Επιστροφή στο σπίτι (Homeward Bound: The Incredible Journey, 1993): Μια δύσκολη στο γύρισμα για την εποχή ταινία από την Ντίσνει που έχει ως αποκλειστικούς πρωταγωνιστές δυο σκύλους και μια γάτα που δραπετεύουν από ένα ράντζο στην Καλιφόρνια και προσπαθούν να φτάσουν στους ιδιοκτήτες τους στο Σαν Φρανσίσκο. Η ταινία για την εποχή έχει πολλή περιπέτεια και ενδιαφέροντες -καλά δεμένους με την εικόνα- διαλόγους ανάμεσα στα ζώα. Σίγουρα πάντως άξιζε τον κόπο όλη η ταλαιπωρία που πέρασαν, με ανταμοιβή αυτή την τρυφερή αγκαλιά που βλέπουμε στην παρακάτω φωτογραφία:
Σιδερένια Θέληση (Iron Will, 1994): Η ταινία έχει να κάνει περισσότερο με το πείσμα. Τόσο το πείσμα των σκυλιών που σέρνουν με κόπο τα έλκηθρα πάνω στους πάγους όσο και του πιτσιρικά Mackenzie Astin στο ρόλο του Will (βγαίνει από το William αλλά σημαίνει επίσης και θέληση) να κρατήσει την περιουσία του και να συντηρήσει τη μητέρα του όταν πεθαίνει ο πατέρας του. Ο κακός της υπόθεσης δεν είναι άλλος από τον Κέβιν Σπέισι που διανύει την περίοδο που απολαμβάνει να παίζει κακούς ρόλους. Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας είναι περιπετειώδεις ελκηθροδρομίες μέσα από δύσβατα μονοπάτια και μαγευτικά άγρια τοπία. Όταν η αντοχή δοκιμάζεται ο Will θα στραφεί στα σκυλιά του που δεν τα βλέπει μόνο σαν συνταξιδιώτες του αλλά και σαν φίλους του και αυτά θα τον ανταμείψουν με ένα ταξίδι που εξυμνεί τη δύναμη της θέλησης.
Στο μείον Οκτώ (Eight Below, 2006): Πρόκειται περισσότερο για ντοκιμαντέρ της Ντίσνεϊ παρά για ταινία. Αναφέρεται στην πραγματική ιστορία παρατηρητών στην Ανταρκτική που αναγκάστηκαν να παρατήσουν τα σκυλιά τους μόνα τους για μήνες. Η ιστορία περιγράφει τις προσπάθειες επιβίωσης των σκυλιών όταν οι δυο εξερευνητές αναγκάζονται για να επιζήσουν να τα αφήσουν μόνα τους πιστεύοντας ότι δε θα τα καταφέρουν. Τα σκυλιά που δεν ήταν μαθημένα να ζουν στη φύση πόσω μάλλον σε τόσο αντίξοες συνθήκες θα ανακαλύψουν μέσα τους την άγρια φύση τους αλλά και την δύναμη της αγέλης. Μια συγκλονιστική ταινία επιβίωσης αποτελεί “must” για τους λάτρεις των σκύλων.
Ρεντ (Red, 2008): Η ταινία απαντά στο ερώτημα αν μπορεί κανείς να δεθεί περισσότερο με ένα σκύλο από ότι με έναν άνθρωπο και αν τελικά είναι σε όλες τις περιπτώσεις η ανθρώπινη ζωή πιο πολύτιμη από τη ζωή ενός ζώου. Με άλλα λόγια περιγράφει τη φράση “Γνώρισα τους ανθρώπους και αγάπησα τα ζώα”. Και ποια η αξία της ζωής ενός σκύλου, μπορεί άραγε να μετρηθεί; Μη βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα οι ευαίσθητοι καθώς η ταινία που βασίζεται στο γνωστό βιβλίο του Jack Ketchum μας πάει κι ένα βήμα πιο πέρα δίνοντας σκληρά μαθήματα ζωής αλλά και σκληρότητας. Αν ένας γέρος έχει μοναδική παρέα ένα σκυλάκο και του τον σκοτώσουν ποια εκδίκηση θα τον κάνει να νιώσει καλύτερα; Ο Brian Cox που γενικά δεν τον έχω σε τεράστια εκτίμηση έδωσε μια πάρα πολύ καλή ερμηνεία.

Μάρλεϊ & εγώ (2008): Άλλη μια συγκινητική ιστορία είναι η ιστορία του Μάρλει, ενός αξιολάτρευτου Λαμπραντόρ που βρίσκει στοργή και αγάπη στο πρόσωπο του Τζον (Owen Wilson) που είναι ένας ιδιόρρυθμος αρθρογράφος. Η τρυφερή ταινία θα μας περιγράψει όλη τη ζωή του Μάρλει δίπλα του. Όταν γνωρίζει την Jennifer Aniston και αποφασίζουν να κάνουν οικογένεια ο ατίθασος χαρακτήρας του Μάρλει θα δοκιμάσει πολύ τις αντοχές του Τζον και την υπομονή της γυναίκας του. Επίσης θα μασουλήσει οτιδήποτε βρει στο πέρασμά του. Ο Τζον όμως θα καταφέρει να μετατρέψει την τάση φυγής του από τα καθωσπρέπει στο αντισυμβατικό γράψιμο στις στήλες που γράφει και κερδίζει αναπάντεχα την επιτυχία και την αναγνώριση στη δουλειά του. Η ταινία μελετά τις διαφορές στη ζωή μιας οικογένειας όταν αποφασίζει να αποκτήσει σκύλο και μας δείχνει το πέρασμα στην ωριμότητα τόσο του σκύλου όσο και της ίδιας της οικογένειας μαζί του.
Χάτσικο (Hachi A Dog’s Tale, 2009): Ένας ύμνος στην αφοσίωση! Δεν είναι απλά μια ιστορία που όταν την βλέπω στο τέλος πάντα δακρύζω. Είναι μια ιστορία που και μόνο που την σκέφτομαι συγκινούμαι. Δεν είναι ότι είναι αληθινή ιστορία. Εξάλλου έχουμε όλοι ακούσει απίστευτες ιστορίες αφοσίωσης σκύλων προς τα αφεντικά τους. Είναι πάνω απ’όλα το πόσο πολύ ο σκηνοθέτης έσκυψε πάνω από τα αγαπημένα μας τετράποδα και μπήκε στον κόσμο τους που είναι πραγματικά ίσως η καλύτερη απόδοση του στην μεγάλη οθόνη. Αρχικά, έκανε σε στιγμές την φωτογραφία του ασπρόμαυρη για να δούμε τον κόσμο όπως ακριβώς ο σκύλος. Μετά τον άφησε να κινείται στο χώρο και χαμήλωσε και τον ακολούθησε πιστά. Υπάρχουν στιγμές που ο θεατής ταυτίζεται περισσότερο με το σκύλο παρά με τους υπόλοιπους ηθοποιούς στην ιστορία που εξελίσσεται. Ο πρωταγωνιστής σκύλος δεν χρειάζεται να μιλήσει. Σε αρκετές στιγμές είναι σαν να το κάνει. Αφήνει πολύ πίσω του τον Ρίταρντ Γκίρ και τους άλλους και δραματοποιεί το μύθο όσο χρειάζεται. Η απαλές μουσικές νότες προς το τέλος εντείνουν το συγκινησιακό κομμάτι και αγγίζουν και τις πιο σκληρές ψυχές. Τα τελευταία λεπτά της ταινίας είναι απίστευτα. Σίγουρα μια ταινία-διαφήμιση για τα σκυλιά.

Σκυλιά συμπρωταγωνιστές:
Πέραν των ταινιών που πρωταγωνιστούν υπάρχουν άπειρες άλλες εμφανίσεις σκυλιών που έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση. Ο Τότο της Ντόροθι στον Μάγο του Οζ (1939), ο πιστός σύντροφος του Αλ Πατσίνο στο Σέρπικο (1973), το απίστευτο bloodhound του σερίφη Boss Hogg στους Ντιούκς (The Dukes of Hazzard, 1979-1985), ο φιλάργυρος σκύλος σφουγγαρίστρα στη σειρά “Παντρεμένοι με παιδιά” (Married with Children,1987-1997), ο καταπληκτικός σκύλος του δύστροπου Τζακ Νίκολσον στο Καλύτερα δε Γίνεται (As Good as it Gets, 1997), ο σκύλος που περνά τα πάνδεινα από τον Ματ Ντίλον και τον Μπεν Στίλερ στο “Κάτι τρέχει με τη Μαίρη” (1998), ο σκύλος Αγίου Βερνάρδου του Πίτερ Παν σε ρόλο νταντάς (2003) και ο σκύλος νέας γης που είχε ο Τζόνι Ντεπ στο ρόλο του συγγραφέα που τον εμπνεύστηκε στο Ψάχνοντας τη Χώρα του Ποτέ (Finding Neverland, 2004), ο σκύλος του Έντουαρτ Νόρτον στην 25η ώρα (2002) είναι απλά μερικοί από αυτούς. Τέλος -και πιο πρόσφατος (2011)- ο καταπληκτικός συμπρωταγωνιστής του Άρτιστ ο χαρούμενος μικρούλης Uggie, που κέρδισε και το όσκαρ.
Διαβάστε επίσης: O καλύτερος φίλος του Ανθρώπου – Μέρος Β’: Ο σκύλος στα Καρτούν
Διαβάστε επίσης: Oι σταρ και τα κατοικίδια τους
Ζητω οι σκυλοι! Ζητω οι νανοι!
ωραιος Γκιμλι, μας θυμισες μερικες ταινιες απ τις πολυ αγαπημενες μου π εχω καιρο να δω 🙂
Pingback: O καλύτερος φίλος του Ανθρώπου – Μέρος Α’: Ο σκύλος στο φακό | thepets.gr
Απ΄τα πιο τρυφερά άρθρα…χτες ήταν και η παγκόσμια ημέρα ζώων, καλημέρα Gimli
Είναι πράγματι από τα πιο ωραία και ολοκληρωμένα αφιερώματα μας, (…όχι επειδή το έγραψα εγώ) 😛 καλημέρα Dennis
αμα τα φροντιζεις και τους δινεις αγαπη καθε μερα ειναι η ημερα των ζωων 🙂
αληθεύει! thx bro 🙂