Editorial: Γιατί χρειαζόμαστε μια αναβίωση της rom-com
Τη δεκαετία του 1990, οι βασίλισσες της rom – com κυριαρχούσαν: Μεγκ Ράιαν, Τζούλια Ρόμπερτς, Σάντρα Μπούλοκ. Οι δύο τελευταίες επέλεξαν πιο σοβαρούς ρόλους, ενώ η καριέρα της πρώτης δεν διανύει και την καλύτερη της φάση. Περισσότερο από 15 χρόνια μετά η ρομαντική κομεντί, αυτό το είδος που πρωτοεμφανίστηκε τη δεκαετία του 1930 και άνθισε μέσα στις επόμενες δεκαετίες (με κλασικές ταινίες όπως τα His Girl Friday και Roman Holiday), διανύει μια τεράστια κρίση. Οι βασίλισσες του το εγκατέλειψαν, αλλά το κοινό για τις ρομαντικές κομεντί φαίνεται πως δεν έχει χαθεί.
Τουλάχιστον αυτό μπορεί να συμπεράνει κανείς από πρόσφατη ανακοίνωση του Netflix ότι περισσότεροι από 80 εκατομμύρια συνδρομητές παρακολούθησαν τουλάχιστον μία ρομαντική κομεντί μέσα στο καλοκαίρι που μας πέρασε και ότι η ταινία To All the Boys I’ve Loved Before είναι μία από τις original ταινίες του δικτύου που οι συνδρομητές του θέλουν να βλέπουν ξανά και ξανά.
Η αλήθεια είναι ότι το είδος της ρομαντικής κομεντί έμοιαζε προς τα μέσα της δεκαετίας του 2000 κουρασμένο, ένας χαρακτηρισμός που σε μεγάλο βαθμό το συνοδεύει μέχρι σήμερα. Αυτό σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στο γεγονός ότι σε αυτές τις ταινίες συνήθως ακολουθείται πιστά η κλασική «συνταγή»: Λευκός άνδρας συναντά λευκή γυναίκα, ερωτεύονται αλλά ορισμένα εμπόδια (βασικό είναι το πόσο διαφορετικοί χαρακτήρες είναι) δεν τους επιτρέπουν να είναι μαζί. Γνωρίζεις ότι στο τέλος το αγόρι θα τα βρει με το κορίτσι και στη συντριπτική πλειοψηφία των ταινιών θα ζήσουν αυτοί καλά -και εμείς καλύτερα;
Αυτό, λοιπόν, που χρειάζεται το είδος της ρομαντικής κομεντί είναι μια διαφορετική προσέγγιση του ρομαντισμού. Κάτι σαν αυτό που πριν μερικά χρόνια μας προσέφερε το 500 Μέρες με τη Σάμερ ή την ανανέωση που επιχείρησαν να φέρουν ταινίες όπως τα To All The Boys I’ve Loved Before, Love Simon και Crazy Rich Asians. Ταινίες που δεν θα απευθύνονται μόνο σε μια μερίδα θεατών, αλλά σε όλους, που θα δείχνουν διαφορετικές πλευρές της αγάπης που μέχρι σήμερα ήταν αποκλεισμένες από το σινεμά, ταινίες με ενδιαφέρουσες ιδέες και φρεσκάδα.
Ξέρουμε. Σε ένα Χόλιγουντ που αναζητά την ευκολία στα σίκουελ, τα πρίκουελ και τις μεταφορές κόμικ, οι πραγματικά καινούριες ιδέες είναι κάτι σπάνιο. Υπάρχει, όμως, μια θέση για τις rom-com και αυτή δεν είναι μόνο το ράφι του (έστω ψηφιακού) μας βιντεοκλάμπ. Γιατί ο ρομαντισμός και η απεικόνιση του έρωτα στην τέχνη μπορεί να είναι η μόνη απάντηση στον κυνισμό της εποχής μας.
