Έρχεται τη Νύχτα (It Comes at Night)

Σε μια μετα-αποκαλυπτική κοινωνία, μια μυστηριώδης ασθένεια σκοτώνει με βασανιστικό τρόπο τα θύματά της. Κλεισμένα σε ένα απομακρυσμένο σπίτι στο δάσος, τα μέλη μιας οικογένειας (πατέρας, μητέρα, γιος και… σκύλος) προσπαθούν να προστατευθούν απέναντι στον άγνωστο αυτό εχθρό. Μέχρι τη στιγμή που την εμφάνισή του θα κάνει ο νεαρός Γουίλ, ο οποίος αναζητά τρόπο να προστατεύσει την οικογένειά του. Οι δύο οικογένειες θα αποφασίσουν να μείνουν μαζί.

Ο Τρέι Έντουαρντ Σουλτς (του φεστιβαλικού Τρίσα) δημιουργεί ένα κλειστοφοβικό θρίλερ που ασχολείται με τις θεματικές σειρών όπως το Walking Dead. Ποιος είναι ο αντίκτυπος μιας τρομακτικής -και εξωπραγματικής- απειλής στους κοινωνικούς ιστούς και στα μέλη μιας ομάδας; Σε ποιες ακρότητες μπορούν να καταλήξουν οι άνθρωποι που παλεύουν για την επιβίωσή τους; Ως που θα έφτανε κάποιος για την προστασία της οικογένειάς του; Αυτό είναι μερικά από τα κεντρικά ερωτήματα της ταινίας, τα οποία ο Σουλτς τονίζει με τρόπο υπαινικτικό και όχι χρησιμοποιώντας ως όχημα τον εύκολο τρόμο.

Αυτό είναι και το μεγάλο ατού της ταινίας, η οποία έχει αλληγορική δύναμη -ο θάνατός σου, η ζωή μου. Δεν είναι μια ιδιαίτερα πρωτότυπη προσέγγιση, παραμένει όμως ενδιαφέρουσα. Είναι κρίμα που ένας προσεκτικός θεατής μπορεί από πολύ νωρίς να «φανταστεί» τι πρόκειται να συμβεί στο τέλος της ταινίας. Το στοιχείο της έκπληξης -προσοχή όχι του εύκολου σοκ- θα μπορούσε εδώ να λειτουργήσει ενισχυτικά στην ιστορία.

Διαφωνώ με τη χρήση της μουσικής, η οποία κατά τη γνώμη μου έρχεται να καλύψει και όχι να στηρίξει τις πιο ατμοσφαιρικές σκηνές της ταινίας. Είναι ρεαλιστική, πάντως, η ματιά του Σουλτς και καλογραμμένοι οι χαρακτήρες του (ο Τζόελ Έτζερτον σε ρόλο προστατευτικού πατέρα, η Κάρμεν Ετζόγκο στον ρόλο της τρυφερής μητέρας, ο Κέλβιν Χάρισον στον ρόλο του γεμάτου εφηβικές ορμές νεαρού γιου, καθώς και ο Κρίστοφερ Άμποτ στον ρόλο του Γουίλ).

Οι βιβλικές αναφορές της ταινίας γίνονται, επίσης, φανερές, τόσο μέσα από τη χρήση του πίνακα “The Triumph of Death”, όσο και από τον τίτλο της ταινίας που προέρχεται από την προς Θεσσαλονικείς επιστολή του Αποστόλου Παύλου «Η ημέρα του Κυρίου θα έρθει όπως ο κλέφτης τη νύχτα». Ο σκηνοθέτης αναφέρεται τόσο στον κυριολεκτικό επισκέπτη (τον Γουίλ που «παραβιάζει» την κόκκινη πόρτα), όσο και στην γενικότερη απειλή που αποτελεί η ασθένεια, αλλά και τα πιο σκοτεινά μας ένστικτα.