Η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου καλεί το κοινό να ψηφίσει
Κάθε χρόνο η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου καλεί τους θεατές να ψηφίσουν για την ταινία που τους άγγιξε περισσότερο αυτήν την χρονιά. Ο κινηματογράφος θα ήταν μια απλή εφεύρεση χωρίς το κοινό του που τον αγκάλιασε και για αυτό το βραβείο κοινού έχει πάντοτε μια ιδιαίτερη σημασία για τον δημιουργό. Η Ακαδημία επέλεξε έξι ταινίες που θα διεκδικήσουν το βραβείο το οποίο θα απονεμηθεί στην μεγάλη τελετή που θα λάβει χώρα στην Ρίγα, την πρωτεύουσα της Λετονίας, στις 13 Δεκεμβρίου του 2014. Οι ταινίες που επιλέχθηκαν από την Ακαδημία είναι η γαλλική ταινία Η Πεντάμορφη και το Τέρας του Κρίστοφερ Γκάνς, η πολωνική ταινία Ίντα του Πάβελ Παβλικόφσκι, η δανική Nymphomaniac του Λάρς Φον Τρίερ, η βρετανική Φιλομένα του Στίβεν Φρίαρς, η σουηδική ταινία με τον απίθανο τίτλο The 100-year-old man who climbed out of the window and disappeared του Φέλιξ Χέρνγκρεν και η βελγική Deux jours, une nuit των αδερφών Νταρντέν. Αν θέλετε να ψηφίσετε μπορείτε να το κάνετε στην επίσημη ιστοσελίδα και να κερδίσετε ένα ταξίδι στην Ρίγα για να παρακολουθήσετε την απονομή.
H νέα ανάγνωση του κλασσικού παραμυθιού Η Πεντάμορφη και το Τέρας από τον Γάλλο σκηνοθέτη Κρίστοφερ Γκάνς έχει ως πρωταγωνιστές τον Βενσάν Κασέλ και την Λέα Σεϊντού . Ένας χρεοκοπημένος έμπορος εγκαθίσταται στην εξοχή μαζί με τα έξι παιδιά του. Σε ένα από τα ταξίδια του μπαίνει, κατά λάθος, στην μαγική περιοχή του τέρατος που τον καταδικάζει σε θάνατο γιατί του έκλεψε ένα τριαντάφυλλο. Η Πεντάμορφη, η μικρότερη κόρη, προτείνει να πάρει την θέση του πατέρα της και εγκαθίσταται στον πύργο του Τέρατος. Θα ανακαλύψει κάτω από την τρομακτική όψη την ευγενική ψυχή του καταραμένου πρίγκιπα και θα κάνει τα πάντα για να σπάσει την κατάρα και να ανακαλύψει τον πραγματικό έρωτα. Μια ρομαντική εκδοχή του παραμυθιού που προσπαθεί να εξυμνήσει τις έννοιες της εξιλέωσης και της αγάπης αλλά χωρίς πάθος και συναίσθημα. Διαβάστε την κριτική του Τάιλερ για την ταινία.
Η Ίντα του Πάβελ Παβλικόφσκι είναι και η ταινία που θα εκπροσωπήσει την Πολωνία στις υποψηφιότητες για Όσκαρ. Διηγείται την ιστορία της Ίντα, μιας δόκιμης καλόγριας, η οποία γνωρίζει την θεία της που είναι δικαστής και της αποκαλύπτει ότι οι γονείς της είναι Εβραίοι που δολοφονήθηκαν από τους Νάζι σε ένα χωριό της Πολωνίας. Η νεαρή γυναίκα αποφασίζει να ταξιδέψει με την θεία της με στόχο να γνωρίσει καλύτερα το παρελθόν της. Μια ταινία λιτής αισθητικής και με έξοχη ασπρόμαυρη φωτογραφία που είναι ταυτόχρονα και εσωτερικό ταξίδι αλλά και μια πολιτικοκοινωνική μελέτη των ηθών της δεκαετίας του 60. Η Ίντα ζει το ταξίδι ως μια ανάσα ζωής και η συνάντηση της με ένα νέο σαξοφωνίστα δίνει στη ταινία την ευκαιρία να μας παρουσιάσει την νεολαία της εποχής που διχάζεται ανάμεσα στον συντηρητισμό και στον ηδονισμό. Οι μετρημένες και εξαιρετικές ερμηνείες συμβάλλουν στην προσπάθεια του σκηνοθέτη να αποτυπώσει την εικόνα μιας εποχής.
O μεγαλοφυής και αμφιλεγόμενος Λάρς Φον Τρίερ είναι και ο μόνος από τους έξι σκηνοθέτες που έχει κερδίσει το βραβείο κοινού με το δυνατό δράμα Χορεύοντας στο σκοτάδι. Θα δοκιμάσει να κερδίσει για δεύτερη φορά το βραβείο με το ερωτικό και ψυχολογικό έπος Nyphomaniac. O Σέλγκμαν βρίσκει την Τζο κακοποιημένη και λιπόθυμη σε ένα δρομάκι και την περιθάλπει στο δωμάτιο του. Όταν η Τζο,που είναι νυμφομανής, συνέρχεται αρχίζει να του διηγείται τις ερωτικές της περιπέτειες και ο Σέλγκμαν βρίσκει την ευκαιρία να συνδέσει κάθε περιπέτεια με ένα ζήτημα φιλοσοφικής και ηθικής σημασίας. Ένας διάλογος ανάμεσα στο σώμα και τον εγκέφαλο, στην σκέψη και την επιθυμία, στον Άντρα και την Γυναίκα. Διαβάστε τις κριτικές του Τάιλερ για τα δύο μέρη :
Η ταινία Φιλομένα του εκλεκτού Βρετανού σκηνοθέτη Στίβεν Φρίαρς ήταν μια από τις αγαπημένες κοινού και κριτικών. Η ιστορία της είναι απλή και συγκινητική καθώς διηγείται την ιστορία μιας ηλικιωμένης Ιρλανδής που ψάχνει να βρει το παιδί της που είχε δώσει για υιοθεσία. Συνοδοιπόρος της σε αυτήν την αναζήτηση ένας απολυμένος δημοσιογράφος που ψάχνει μια επιτυχία για να ξανακερδίσει την χαμένη του φήμη. Ο Gimli γράφει για την ταινία: Η ταινία αγγίζει τις ψυχές των θεατών και μας κάνει να βουρκώσουμε, αλλά και να γελάσουμε. Αυτή η ευχάριστη εναλλαγή συναισθημάτων δίνει μια άλλη άποψη στην αποτύπωση της υπόθεσης, που δίνει στην ταινία φτερά, αλλά και βάθος. Να επισημάνουμε τις εκπληκτικές ερμηνείες της Τζούντι Ντέντς και του Στίβ Κούγκαν που δίνουν διαστάσεις στους χαρακτήρες του με όμορφες μεταβάσεις από το δραματικό στο κωμικό στοιχείο.
Διαβάστε όλη την κριτική του Gimli
H σουηδική συμμετοχή στα βραβεία της ακαδημίας έχει και τον πιο ευφάνταστο τίτλο The 100-year-old man who climbed out of the window and disappeared. Ο Άλαν Κάρλσον είναι ένας ζωηρός εκατοντάχρονος που ζει σε ένα οίκο ευγηρίας. Οι υπεύθυνοι και οι τρόφιμοι του γηροκομείου ετοιμάζονται να διοργανώσουν ένα πάρτι για τα γενέθλια του αλλά ο τρομερός γέρος το σκάει και γίνεται άθελα του κάτοχος μια βαλίτσας γεμάτης με ναρκωτικά. Οι αστυνομικοί αλλά και οι έμποροι θα αρχίσουν να τον καταδιώκουν. Το σενάριο της ταινίας βασίζεται στο ομώνυμο μπέστ σέλερ του Σουηδού συγγραφέα Γιόνας Γιόνασον. Οι κριτικές είναι γενικά καλές καθώς αναφέρονται στο σουρεαλιστικό χιούμορ μιας ταινίας που συνδυάζει τα στοιχεία ταινίας περιπλάνησης, περιπέτειας και μαύρης κωμωδίας. Το μόνο στοιχείο που μπορεί να ενοχλήσει το θεατή είναι το,καθαρά, σκανδιναβικό χιούμορ που δεν είναι εύκολο να το καταλάβει κάποιος που δεν γνωρίζει την σκανδιναβική χερσόνησο. Η σκηνοθεσία είναι του Φέλιξ Χέρνγκρεν.
Tέλος, υποψήφιοι για το βραβείο κοινού είναι και οι πολυβραβευμένοι αδερφοί Νταρντέν που συμμετέχουν με την ταινία Deux jours, une nuit με την Μαριόν Κοτιγιάρ να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία. Η ταινία είναι η ιστορία της Σάντρα που κινδυνεύει να χάσει την δουλειά της και έχει στην διάθεση της ένα σαββατοκύριακο για να πείσει τους συναδέρφους της να θυσιάσουν το πριμ τους για να μπορέσει να κρατήσει την θέση της. Οι κριτικοί μιλούν για έκρηξη, για ηλεκτροσόκ,για την ταινία που συγκίνησε περισσότερο τους θεατές. Οι σκηνοθέτες δημιούργησαν μια ταινία που εξετάζει με οξυδέρκεια τα δεινά της σύγχρονης κοινωνίας μέσω μιας εξαιρετικής δραματουργίας και του σκηνοθετικού ύφους των Νταρντέν με την κάμερα να κολλάει πάνω στα πρόσωπα και το σώμα των ηθοποιών. Βέβαια η ταινία δεν κέρδισε κανένα βραβείο στο τελευταίο Φεστιβάλ Καννών αλλά η ματιά στην σύγχρονή κοινωνία των αδερφών Νταρντέν έχει πάντα πολλούς θαυμαστές.
