Φάκελος «Alien»: Alien: Η αναγέννηση (1997)
Οι Cinepivates, ως κινηματογραφικά εθισμένα πλάσματα είδαν ξανά όλα τα Alien και ετοίμασαν ένα αφιέρωμα στο διαστημικό σύμπαν του Ρίντλεϊ Σκοτ, με αφορμή την νέα του ταινία «Alien: Covenant».
Alien: Η αναγέννηση (1997)
«Γίνε μάρτυρας της αναγέννησης»
Storyline: Διακόσια χρόνια πέρασαν από τη υπέρτατη θυσία της Ρίπλεϊ στον πλανήτη Φιορίνα 161. Όλα αυτά τα χρόνια και μετά από επτά αποτυχημένες προσπάθειες, οι επιστήμονες κατάφεραν τελικά να φτιάξουν έναν τέλειο κλώνο της Ρίπλεϊ, ο οποίος όμως περιέχει και γονίδια από τη βασίλισσα των Άλιεν, που μεγάλωνε μέσα της την εποχή του θανάτου της. Αυτό το εξωγήινο γέννημα είναι πολύ πιο έξυπνο από τους προκατόχους του, γεγονός το οποίο δεν μπορούν να αντιληφθούν οι επιστήμονες μέχρι την άφιξη νέων απειλών.
Το «Alien: Η αναγέννηση» είναι το κομμάτι που συμπληρώνει την τετραλογία της πιο διάσημης sci-fi περιπέτειας στην ιστορία του κινηματογράφου. Με τον Γάλλο Ζαν Πιερ Ζενέ να κρατάει τα ινία της σκηνοθεσίας, το διάσημο alien δεν απογοητεύει τους θαυμαστές του είδους, αλλά δεν κερδίζει και νέους.
Ο Ζενέ παίρνει όλα τα καλά στοιχεία των προηγούμενων ταινιών και τα ενσωματώνει στη δική του εκδοχή, προσθέτοντας και κάτι από ευρωπαϊκό σινεμά. Το αίσθημα κλειστοφοβίας και τρόμου του Ρίντλεϊ Σκοτ, η υπερβολική βία και οι μάχες του Κάμερον και οι ιδιαίτερες πινελιές του Φίντσερ που δίχασαν τους κριτικούς ήταν όλα όσα ο Ζενέ ανακάτεψε στην σκηνοθετική του παλέτα και είχε σαν τελικό αποτέλεσμα την «Αναγέννηση». Παρά τα σημαντικά θέματα που θίγονται όπως την κλωνοποίηση και τον υβριδισμό, η τελευταία ταινία δεν κατάφερε να πείσει τόσο όσο οι υπόλοιπες, παρά τις προσθήκες του σκηνοθέτη.
Όσο για τις ερμηνείες; Η Γουίβερ που ανασταίνεται –για ακόμα μία φορά – ως μισός ανθρώπινος, μισός εξωγήινος κλώνος εξακολουθεί να μας δίνει τον καλύτερό της εαυτό, δικαιολογώντας τις υποψηφιότητές της για όσκαρ και χρυσές σφαίρες. Η Γουινόνα Ράιντερ έχει αναλάβει τον ρόλο του macho ανδροειδούς στην ταινία αυτή, δίνοντας ωστόσο μια αρκετά καλή ερμηνεία. Επίσης αξιόλογοι ήταν οι Ρον Πέρλμαν και Ντομινίκ Πινόν.
Εκείνο που ίσως να μην χρειαζόταν και να αποτέλεσε μια κακή προσθήκη στο έργο ήταν το αντιαισθητικό Άλιεν-μωρό στο τέλος. Το οποίο μάλιστα λέγεται πως είχε σχεδιαστεί αρχικά να έχει τόσο ανδρικά όσο και γυναικεία γεννητικά όργανα. Όμως, η Fox βρήκε την εικόνα πολύ προκλητική και ανάγκασε τον σκηνοθέτη Ζενέ να τα αφαιρέσει ψηφιακά μετά τα γυρίσματα.
Μπορεί το τελευταίο κομμάτι της τετραλογίας που ξεκίνησε ο Σκοτ να μην τράβηξε την προσοχή των κριτικών και να μην μας ενθουσίασε τόσο όσο τα υπόλοιπα, αλλά οφείλετε να το παρακολουθήσετε αν έχετε αρχίσει έναν alien – marathon, όπως εμείς!
