ΠΤΩΣΗ (FALL)
H Μπέκυ αφού χάνει τον σύζυγο της Νταν σε μία τραγωδία κατά την αναρρίχηση τους με σχοινιά σε ένα βουνό, πέφτει σε βαριά κατάθλιψη και αδυνατεί να ξεπεράσει το συμβάν. Ένα χρόνο μετά (51 εβδομάδες για την ακρίβεια) και ενώ η Μπέκυ έχει παραδωθεί στο αλκοόλ παρά τις συμβουλές του πατέρα της, θα δεχθεί την επίσκεψη της κοινής φίλης του ζευγαριού, η οποία θα της προτείνει να ανέβουν μία εγκαταλελειμένη τηλεοπτική κεραία ύψους 600 μέτρων, προκειμένου να ξεπεράσει τους φόβους της και να σκορπίσει τις στάχτες του Νταν. Στη μέση της ερήμου, θα κάνουν την ανάβαση, θα φτάσουν στην κορυφή αλλά έπειτα από την κατάρρευση της σκάλας θα προσπαθήσουν πρωτίστως να επιβιώσουν και έπειτα να κατέβουν.
Είναι αυτές οι ταινίες που βλέποντας τις, οι μισοί θα πουν τα ήθελαν και τα έπαθαν και οι άλλοι μισοί μα αυτά δεν γίνονται. Εδώ όμως έρχεται το σινεμά για να κάνει ψυχαγωγία την κακοτυχία των παράτολμων. Θυμηθείτε το OPEN WATER, το SHALLOWS, ΤΟ FROZEN ακόμα και την αριστουργηματική ΚΑΘΟΔΟ. Εδώ έχουμε τα ΄ύψη και όχι τα βάθη. Οι δύο γυναίκες φίλες θα αποκλειστούν σε μία κορυφή χωρίς καμία ελπίδα διαφυγής όταν η σκάλα πάει περίπατο και απο εκεί και πέρα αναλαμβάνει η τέχνη της φωτογραφίας στο σινεμά, του μοντάζ, των εφέ και λιγότερο των ερμηνειών. Δεν παίρνει σε όλα καλό βαθμό και το όλο εγχείρημα πάσχει επικίνδυνα από την μέτρια σκηνοθεσία και τους πλύνε-βάλε διαλόγους, αλλά το ύψος και η αγωνία έχουν τον πρώτο ρόλο.
Μερικά έξυπνα τερτίπια στους χαρακτήρες και σπόντες για τα σόσιαλ (η φίλη είναι instagram inflouencer που την νοιάζουν μόνο τα likes αλλά στην κρίσιμη στιγμή της οι followers της δεν θα δώσουν δεκάρα τσακιστή), γυναικεία αντιζηλία και μυστικά, και ένας επιπλέον εχθρός εκτός από το ύψος. Τα όρνια της ερήμου που περιμένουν τον θάνατο (ή τον ύπνο τους) για να επιτεθούν. Οι ιδέες τους για να κατέβουν στην γη, καταρρέουν στην υλοποίηση τους η μία μετά την άλλη, τα κινητά δεν έχουν σήμα και ένα drone σε μία τσάντα πεσμένη 20 μέτρα πιο κάτω, δίνει και την καλύτερη σκηνή της ταινίας που η αγανάκτηση του θεατή χτυπάει κόκκινο.
Δεν δρέπει δάφνες πρωτοτυπίας αλλά είναι ελκυστικό, επιλέγει τον εντυπωσιασμό από την υψοφοβία και αυτό είναι που του αφαιρεί πόντους. Το κυριότερο με αυτές τις ταινίες είναι πως δεν σε νοιάζει το αν οι ήρωες θα σωθούν αλλά περιμένεις να ζήσεις το δράμα τους σε ασφάλεια από το κάθισμα σου, με την μαγεία ενός κινηματογραφικού λούνα παρκ. Ερμηνευτικά οι πρωταγωνίστριες (αν εξαιρέσουμε το πρώτο τέταρτο που θα μπορούσε να λείπει) δεν είναι κακές αλλά τα εύσημα παίρνουν τα όρνια. Όταν σου κλέβει πτηνό την παράσταση σε μία ταινία…κάτι πάει στραβά. Διασκεδαστικό και μέχρι εκεί.
H ταινία κυκλοφορεί 1 Σεπτεμβρίου σε διανομή ODEON
