Η επιρροή των Άγγλων σκηνοθετών στο σινεμά
Ο Αγγλικός κινηματογράφος ήταν ανύπαρκτος για αρκετά χρόνια, κυρίως, λόγω της κοινής γλώσσας με το Χόλυγουντ. Το 1927 , η κυβέρνηση της χώρας θέσπισε νόμο σχετικά με τον αριθμό των ταινιών που θα εισάγονται από το εξωτερικό και έτσι, ο εγχώριος κινηματογράφος άρχισε να ανθίζει. Σπουδαίοι σκηνοθέτες, τους οποίους θαυμάζουμε μέχρι σήμερα και των οποίων οι τεχνικές έχουν αποτελέσει έμπνευση για τους νεότερους.
Αλφρεντ Χιτσκοκ – Μπράιαν Ντε Πάλμα
Ο Χίτσκοκ θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς παγκοσμίως, ισάξιος του Γκρίφφιθ, του Ρενουάρ, του Άιζενσταϊν. Έχοντας το παρατσούκλι του «δάσκαλου της αγωνίας», ο Χίτσκοκ άλλαξε κατά πολύ τη χρήση της κάμερας, κάνοντάς τη να φαίνεται σαν το μάτι του θεατή που παρακολουθεί τα γεγονότα. Σίγουρα, έβαλε τη δική του πινελιά στα ψυχολογικά θρίλερ και δεν δίσταζε ούτε στιγμή να χρησιμοποιήσει έντονη βία στα έργα του. Επίσης, η εμφάνισή του σε κάθε ταινία –σαν τον απλό κομπάρσο – αποτέλεσε καινοτομία. Τέλος, ο Άγγλος σκηνοθέτης δεν εντασσόταν στα κλισέ που ήθελαν τον πρωταγωνιστή ζωντανό ως το τέλος της ταινίας. Θυμόμαστε όλοι τη σκηνή στο « Ψυχώ» που δολοφονείται με αγριότητα η πρωταγωνίστρια Janet Leigh.
Για τον Μπράιαν Ντε Πάλμα έχει ειπωθεί πως είναι «η αντιγραφή του Χίτσκοκ», αφού πολλές ταινίες του έχουν ταυτιστεί με εκείνες του Άγγλου σκηνοθέτη. Οι ταινίες του περιέχουν ιστορίες ηδονοβλεψίας και βίας, γι’ αυτό και του προσάπτουν την αντιγραφή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ταινία του Πάλμα το «Διχασμένο Κορμί» που θυμίζει το «Σιωπηλό Μάρτυρα», ίσως λόγω της συνήθειας που είχαν οι πρωταγωνιστές να παρακολουθούν τους γείτονές τους. Ανεξάρτητα από το τι έχει ειπωθεί, ο Ντε Πάλμα είναι ένας αξιόλογος σκηνοθέτης με πολύ καλές ταινίες στο ενεργητικό του.
Τσάρλι Τσάπλιν- Γούντι Άλεν
Μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του κινηματογράφου και της κωμωδίας είναι ο Τσάρλι Τσάπλιν . Μπορεί να τον ξέρουμε όλοι σαν τον Σαρλό , όμως ο Τσάπλιν εκτός από ηθοποιός ήταν και σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Έφερε στο προσκήνιο τη σλάπστικ κωμωδία και δημιούργησε ενδιαφέροντες ρόλους συνδυάζοντας απλά στοιχεία με αστείο και όχι γελοίο τρόπο.
Ο Γούντι Άλεν έχει ένα μεγάλο ταλέντο στην κωμωδία και μάλιστα στη ρομαντική κωμωδία. Έχει ένα μοναδικό ταλέντο , σαν τον Τσάπλιν, στο να σε κάνει να γελάς με έναν πολύ έξυπνο τρόπο. Και οι δύο δεν επεδίωκαν το γέλιο με τον εύκολο τρόπο ∙ ήθελαν , μέσα από μια μικρή έκφραση του προσώπου ή μια ατάκα, να κάνουν το θεατή να διασκεδάσει, να χαμογελάσει.
Μάικλ Πάουελ – Φράνσις Φορντ Κόπολα
Ο Πάουελ είναι άλλος ένας Άγγλος σκηνοθέτης, ο οποίος είδε την σκηνοθετική του πορεία να ανθίζει από τα τέλη της δεκαετίας του ’20 μέχρι τη δεκαετία του ‘70. Μαζί με τον Έμερικ Πρεσμπέργκερ σκηνοθέτησαν 24 ταινίες, που διακρίνονται για τα ανατρεπτικά τους σενάρια και τις πρωτοποριακές τεχνικές της κάμερας. Από το ’70 και μετά, εργαζόταν σαν σύμβουλος σκηνοθετών , όπως του Σπίλμπεργκ και του Κόπολα.
Ο σκηνοθέτης των μεγάλων επιτυχιών, όπως «Ο Νονός» και «Αποκάλυψη Τώρα», θεωρείται ως ο πιο καινοτόμος σκηνοθέτης της γενιάς του Νέου Χόλυγουντ, επηρεάζοντας άλλους σπουδαίους δημιουργούς, όπως τον Μάρτιν Σκορτσέζε, τον Γούντι Άλεν, τον Τζόρτζ Λούκας και πολλούς άλλους. Εξαιτίας της συνεργασίας με τον Πάουελ, ο Κόπολα δε θα μπορούσε να μην επηρεαστεί έστω και λίγο από την σκηνοθετική οπτική του πρώτου. Η χρήση της κάμερας και οι εκπληκτικοί διάλογοι είναι μερικά από τα στοιχεία του έλαβε ο Κόπολα από τον Πάουελ.
