Τα πιο διάσημα remake ταινιών

Remake: στον κινηματογράφο αφορά τη διασκευή ταινιών στηριγμένες σε άλλες ταινίες, παλαιότερες. Αλλαγές στη νέα ταινία μπορούν να γίνουν διαφοροποιώντας το σενάριο ή αλλάζοντας κάποιες ιδέες. Επίσης, δεν είναι απαραίτητο να κρατηθεί ο υπάρχων τίτλος. Μπορεί να αλλάξει, αν αυτό ανταποκρίνεται στις επιθυμίες των δημιουργών.

Η διασκευή μιας παλιάς ταινίας, όμως, είναι δίκοπο μαχαίρι: είτε θα είναι μια εξαιρετική διασκευή –αντάξια της πρωτότυπής της- είτε θα είναι μια αποτυχία, που δεν θα θυμίζει σε τίποτα την πρώτη. Ο δημιουργός, θα λέγαμε, ρισκάρει τη φήμη του επιλέγοντας να κάνει remake μιας ήδη επιτυχημένης ταινίας.

Πολύ συζήτηση έγινε τελευταία για τον Γκάτσμπι του Λούρμαν και το αν θα βασιστεί στο βιβλίο ή θα αποτελέσει ουσιαστικά ένα ριμέικ της παλαιότερης ταινίας με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ. Εξαιτίας του Γκάτσμπι, λοιπόν, ψάξαμε να βρούμε τις ταινίες εκείνες που κάποιοι επεδίωξαν να διασκευάσουν και σας τις παρουσιάζουμε παρακάτω.

 

 

Scarface (1932, 1983)

Στο φιλμ νουάρ του 1932 παρουσιάζεται ο Αντόνιο Καμόντε, ο οποίος εξελίσσεται σε έναν αρκετά φιλόδοξο γκανγκστερ, που στόχο έχει να κατακτήσει όλο τον κόσμο. Στην διασκευή του ’83, ο ήρωας ονομάζεται Τόνυ Μοντάνα, ο οποίος φεύγει από τη χώρα του για να ζήσει το Αμερικάνικο Όνειρο. Έτσι, γίνεται ο μεγαλύτερος γκάνγκστερ της εποχής, που πληρώνει ακριβά το τίμημα της δόξας. Στην πρώτη ταινία έχουμε την ιστορία του γνωστού Al Capone, ενώ η δεύτερη στηρίζεται σε πολιτικά γεγονότα που αφορούσαν την Κούβα και την Αμερική. Αν και οι ήρωες είναι διαφορετικοί, εντούτοις οι δύο αυτές ταινίες είναι από εκείνες που όλοι πρέπει να έχουν παρακολουθήσει.

 

Texas Chainsaw (1974, 2003)

Φαίνεται πως ο Σχιζοφρενής Δολοφόνος με το Πριόνι έχει αποτελέσει έμπνευση για αρκετούς δημιουργούς, αφού έχει κυκλοφορήσει το σίκουελ και το πρίκουελ. Και πρόσφατα, η ταινία μεταφέρθηκε και σε 3D. Ας ξεκινήσουμε, όμως, από την πρωτότυπη ταινία, εκείνη του ’74, που παρουσιάζει την ιστορία μιας παρέας παιδιών που άθελά τους έρχονται αντιμέτωποι με μια οικογένεια κανίβαλων. Αν και η ταινία απαγορεύτηκε σε αρκετές χώρες λόγω των ωμών σκηνών, εντούτοις πρόκειται για μια αρκετά ατμοσφαιρική ταινία. Όσον αφορά τώρα τη μεταφορά της , το 2003, έχουμε να πούμε πως ήταν μια πολύ τρομακτική εκδοχή, γεμάτη αίμα και τρόμο, που ξάφνιαζε όλους τους θεατές, ακόμα και αυτούς που γνώριζαν την πλοκή. Να σημειώσουμε , πως ο κεντρικός ήρωας, ο δολοφόνος με τη μάσκα έχει στηριχθεί στο δολοφόνο Ed Gein, που συνελήφθη το 1957.

 

Halloween (1978, 2007)

Άλλη μια ταινία που απ’ ότι φαίνεται έχει λατρέψει όχι μόνο το κοινό αλλά και οι παραγωγοί του Hollywood, αφού κατά καιρούς έχουν κυκλοφορήσει πολλές ταινίες με τον σχιζοφρενή δολοφόνο που σκοτώνει τη νύχτα του Halloween. Μπορεί το remake, σύμφωνα με κριτικούς, να μην είχε το αναμενόμενο αποτέλεσμα, διότι του έλειπε ο τρόμος που όλοι προσδοκούσαν, όμως αποτέλεσε μια κάπως καλύτερη εκδοχή , σε σύγκριση με τις άλλες ταινίες που κυκλοφόρησαν τα προηγούμενα χρόνια.

 

Η συμμορία των έντεκα (1960, 2001)

Το σενάριο αλλαγμένο κάπως αλλά η κεντρική ιδέα ίδια : να κλαπούν τα μεγαλύτερα καζίνο του Λας Βέγκας ταυτόχρονα. Και στις δύο ταινίες το καστ είναι μοναδικό ∙ τα μεγαλύτερα ονόματα της βιομηχανίας του Hollywood που πλασάρουν πάνω από όλα στυλ, συνεργάζονται προκειμένου να γίνουν ζάμπλουτοι. Μπορεί, λοιπόν, να υπάρχουν σεναριακές διαφορές, αλλά και οι δύο ταινίες έχουν κάτι μοναδικό, που αντιπροσωπεύει την κάθε εποχή.

 

Υπόθεση Τόμας Κράουν (1968, 1999)

Το σενάριο ίδιο : ένας επιτυχημένος άντρας που έχει σαν χόμπυ να κλέβει έργα τέχνης και μια όμορφη πραγματογνώμονα μιας ασφαλιστικής εταιρείας που τον καταδιώκει και εκείνος την ερωτεύεται. Το remake θεωρείται αξιοπρεπές που βαδίζει στα χνάρια της πρωτότυπης ταινίας. Η ταινία του ’68 όμως ήταν πιο δημιουργική και άψογη σκηνοθετικά. Έξυπνη υπόθεση και το ερωτικό παιχνίδι απογειώνεται.

 

True Grit (1969, 2010)

Αν και η πρώτη ταινία βασίζεται σε βιβλίο, εντούτοις η διασκευή της ταινίας του 2010 πήρε καλές κριτικές. Υπάρχουν κάποιες μικροδιαφορές ανάμεσα στις ταινίες, αλλά η κεντρική ιδέα είναι ίδια : τρεις άνθρωποι καταδιώκουν έναν δολοφόνο, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Μπορεί αυτό το κινηματογραφικό είδος ταινίας να μην είναι στις πρώτες επιλογές των δημιουργών, παρ’ όλα αυτά η ταινία του 2010 ήταν μια αξιοπρεπής μεταφορά με έξυπνο σενάριο και σκηνοθεσία.

 

King Kong (1933, 2005)

Είναι ένα από τα αγαπημένα τέρατα του κινηματογράφου, που έχει γίνει αγαπητό από το κοινό, ανεξαρτήτου ηλικίας. Ο γορίλας που κατοικεί σε ένα απομονωμένο νησί αιχμαλωτίζει μια ηθοποιό που πήγε στο νησί για γυρίσματα. Η εκδοχή του 2005, που χάρη στα εφέ, ο γορίλας θα αποκτήσει πιο φυσικές εκφράσεις, κατακλύζει το θεατή με αυτόν τον καταιγισμό εικόνων δράσης που τον φέρνει στην απόλυτη έκσταση. Το remake ήταν όμορφο και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί αποτυχία.

 

Ringu (1998, 2002)

Πρόκειται για μια γιαπωνέζικη τριλογία, την οποία το Hollywood προσπάθησε να φέρει στα μέτρα του. Η ιστορία είναι ίδια, με τη στοιχειωμένη βιντεοκασέτα να σπέρνει το θάνατο. Η γιαπωνέζικη εκδοχή έσπασε ταμεία στους κινηματογράφους της Ανατολής, με αποτέλεσμα το Hollywood να πάρει το σενάριο, να το διασκευάσει και να αποτελέσει επιτυχία. Ατμοσφαιρικό το remake, με αξιόλογη φωτογραφία και ένα «dark feeling» να κυριαρχεί κατά τη διάρκεια της ταινίας.

 

Funny Games (1997, 2007)

 

Το motto της συγκεκριμένης ταινίας είναι «μην ανοίγεσαι ποτέ σε ξένους». Όμως, οι πρωταγωνιστές των δύο ταινιών δεν φάνηκε να το ενστερνίζονται, αφού η γνωριμία τους με δύο ψυχωτικούς νεαρούς ήταν μοιραία. Οι νεαροί , μετά την καθώς πρέπει συμπεριφορά τους, πέρασαν στα σαδιστικά παιχνίδια σπέρνοντας το φόβο. Πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ, που αφήνει μια διαφορετική αίσθηση στο θεατή. Νιώθει μουδιασμένος με τον σαδισμό των δύο νεαρών που τα πρόσωπά τους δεν παραπέμπουν καθόλου σε ψυχωτικές προσωπικότητες. Να σημειώσουμε πως και οι δύο ταινίες είναι του ίδιου σκηνοθέτη ( Μίκαελ Χάνεκε) με καλύτερη εκδοχή την πρώτη.