Ανωτέρα Βία (Force Majeure)
Η δομή των οικογενειακών σχέσεων και της εμπιστοσύνης των δυο φύλων βρίσκεται στο τραπέζι της αμφισβήτησης σε αυτή την ευφυέστατη σεναριακά ιδιόμορφη κωμωδία.
Τετραμελής οικογένεια Σουηδών ταξιδεύει σε χιονοδρομικό κέντρο των γαλλικών Άλπεων για να απολαύσουν τις διακοπές τους κάνοντας σκι. Μια χιονοστιβάδα έρχεται να τα καταστρέψει όλα, καθώς ο πατέρας σαστίζει, πανικοβάλλεται και παρατάει γυναίκα και παιδιά για να τρέξει να σωθεί. Η απειλή περνά, όμως τα παιδιά και ιδίως η γυναίκα έχουν συντριβεί από την αντίδραση του άντρα, ο οποίος δεν παραδέχεται τίποτα μπροστά στους άλλους, ούτε στον εαυτό του.
Οικογένεια σημαίνει Ασφάλεια:
Μπορεί μια οικογενειακή κωμωδία να συγκινήσει; Η Ανωτέρα βία δεν είναι μια φαντεζί ταινία. Αν έχει φτάσει εκεί που έχει φτάσει είναι από το λεγόμενο word of mouth, γιατί μένει στο μυαλό των θεατών ως ευχάριστη ανάμνηση και συζητιέται καιρό μετά.
Η πολεμική ανδρός-γυναικός στη σφαίρα της οικογένειας, είναι μια ωρολογιακή βόμβα που μόλις έσκασε!
H επιτυχία της είναι ότι είναι βαθιά ανθρώπινη αλλά και λογική. Θα δείτε πως η εξέλιξη κινείται ομαλά καλύπτοντας πλήρως το θέμα, εισάγοντας το γέλιο αλλά διατηρώντας την ωριμότητα και τη δραματικότητα των καταστάσεων. Παίζει πανέξυπνα με την δομή και αποδόμηση της σύγχρονης οικογένειας, όπου οι ρόλοι δεν είναι τόσο ξεκάθαροι όσο παλαιότερα, ευτυχώς όμως υπάρχει ο διάλογος που δεν υπήρχε τότε. Το αρχικά αγαπημένο ζευγάρι, αυτής της φαινομενικά οικογένειας – πρότυπο, θα σφαχτεί με το μπαμπάκι μπροστά στα μάτια μας. Η από προϊστορικών χρόνων εικόνα του άντρα ως προστάτη της οικογένειας μπαίνει στο μικροσκόπιο, άλλοτε χλευάζεται άλλοτε υποστηρίζεται. Ο πατέρας είναι ο κεντρικός χαρακτήρας, ο αντιήρωας, που όχι μόνο έχει να κουβαλήσει την ντροπιαστική του αντίδραση, αλλά, χειρότερα, δεν την αποδέχεται, απορρίπτει την αλήθεια και προσπαθεί να πείσει τους άλλους για μια άλλη εκδοχή του τι πραγματικά έγινε. Εξίσου βαθιά σατυρικό είναι το βλέμμα της ταινίας στη γυναίκα, τον πραγματικό αφανή στρατηγό της οικογένειας, στην γκρίνια της, στις απαιτήσεις της. Θα τους μισήσουμε ή θα τους συγχωρέσουμε; Νομίζω ότι η ταινία περισσότερο στοχεύει στο να τους νιώσουμε. Όλοι είμαστε άνθρωποι και κάνουμε λάθη. Πρέπει όμως να μάθουμε να αναγνωρίζουμε τις αδυναμίες μας και να διασκεδάζουμε με αυτές.
Χωρίς Μάσκες: Ας μιλήσουμε με ειλικρίνεια:
Όσο η εικόνα του άντρα ίνδαλμα, εν δυνάμει ήρωα, καταρρίπτεται μεγαλοπρεπέστατα η ταινία διακωμωδεί τις αντιδράσεις όλων των χαρακτήρων και των περιφερειακών που τους παίρνει η μπάλα. Γιατί ένας φίλος που από αντρική αλληλεγγύη θα προσπαθήσει να βοηθήσει μπορεί κάλλιστα να βρεθεί κι αυτός στο ειδώλιο του κατηγορουμένου για να λογοδοτήσει. Η ειλικρινής φιλία των δυο αντρών, άλλος μεγάλος ογκόλιθος που παρουσιάζεται σε διάσταση με την σιωπηρή κατανόηση μεταξύ των γυναικών. Φυσικά, τέλος, το βασικό συστατικό των παιδιών. Χωρίς αυτά συχνά δεν νοείται οικογένεια. Τα παιδιά καταλαβαίνουν περισσότερα από όσα νομίζουν οι γονείς τους και είναι οι πιο δίκαιοι αλλά και οι πιο σκληροί κριτές.
Στο Force Majeure απολαυστικές case study μελέτες περιπτώσεων αυτοθυσίας δίνουν καυστικές αναλύσεις ψυχολογίας, συμπεριφορών και γενικότερα διαπροσωπικών σχέσεων και κοινωνικών status, όλα δοσμένα με το ιδιαίτερο χιούμορ που το κάνει ανάλαφρο και διασκεδαστικό. Οι ηθοποιοί παίζουν δεν παίζουν κωμικά αποζητώντας το εύκολο γέλιο, αλλά δραματικά, αφήνοντας τις καταστάσεις να χτίσουν το σαρκαστικό υπόβαθρο. Απολαυστικός στο ρόλο του «από μηχανής φίλου» που θα κληθεί να βοηθήσει, ο Kristofer Hivju, γνωστός από την δημοφιλή σειρά Game of Thrones. Ο σκηνοθέτης έχει δέσει θεσπέσια το ρυθμό με έξυπνα τεχνάσματα, ώστε η ταινία να μην κάνει κοιλιά ούτε να γίνεται βαρετή. Σε αυτό συναινεί και ο καλός ήχος και το προσεγμένο soundtrack. Τα βαριά θέματα κλασικής μουσικής σε συνδυασμό με τις κατά σειρά εκρήξεις προετοιμάζουν για τη μεγάλη έκρηξη που έρχεται για την οικογένεια. Η καθαρή φωτογραφία ενισχύει το άγριο, ομιχλώδες και παγερό τοπίο όπου λαμβάνει χώρα η «επική» αυτή μάχη.
Είναι αλήθεια ότι ποτέ κανείς δε ξέρει πως μπορεί να αντιδράσει σε στιγμή κινδύνου. Θα μείνει ψύχραιμος ή θα πανικοβληθεί; Μπορεί κάποιος εκεί που δε το περιμένει και ο ίδιος να μεταμορφωθεί σε ήρωας, ή να παγώσει και να μείνει άπραγος. Ακόμα χειρότερα να επικρατήσει το ένστικτο της επιβίωσης και να τραπεί σε φυγή αφήνοντας αβοήθητους τους γύρω του.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα επεισόδιο μεγάλου σε ένταση σεισμού που είχαμε βιώσει σε μια εταιρεία που δούλευα παλαιότερα. Είχαμε τότε έναν πολύ καλό γενικό διευθυντή που μας εμψύχωνε και τον θαυμάζαμε όλοι οι υπάλληλοι. Είχε όμως μεγάλο φόβο για τους σεισμούς. Όταν έγινε ο σεισμός εγώ βρισκόμουν κοντά στην πόρτα. Ο γενικός πανικοβλήθηκε και άρχισε να τρέχει προς την έξοδο. Όχι μόνο δεν μίλησε, ούτε καν κοίταξε τους γύρω του, αλλά με έσπρωξε δυνατά παραμερίζοντας με για να περάσει που σχεδόν με έριξε κάτω. Εγώ πάλι, έχοντας μια φυσική άγνοια κινδύνου ως προς τους σεισμούς πήγα στη θέση μου, έσωσα τη δουλειά μου, έκλεισα τον υπολογιστή μου και κατέβηκα αργά στο προαύλιο διασκεδάζοντας την κατάσταση.
Τελικά να τη δω; Ασυζητητί. Επιτέλους, καιρό είχαμε να δούμε μια καλή κωμωδία – πιθανότατα από τις Ιστορίες για Αγρίους. Μη σας ξεγελάσει η αφίσα με τη χιονοστιβάδα και περιμένετε περιπέτεια, ούτε πάλι μια κλασική κωμωδία. Η Ανωτέρα Βία είναι μια έξυπνη ταινία που σας καλεί να βιώσετε μαζί της τα συναισθήματα όλων των χαρακτήρων και των καταστάσεων που ζουν. Διασκεδαστική ως το κόκκαλο προσφέρεται για μπόλικη συζήτηση μετά.
