Οι Γαμπροί της Ευτυχίας
Ριμέικ της ταινίας των Βασιλειάδη – Τσιφόρου από τον σκηνοθέτη του I Love Karditsa.
Ο κρεατέμπορος Βαγγέλης ζει στο σπίτι του με τη σύζυγό του, την ανιψιά του και τη μεγαλοκοπέλα αδελφή του, την οποία επιθυμεί διακαώς να παντρέψει. Δυστυχώς, δεν έχει υποψήφιο γαμπρό. Βρίσκει έναν συνεργάτη του, τον Μένιο, ο οποίος βρίσκεται στο χείλος της οικονομικής καταστροφής και τον καλεί στο σπίτι του για να γίνει το προξενιό. Οι παρεξηγήσεις διαδέχονται η μία την άλλη.
Το πρόβλημά μου με την ταινία του Στράτου Μαρκίδη δεν είναι ότι είναι κακή ταινία. Το πρόβλημα είναι ότι παίρνει ένα καλό πρώτο υλικό και αποφασίζει να το μεταφέρει στην σύγχρονη εποχή, χρησιμοποιώντας όμως ευτελή υλικά.
Η ιδέα να γίνει Κρητικός ο κρεατέμπορος της ταινίας είναι μάλλον έξυπνη, μιας και προσφέρει μία σειρά από αστεία που δεν είναι δυσάρεστα στο θεατή. Παρ’ όλα αυτά τα καλύτερα αστεία είναι αυτά που γνωρίζουμε από την κλασική ταινία.
Κι ενώ στις πρώτες παρεξηγήσεις η ταινία αποτελεί απλά μία τηλεοπτικής αισθητικής μεταφορά μίας παλαιότερης ιστορίας, με τις παρεξηγήσεις στο σπίτι του Βαγγέλη να διογκώνονται, στον Πόρο τα πράγματα αλλάζουν.
Εκεί ο σκηνοθέτης ασχολείται με τα πάρτι και περίπου στη μέση της ταινίας αποφασίζει να στρέψει την κάμερά του σε γυναικεία οπίσθια και στήθη. Εκεί έχεις ήδη απηυδίσει. Όταν έρχονται και οι… μουσικές εμφανίσεις, τότε σηκώνεις τα χέρια ψηλά.
Δεν είναι ότι οι ηθοποιοί είναι κακοί. Αυτοί που ξεχωρίζουν είναι σίγουρα η Χρύσα Ρώπα και ο Κώστας Αποστολάκης, ενώ και οι υπόλοιποι δεν είναι τουλάχιστον ενοχλητικοί.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να δει κανείς αυτή την ταινία στο σινεμά, όταν υπάρχει η δυνατότητα να δει την κλασική ταινία. Έτσι κι αλλιώς, με την κλασική ατάκα θα γελάσει και εκεί: (-Είναι μεγάλη; -Ε δεν είναι και σαν την Πελοπόννησο).
Τελικά να τη δω;
Αν και δεν θα λείψουν οι στιγμές που θα χαμογελάσετε, αυτό θα γίνει κυρίως στα σημεία όπου χαμογελούσε κανείς και στην κλασική ταινία των Βασιλειάδη – Τσιφόρου. Βάλτε καλύτερα αυτή την εκδοχή στο DVD και απολαύστε Αυλωνίτη – Βασιλειάδου.