Κινηματογραφικός Απολογισμός 2014: Οι επιλογές του Gimli
Εξοντωτικά γεμάτη η φετινή χρονιά είχε να παρουσιάσει πληθώρα νέων ταινιών στις κινηματογραφικές αίθουσες, πάμπολλες επιλογές ακόμα και για τον πιο αφοσιωμένο σινεφίλ για να παρακολουθήσει. Πολλές εβδομάδες να ξεκίνησαν διψήφιο νούμερο νέων προσθηκών και οι θεατές κλήθηκαν να κάνουν αγώνα δρόμου και οικονομικές υπερβάσεις για να κρατηθούν κοντά στις εξελίξεις. Το θετικό είναι ότι υπήρχαν πολλαπλές επιλογές ώστε ο καθένας να μπορεί να βρει κάθε βδομάδα μια αξιόλογη ταινία. Το αρνητικό είναι ότι πολλές ταινίες χάθηκαν στον χαμό, δεν πρόλαβε ο κόσμος να τις ανακαλύψει, έκοψαν λιγοστά εισιτήρια και κατέβηκαν γρήγορα.
Πως ξεχωρίζει κανείς την καλύτερη δεκάδα; Είναι άραγε η τελική βαθμολογία μιας ταινίας; Το αν μου είπε κάτι πιο ξεχωριστό από τις άλλες; Η αντοχή της στο χρόνο, ή αλλιώς τo αν θα την ξαναέβλεπα ευχάριστα; To αν θα ήθελα να αποτελέσει μέρος της συλλογής μου των DVD; Στην απόφαση μου προσπάθησα να τα συμπεριλάβω όλα αυτά μαζί. Η τελική μου δεκάδα σίγουρα θα έρθει σε ρήξη με τις αντίστοιχες των υπόλοιπων αρθρογράφων από Cinepivates και φίλων κριτικών, όμως όπως κάθε σε επιλογή, έτσι και σε αυτή τη δεκάδα τα τελικά κριτήρια είναι υποκειμενικά και εκεί κρύβεται η μαγεία της.
top 10 / 2014:
2. Philomena
4. O Menino E O Mundo (Το Αγόρι και ο Κόσμος)
6. The Congress (Πέρα από το Όνειρο)
7. Zero Theorem (Θεώρημα Μηδέν: Η Τάξη του Χάους)
9. The Priest’s Children (Θεϊκό Κόλπο)
Honorable Mentions:
White God (Λευκός Θεός), Short Term 12 (Μικρά Όμορφα Πλάσματα), Grand Budapest Hotel, Her (Δικός της), Grand Central, Blind (Στο Σκοτάδι), ‘71, Viva la Liberta, Locke (Σε Λάθος Χρόνο), Η Άλλη Μποβαρι (Gemma Bovary), Dom Hemingway, Ανθρώπινο Κεφάλαιο (Capitale Umano), Love is Strange (Παράξενη Αγάπη), είναι μερικές καλές στιγμές της χρονιάς, μπορεί να έμειναν εκτός δεκάδας αλλά είναι αξιολογότατες ταινίες και τις συνιστώ εξίσου ανεπιφύλακτα.
Περιπέτεια:
Αρκετές διασκεδαστικές περιπέτειες είχε η χρονιά με το Guardians of the Galaxy (Φύλακες του Γαλαξία) να ξεχωρίζει. Εξίσου διασκεδαστικά μου φάνηκαν και τα Hercules και Edge of Tomorrow (Στα Όρια του Αύριο).
Animation/Παιδικό:
Πολλές και καλές παιδικές ταινίες έφερε το 2014 στις αίθουσες. Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω κάποια αυτή θα ήταν σίγουρα τα μαγευτικά Boxtrolls (Τερατοκουτάκια).
Ντοκιμαντέρ:
Λιγοστά ντοκιμαντέρ φέτος στις αίθουσες, από μια χορταστική κατά τα άλλα χρονιά (όπως τη ζήσαμε στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης). Παρόλα αυτά, επηρεασμένος ίσως και από τις σπουδές μου στα οικονομικά, η φετινή μου επιλογή είναι «το Enemy των οικονομικών», το ατμοσφαιρικό Master of the Universe (Ο Κυρίαρχος του Κόσμου).
Ελληνική:
H φετινή επιλογή μου θα είναι η Electra, με τα αρκετά καλά Wild Duck, Λιμουζίνα να ακολουθούν. H Electra, αφαιρετική μεν σε σενάριο, αλλά ανοιχτή σε εμπνευσμένους αυτοσχεδιασμούς, αποτελεί ένα οπτικό ποίημα που δείχνει περίτρανα ότι υπάρχει καλύτερο ελληνικό σινεμά (και το θέλουμε). Ο σκηνοθέτης της, Πέτρος Σεβαστίκογλου, μας έδωσε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες φετινές συνεντεύξεις.
Ερμηνείες:
Ξεχωριστή αντρική κεντρική ερμηνεία του Oscar Isaac στο Inside Llewyn Davis και γυναικεία, φυσικά, η Judi Dench στο Philomena, αμφότεροι και οι δυο αδικημένοι στα περσινά όσκαρ. Από β’ ρόλους αδιαμφισβήτητα καλύτερη ανδρική ερμηνεία του Mark Ruffalo στο Foxcatcher και γυναικεία η Tilda Swinton με διπλή παρουσία (Grand Budapest Hotel, Snowpiercer). Μέσα στην ίδια χρονιά την απολαύσαμε να πρωταγωνιστεί και στο Only Lovers Left Alive του Τζιμ Τζάρμους.
Χειρότερες:
Για άλλη μια χρονιά επιλέγω τις χειρότερες βάσει τον προσδοκιών και του αποτελέσματος. Έτσι, μεγάλες απογοητεύσεις της χρονιάς για εμένα ήταν τα Boyhood (Μεγαλώνοντας), Under the Skin (Κάτω από το Δέρμα), Fury, Interstellar, Noah. Από ελληνικές ταινίες, δυστυχώς πρέπει να αναφέρω τους Αισθηματίες και την ντροπή που ακούει στο όνομα Πρόμαχος (για το οποίο οι Cinepivates αρνήθηκαν να γράψουν κριτική εις ένδειξη διαμαρτυρίας).
Συνολικά χειρότερο πρόσωπο του 2014 είναι ο Τζέιμς Φράνκο. Όχι μόνο ασχολείται εκτός της ηθοποιίας με σκηνοθεσία, σενάρια, μουσική, ποιήματα και βιβλία, αλλά απασχολεί κάθε τόσο τη δημοσιότητα με εκκεντρικότητες στο instagram.
Το 2014 όχι μόνο εμφανίστηκε σε πάμπολλες ταινίες και σιχαθήκαμε να τον βλέπουμε πια, όχι μόνο μας ετοιμάζει άλλες τόσες για το 2015, όχι μόνο κατάφερε (ένας Θεός ξέρει γιατί) να τιμηθεί για τη συνολική προσφορά του (ορίστε;) στην 7η τέχνη στο φετινό φεστιβάλ Βενετίας, αλλά κατάφερε, μαζί με τον φίλο του Σεθ Ρόγκεν να κάνει όλο τον κόσμο να μιλά για αυτούς με τη νέας τους ταινίας, the Interview και την τρέλα που έχει αυτή προκαλέσει. No More James Franco …please!
Φεστιβάλ:
Ιδιαίτερα χορταστική χρονιά ήταν η φετινή και από φεστιβάλ, με τα περισσότερα από αυτά να είναι τα καλύτερα των τελευταίων ετών και από οργάνωση και από περιεχόμενο, ιδιαίτερα τα τέσσερα μεγάλα «δικά μας», της Θεσσαλονίκης, του Ευρωπαϊκού Πανοράματος, της Ολυμπίας, οι επετειακές Νύχτες Πρεμιέρας. Πολλές οι καταπληκτικές φεστιβαλικές ταινίες που περιμένουμε αγωνιωδώς να δούμε και στις κινηματογραφικές αίθουσες, ενώ ορισμένες συμμετέχουν και στα φετινά όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας:
In the Crosswind (Πλευρικοί Άνεμοι), Viktoria, Test, Corn Island, Tu dors Nicole (Ξύπνα με Όταν Μεγαλώσω), No One’s Child, 1001 Grams, In between Worlds, Force Majoure (Turist), Σε ένα Δρόμο του Παλέρμο, Bypass, Kumico, Nagima, Itsi Bitsi …σας περιμένουμε με χαρά να σας καμαρώσουμε στις ελληνικές αίθουσες.