Happy Endings- A “Friend’s” copy gone bad
Το Happy Endings είναι μια (ακόμη) προσπάθεια να μας πείσει ότι οι Friends ή οι φίλοι του How I Met Your Mother δεν ήταν οι μόνες παρέες που μπορούσαν να μας κάνουν να γελάσουμε και το Manhattan δεν είναι η μόνη πόλη στην οποία θα μπορούσαν να δεθούν μερικοί αρκετά διαφορετικοί, μεταξύ τους, άνθρωποι.
Μόνο που αυτή η ιστορία μιας παρέας 30άρηδων από το Chicago δεν κατάφερε να μας πείσει.
Οι χαρακτήρες έχουν πολλά κοινά με εκείνους των Friends.
Κατ’ αρχάς είναι έξι: τρείς γυναίκες και τρεις άντρες, Δύο από τις γυναίκες έχουν συγγενική σχέση: είναι αδελφές. Η μία από αυτές είναι μανιακή με την τάξη, θέλει πάντα να κερδίζει σε παιχνίδια και να «βγαίνει από πάνω» σε αντιπαραθέσεις. Είναι παντρεμένη και πολύ ερωτευμένη με τον ένα από τους τρεις άντρες της παρέας, ο οποίος, χωρίς να είναι gay, είναι εξαιρετικά συμφιλιωμένος με τη θηλυκή του πλευρά. Η πρωτοτυπία στο ζευγάρι εντοπίζεται μόνο στο ότι ο σύζυγος είναι μαύρος. Όλα τα υπόλοιπα απλώς τα έχουμε ξαναδεί.
Ο δεύτερος στην παρέα είναι gay. Προκλητικός και εξαιρετικά ανώριμος, κρεμάει τους φίλους του κάθε φορά που τον χρειάζονται κι απλώς υπάρχει για να «κάνει τη διαφορά» (κανένα από τα προαναφερθέντα σίριαλ δεν είχε ως πρωταγωνιστή ομοφυλόφιλο χαρακτήρα, άλλωστε!).
Η δεύτερη γυναίκα της παρέας είναι μια καρικατούρα χειραφετημένης γυναίκας, προληπτικής και κουραστικής, από τον τρόπο που μιλάει (κόβει όλες σχεδόν τις λέξεις στην προτελευταία συλλαβή!) μέχρι τον τρόπο που κινείται.
Ο τρίτος άντρας της παρέας είναι ο πρώην αρραβωνιαστικός της άλλης από τις δύο αδερφές, ονειροπόλος και αδιάφορος. Η πρώην αρραβωνιστικιά του είναι εξαιρετικά χαζή. Αυτό είναι και το μόνο της χαρακτηριστικό. Μαζί το IQ του ζευγαριού αυτού δεν ξεπερνά τον αριθμό των συνολικών επεισοδίων της σειράς (57). Περιέργως, η χαζομάρα τους προκαλεί λιγότερο γέλιο και περισσότερο εκνευρισμό.
Προς (καμία) μεγάλη μας έκπληξη η σειρά δεν ανανεώθηκε μετά τις τρεις (καθόλου) επιτυχημένες σεζόν της.
Κακό πράγμα η μίμηση, πόσο μάλλον όταν δε γίνεται σωστά!
