Έφυγε από τη ζωή ένας από τους επιδραστικότερους διευθυντές φωτογραφίας
Πέθανε χθες Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015, στα 93 χρόνια ο διευθυντής φωτογραφίας και σκηνοθέτης, Χάσκελ Γουέξλερ (Haskell Wexler -Pete). Δυο φορές οσκαρούχος (από τις πέντε φορές που υπήρξε υποψήφιος) και με μπόλικες ακόμα διακρίσεις και βραβεύσεις.
O Γουέξλερ υπήρξε ένας από τους επιδραστικότερους διευθυντές φωτογραφίας, με δυναμική παρουσία ιδιαίτερα από τη δεκαετία του ’60 και μετά. Αυτό δεν το λέμε μόνο εμείς και οι ταινίες του, αλλά και ο ίδιος ο «κλάδος» του, μιας που συγκαταλέχθηκε, από το International Cinematographers Guild, στους δέκα σημαντικότερους διευθυντές φωτογραφίας της ιστορίας του κινηματογράφου. Το 1993 πήρε τιμητικό βραβείο για το σύνολο της προσφοράς του από την American Society of Cinematographers.
Είναι επίσης ο ένας από τους 6, (ως τώρα) διευθυντές φωτογραφίας, που έχουν αποκτήσει το δικό τους αστέρι στο Hollywood Walk of Fame.
Ανάμεσα στις γνωστότερες ταινίες του βρίσκει κανείς τα America America (1963), του Ηλία Καζάν, το Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ, που του χάρισε το 1966 το πρώτο του Όσκαρ, In the Heat of the Night (1967), the Thomas Crown Affair (1968), ως σύμβουλος φωτογραφίας του Τζορτζ Λούκας στο American Graffiti (1973), Η Συνομιλία (The Conversation, 1974), Στη Φωλιά του Κούκου του Μίλος Φόρμαν (1975), το Bound for Glory, που του χαρίζει το 1977 το δεύτερο Όσκαρ του, τις Ημέρες Ευτυχίας (Days of Heaven) του Τέρενς Μάλικ το 1978, καθώς και το Matewan (1987), Other People’s Money (1991).
Με το Ημέρες Ευτυχίας του Τέρενς Μάλικ, ο Γουέξλερ θα κέρδιζε το τρίτο του Όσκαρ, το οποίο -κατά τον Γουέξλερ- θα έπρεπε να μοιραζόταν με τον έτερο διευθυντή Νέστορ Αλμένδρος, όμως άφησαν τιμητικά να φανεί μόνο το όνομα του Αλμένδρος, μιας που είχε αρχίσει να χάνει την όραση του, ο οποίος και πιστώθηκε την νίκη της ταινίας στα Όσκαρ του 1979.
Ο δραστήριος Χάσκελ Γουέξλερ, ξεκίνησε ως οπερατέρ και κάμεραμαν, στη συνέχεια όμως δούλεψε κυρίως ως φωτογράφος και διευθυντής φωτογραφίας. Παράλληλα, υπήρξε και παραγωγός και σεναριογράφος, ενώ έκανε κάποιες μικρές εμφανίσεις και μπροστά στο φακό.
Υπήρξε όμως και σκηνοθέτης, υπογράφοντας 17 έργα μικρού και μεγάλου μήκους, κυρίως ντοκιμαντέρ. Γνωστότερο από αυτά, το Medium Cool (1969), που θεωρείται από πολλούς η επιτομή και έναρξη του docudrama, δηλαδή του δραματοποιημένου ντοκιμαντέρ. Στα προσωπικά του έργα δεν προσπάθησε να κρύψει τις προοδευτικές του πολιτικές απόψεις. Το 2004, ο γιος του, Μαρκ Γουέξλερ, έκανε τον πατέρα του το επίκεντρο του ντοκιμαντέρ του, Tell them Who you Are.
Ο Γουέξλερ παντρεύτηκε τρεις φορές, με τελευταία του σύζυγο την επίσης διευθύντρια φωτογραφίας και ηθοποιό, Ρίτα Τάγκαρτ, ενώ απέκτησε και τρία παιδιά, από τους προηγούμενους γάμους του. Όπως κοινοποίησε ο γιος του Τζεφ, ο πατέρας του έφυγε από τη ζωή γαλήνια και ειρηνικά στον ύπνο του.
