Hellas Filmbox Berlin: Αφιέρωμα στον νέο Κυπριακό Κινηματογράφο
Το κινηματογραφικό φεστιβάλ Hellas Filmbox Berlin ετοιμάζεται για την φετινή του διοργάνωση, όπου θα φιλοξενήσει ένα ξεχωριστό πρόγραμμα αφιερωμένο στον νέο κυπριακό κινηματογράφο.
Το αφιέρωμα θα περιλαμβάνει 6 ταινίες την επιλογή των οποίων έκαναν οι Ιωάννα Κρυωνά και ο Δαρείος Χαλίλι. Οι ταινίες του αφιερώματος είναι οι εξής:
- «Ύστερα μένει η θάλασσα», Χρίστος Γεωργίου & Γιώργος Κούμουρος, 2016
- «Το αγόρι στη γέφυρα», Πέτρος Χαραλάμπους, 2016
- «Conveyor Belt», Αλεξία Roider, 2015
- «Fish’n Chips», Ηλίας Δημητρίου, 2011
- «Ψυχή στο στόμα», Γιάννης Οικονομίδης, 2001
- «Η σφαγή του κόκορα», Ανδρέας Πάντζης, 1996
Πλάι στο αφιέρωμα, στο πλαίσιο του νεοσύστατου Artists Forum του Αστέρη Κούτουλα, στο Βερολίνο θα παρευρεθεί για συζήτηση ο Κύπριος συνθέτης Μάριος Ηλίας Iωάννου και μετά τη συζήτηση θα γίνει παγκόσμια πρεμιέρα του φιλμ «Μarios Ioannou Elia – Sound of Vladivostok» του Κωστή Νικόλα.
Το φεστιβάλ θα διεξαχθεί από τις 24 ως τις 28 Ιανουαρίου στο Βερολίνο στο Urban Spree.
Οι ταινίες
Χρονική αφετηρία του αφιερώματος αποτελεί η δεκαετία του ΄90 με μια ταινία-σταθμό για το σινεμά της Κύπρου, τη «Σφαγή του Κόκορα» του Ανδρέα Πάντζη. Το πέρασμα στην επόμενη δεκαετία γίνεται με τη δεύτερη ταινία μυθοπλασίας μεγάλου μήκους του Γιάννη Οικονομίδη, την «Ψυχή στο Στόμα», με παρουσία στην Εβδομάδα Κριτικής στο Φεστιβάλ των Καννών. Από μια εξερεύνηση των ορίων της ανθρώπινης ηθικής που το ένστικτο έρχεται να διαταράξει στην ταινία του Ανδρέα Πάντζη, o Γιάννης Οικονομίδης μάς ωθεί σε μια ελεύθερη πτώση σε μια κοινωνία, η οποία τελεί υπό μόνιμη και μη αναστρέψιμη σήψη.
Μια δεκαετία μετά, το «Fish’n Chips» του Ηλία Δημητρίου και το «Conveyor Belt» της Αλεξίας Roider έρχονται να φωτίσουν από νέα σκοπιά το ζήτημα της ταυτότητας, αλλά και της αποξένωσης που αναπόφευκτα αποτελεί σκέλος του. Μια ιστορία Κυπρίων της διασποράς που αποφασίζουν να κάνουν το βήμα του επαναπατρισμού από τη μία κι ενός μοναχικού άντρα που αναζητά τον εαυτό του στα στενά όρια του διαμερίσματός του από την άλλη, προσφέρουν δύο διαφορετικές αναγνώσεις της ανάγκης του ανθρώπου να ορίσει το ποιος είναι αποδεικνύοντας την αδυναμία του να ξεπεράσει το στάδιο του ετεροπροσδιορισμού.
Το ντοκιμαντέρ «Ύστερα μένει η θάλασσα» των Χρίστου Γεωργίου και Γιώργου Κούμουρου δίνει μια παραστατική περιγραφή της τουρκικής εισβολής του 1974 όπως την έζησαν οι κάτοικοι της κατεχόμενης πλέον Γιαλούσας, ενώ η ταινία μυθοπλασίας «Το Αγόρι στη Γέφυρα» του Πέτρου Χαραλάμπους μας μεταφέρει στην Κύπρο του ’80, όταν οι μνήμες της εισβολής στοιχειώνουν ακόμη τον κόσμο των μεγάλων που στα μάτια των παιδιών φαίνεται να χρήζει σημαντικών αλλαγών.
