ΕΔΩ (HERE)
Μία συγκεκριμένη τοποθεσία της γης και με το πέρασμα των αιώνων η εξέλιξη της, οι άνθρωποι που κατοίκησαν εκεί, ένα σπίτι, και η ιστορία των ανθρώπων που έμειναν μέσα και συγκεκριμένα όλα όσα έζησαν και ειπώθηκαν στο συγκεκριμένο δωμάτιο με επίκεντρο όμως την σχέση και την οικογένεια του Ρίτσαρντ και της Μάργκαρετ.
Από τα πρώτα λεπτά του το ΕΔΩ του Ρόμπερτ Ζεμέκις (ΕΠΑΦΗ, Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΟΥ ΠΑΕΙ ΠΟΛΥ, ΕΝΟΧΟ ΜΥΣΤΙΚΟ, ΦΟΡΕΣΤ ΓΚΑΜΠ) ξαφνιάζει ολίγον περίεργα με οθόνες μέσα στην οθόνη και με πολλαπλά διαφορετικά ”αντικρίσματα” ενός συγκεκριμένου σημείου. Ξεκινώντας από την εποχή των δεινοσαύρων και των παγετώνων και την εξέλιξη του πλανήτη και της ανθρωπότητας, ένα συγκεκριμένο κομμάτι γης ζει τα πάντα (από ιστορικούς γείτονες μέχρι την δημιουργία ενός σπιτιού) φτάνοντας στο σήμερα ακόμα και με αναφορά στην πανδημία του covid.
Μία ακίνητη κάμερα που μόνο στο τελευταίο λεπτό της ταινίας ξεκολλάει για να αγκαλιάσει το πρωταγωνιστικό ζευγάρι το οποίο αργεί ομολογουμένως να εμφανιστεί, και τεχνολογικά τερτίπια που από ένα σημείο και μετά γίνονται ενοχλητικά εις βάρος ενός σεναρίου που δημιουργεί μία σύγχυση στα πρώτα 40 λεπτά, η νέα ταινία του Ζεμέκις επανενώνει το δίδυμο του ΦΟΡΕΣΤ ΓΚΑΜΠ Τομ Χανκς και Ρόμπιν Ράιτ, που η ιστορία τους είναι και το πιο δυνατό σημείο του έργου. Μέχρι να φτάσουμε εκεί όμως, προηγούνται και παρεμβάλλονται πολλές πληροφορίες, πολλές εικόνες οι οποίες εξουθενώνουν τον θεατή αλλά το κυριότερο στερούνται της οποιαδήποτε σεναριακής υποστήριξης. Το σενάριο βασίζεται σε ένα graphic novel του 2014 που αρχικά είχε γραφτεί το 1989 αλλά μετά εμπλουτίστηκε, και μαζί με τον Ζεμέκις ο Έρικ Ροθ (όσκαρ για την σεναριακή διασκευή του Φόρεστ Γκαμπ αλλά και υπεύθυνος για τα σενάρια των INSIDER, ΜΟΝΑΧΟ, ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ και DUNE) φαίνεται πως δεν είχαν και ένα τόσο δυνατό υλικό από την αρχή για να διασκευάσουν.
Θαυμασμό προκαλεί το de-aging του Τομ Χανκς αλλά και ο ίδιος ο ηθοποιός στον ρόλο του όπως πάντα, το ίδιο και η Ρόμπιν Ράιτ. Ο Ρόμπερτ Ζεμέκις δείχνει να έχει χάσει τον έλεγχο στο πρώτο μισό της ταινίας και όταν επιτέλους επικεντρώνεται κάπου τα καταφέρνει θαυμάσια. Όμως ταινία 110 λεπτών και να λειτουργούν τα μισά της, δεν θεωρείται επιτυχία και λειτουργική παρά χάσιμο ευκαιρίας.
Ταινία που θα μπορούσε να είναι πρωτοποριακή αλλά τελικά είναι μόνο ένα πείραμα που δεν πέτυχε ολοκληρωτικά, το ΕΔΩ χαράζεται στην μνήμη ως επανένωση ηθοποιών, διαθέτει χάος, τα χάνει και τα ξαναβρίσκει, προκαλεί μία κάποια συγκίνηση αλλά από το εδώ καλύτερα να πηγαίνεις στο εκεί που λέγεται καλό και ολοκληρωμένο σενάριο κάτι που σκηνοθέτης και σεναριογράφος το ξέχασαν χτίζοντας το συγκεκριμένο σπιτικό.
Η ταινία κυκλοφορεί 12 Δεκεμβρίου σε διανομή ΣΠΕΝΤΖΟΣ ΦΙΛΜΣ
